O ΠΑΟΚ έφτασε πιο κοντά από ποτέ στην πρόκριση του στους ομίλους του Champions League. Είχε μια ιστορική ευκαιρία να προκριθεί στο group stage της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Ωστόσο, για ακόμα μια φορά δεν τα κατάφερε.

Δεν ξέρω και δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον, αλλά με τα ποδοσφαιρικά στοιχεία που γνωρίζω (η θέση της Ελλάδας στην κατάταξη και τα ευρωπαϊκά εισιτήρια) δεν με κάνουν να πιστεύω πως ο Δικέφαλος θα έχει ξανά τέτοια ευκαιρία για να μπορέσει να αγωνιστεί για πρώτη φορά δίπλα στους κορυφαίους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Ο αποκλεισμός αυτός πόνεσε. Πόνεσε πολύ. Σαν πολλές γροθιές στο στομάχι που δεν έχεις τρόπο να τις κάνεις να σταματήσουν.

Ο ΠΑOΚ κόντρα στην Κράσνονταρ πλήρωσε τα δικά του λάθη. Τόσο στη Ρωσία, όσο και στην Τούμπα, ο Δικέφαλος έγινε ο ιδανικός αυτόχειρας. Οι "ασπρόμαυροι" με... παιδικά λάθη κατόρθωσαν να μην προκριθούν στους ομίλους. Σημαντικό ρόλο βέβαια έπαιξε και απειρία της ομάδας.

Λογικό θα μου πεις κανείς, από τη στιγμή που ο Δικέφαλος αποφάσισε να πάει σε αυτό το project, τότε αναπόφευκτα για τη φρεσκάδα, την ταχύτητα και όσα φέρνει το νεαρό της ηλικίας θα έπρεπε να θυσιάσει και την... πείρα.

Ο ΠΑΟΚ από δω και στο εξής πρέπει να εστιάσει στο πρωτάθλημα και στο Europa League. Αν θέλει να παίξει προκριματικά Champions League του χρόνου, θα πρέπει να κατακτήσει τη Super League και η αλήθεια είναι πως δεν έχει ξεκινήσει ιδιαίτερα καλά τις εγχώριες υποχρεώσεις του.

Όσον αφορά το Europa League αρχικά πρέπει να θέσει ως στόχο την πρόκριση του στους 32 της διοργάνωσης της UEFA και έπειτα... βλέπουμε

Αυτό που σίγουρα πρέπει όμως να κάνει ο οργανισμός του ΠΑOΚ είναι να πέσει πάνω από τον Γιάννη Μιχαηλίδη και να τον βοηθήσει να ξεπεράσει το αυτογκόλ που πέτυχε. Ο νεαρός μετά από αυτή την άτυχη στιγμή, έμοιασε να κατέρρευσε ψυχολογικά. Ίσως ο Φερέιρα θα έπρεπε να τον προστατέψει και να βγάλει αυτόν για να περάσει τον Σφιντέρσκι και όχι τον Βαρέλα.

Κράσνονταρ Champions League ΠΑΟΚ