Ο καιρός είναι ωραίος εδώ, είχαν πιει και κάνα δυο κρασάκια απ’ ό, τι κατάλαβα και το βαρύγδουπο προγνωστικό δεν άργησε να έρθει: «Θα το πάρουμε το ματς! Θα γυρίσουμε στην Αθήνα νικητές».

Να σας πω την αλήθεια τους θαύμασα. Ωραίοι τύποι! Ήρθαν εδώ –όπως κατάλαβα κάνοντας σοβαρή οικονομική θυσία για τα σημερινά δεδομένα- για να δουν την ομάδα τους. Να της συμπαρασταθούν, να της μεταφέρουν από την εξέδρα του απαρχαιωμένου Βελοντρόμ (εννοείται ότι αν ο Πλατινί δεν ήταν πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ, αυτό το αχούρι δε θα έπαιρνε άδεια για ευρωπαϊκούς αγώνες) τη θετική τους ενέργεια και να τη δουν να φεύγει νικήτρια από μια θρυλική έδρα. Πόσο εύκολο όμως είναι αυτό; Προφανώς καθόλου.

Για τον Ολυμπιακό φαίνεται να πηγαίνουν όλα στραβά (με τη φωτεινή εξαίρεση της νίκης της Ντόρτμουντ στο Καραϊσκάκη) στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Αγωνιστική απραξία, τραυματισμοί, ατυχίες και πολλά άλλα έχουν σημαδέψει τη μέχρι τώρα διαδρομή των τεσσάρων αγωνιστικών.

Σκεπτόμουν ότι τελικά ο αποψινός Ολυμπιακός, χωρίς Ιμπαγάσα, Μακούν, Ορμπάιθ και με το Φέισα ανέτοιμο, χωρίς τον άξονά του δηλαδή είναι σχεδόν αδύνατο να φύγει από τη Μασσαλία με αποτέλεσμα.

Όμως, κάποιες βραδιές σαν την αποψινή, είναι αυτές που καταξιώνουν μία ομάδα ως μεγάλη στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική συνείδηση.

Αυτό καλείται να κάνει απόψε ο Ολυμπιακός: Να δείξει δηλαδή ότι είναι μία σημαντική ομάδα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, που δεν λυγίζει σε μια μεγάλη έδρα απέναντι σε ένα πολύ βαρύ όνομα και χωρίς πολλά από τα βασικά της στελέχη. Αυτό θέλουν να δουν οι 600 οπαδοί του που θα τον στηρίζουν το βράδυ. Τώρα το πώς θα το κάνουν ο Βαλβέρδε και οι παίκτες είναι πραγματικά δική τους υπόθεση. Πολλά θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς για τον καταρτισμό της αποψινής 11άδας.

Ούτως ή άλλως τα σενάρια για τη στελέχωση της ομάδας από το κέντρο και μπροστά είναι ατελείωτα. Αυτό όμως που κατά τη γνώμη μου θα μετρήσει πάνω απ’ όλα είναι η πίστη των ποδοσφαιριστών. Η πίστη στο διπλανό τους πάνω στο χορτάρι, η πίστη στην ομάδα, η πίστη στο αποτέλεσμα.

Πηγή: pamesports.gr