Και δεν εννοώ οι αντίπαλοι, εννοώ ακόμη και αρκετοί από τους φίλους του Ολυμπιακού.

Ο ίδιος εντός του γηπέδου έδειξε ότι όταν λέει κάτι το εννοεί 100%.

Γιατί ο Ερνέστο Βαλβέρδε δεν καταλαβαίνει από χαμόγελα και ειρωνείες. Ο Ερνέστο ζει στον πραγματικό κόσμο του ποδοσφαίρου. Αυτόν τον κόσμο που έχει τρεις απλούς κανόνες. Πρώτος, το καλό ποδόσφαιρο πάνω από όλα. Δεύτερος κανόνας, στόχος πάντα η νίκη και τρίτος κανόνας , πριν ασχοληθείς με το μεθεπόμενο ματς (Τρίπολη) ασχολήσου με το αμέσως επόμενο. Ο Βαλβέρδε όταν πάει λοιπόν στη δουλειά κανέναν από τους κανόνες δεν τους ξεχνά. Και φυσικά δεν τους ξέχασε ούτε χθες.

Ο Βαλβέρδε σε όλη τη φετινή χρονιά έδειξε ότι και σχέδιο έχει και συνεπής σε αυτό είναι και δεν το αλλάζει ανάλογα με τον αντίπαλο. Για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός δεν είναι αυτός που στην Ευρώπη προσαρμόζεται στον αντίπαλο, αλλά αυτός που δίνει τον τόνο. Και τον δίνει είτε απέναντί του είναι η Άρσεναλ στο Emirates είτε η Ντόρτμουντ, είτε η Μαρσέιγ. Και δίνει τον ίδιο ακριβώς τόνο που δίνει είτε παίζει με τον Παναθηναϊκό, είτε παίζει με τον ΟΦΗ για το ελληνικό πρωτάθλημα.

Σε μερικά ματς τα καταφέρνει, σε κάποια άλλα όχι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι όταν τα καταφέρνει καμαρώνει γιατί το πέτυχε με τον τρόπο του ποδοσφαίρου. Παίζοντας, παράγοντας φάσεις, δημιουργώντας ευκαιρίες και όχι καθηλωμένος μπροστά από τα καρέ του τερματοφύλακα και περιμένοντας τη θεά τύχη να κάνει ο αντίπαλος 30 τελικές να μην βάλει καμία και να κάνει αυτός δύο και να βάλει τη μία.

Αυτό ο Βαλβέρδε δεν το εγκατέλειψε και δεν θα το εγκαταλείψει ποτέ. Γιατί είναι άνθρωπος που το ποδόσφαιρο το αγαπά και αρνείται να το καταστρέψει. Στο «Βελοντρόμ» μάλιστα λίγο ήθελε να… το φάει το κεφάλι του από όλους αυτούς τους περίφημους ειδικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Διότι μην γελιέστε, αν ο Ολυμπιακός είχε χάσει και το γκολ του Φετφατζίδη και έτρωγε στο τέλος και ένα, όλοι αυτοί που τώρα τον αποθεώνουν θα τον έστηναν στον τοίχο. «Γιατί βρε αδερφέ δεν κάθισες πίσω να πάρεις το 0-0 να συνεχίσουμε στο Europa League;» θα ήταν το βασικό επιχείρημα και θα ζητούσαν το κεφάλι του στο πιάτο.

Ο Βαλβέρδε όμως δεν ακούει, δεν καταλαβαίνει από τέτοια πράγματα. Είναι ξεροκέφαλος. Του αρέσει πάντα να παίζει ποδόσφαιρο, δεν του αρέσει ούτε υπολογισμούς να κάνει, ούτε να βάζει ένα πούλμαν μπροστά από το τέρμα, ούτε να ακούει στον πάγκο ραδιοφωνάκι και ανάλογα με το άλλο αποτέλεσμα να κάνει αλλαγές.

Ο Βαλβέρδε θέλει πάντα, πρώτον να παίζει ποδόσφαιρο και δεύτερον άμα μπορεί να κερδίζει κιόλας. Και όταν κερδίζει είναι πάντα μα πάντα περήφανος για τον τρόπο που το έκανε. Αυτός είναι απλά ο Ερνέστο και ας μην προσπαθούμε άλλο να τον κάνουμε σαν τα μούτρα μας...

Πηγή: sport-fm.gr

Champions League Βαλβέρδε Ολυμπιακός