Στις 5 Οκτωβρίου ο άλλοτε μυθικός «Αίαντας» θα βρίσκεται στην «Αγιά Σοφιά», για τη 2η αγωνιστική του Europa League, ωστόσο πλήρως συνειδητοποιημένος ότι φέτος, ο «Δικέφαλος» δεν αστειεύεται καθόλου.
Το 0-4 από την «αιώνια» και μισητή Φέγιενορντ στο ντέρμπι «αιωνίων» που εκεί ονομάζουν ‘Klassieker’ ξεγύμνωσε μία πρωτοφανή αγωνιστική, διοικητική και γενικώς υπαρξιακή κρίση που, όμοιά της είχε καταγραφεί, τελευταία φορά το μακρινό 1956.
Δύο ήττες, δύο ισοπαλίες και μία μόνο νίκη στις πρώτες πέντε αγωνιστικές του πρωταθλήματος είχαν συμβεί και πριν από 67 χρόνια, κατά διαβολεμένη σύμπτωση όπως ακριβώς τα 4 γκολ διαφοράς με τα οποία ηττήθηκε από τη Φέγιενορντ: 7-3 τότε, με το 4-0 να σημειώνεται στο 37ο λεπτό, 0-4 τώρα με το 0-3 επίσης να σημειώνεται στο 37’. Και αν δεν είχε διακοπεί, λόγω ρήψης παντός είδους αντικειμένων, αλλά και πρόκληση επεισοδίων των σκληροπυρηνικών Ultras της F-Side με την αστυνομία ίσως το σκορ να είχε ανεβεί κι άλλο. Τελικά τα εναπομείναντα 35’ έγιναν λίγες μέρες αργότερα, «κεκλεισμένων των θηρών», η Φέγιενορντ σεβάστηκε τον αντίπαλο και σε ένδειξη fair- play σταμάτησε στα τέσσερα.
Ο Άγιαξ όμως δεν είναι καθόλου καλά, και ουδείς γνωρίζει το πότε θα συνέλθει ή εάν θα χειροτερέψει. Και όταν αυτό συμβαίνει, από μόνο του απασχολεί αναπόφευκτα τον ολλανδικό Τύπο ανά πάσα στιγμή δίπλα του, έτοιμο να διηγηθεί στον κόσμο τόσο τις εποποιίες του, όσο τα στραβοπατήματά του.
Για την Ολλανδία ο Άγιαξ είναι όπως η Ακρόπολη για την Αθήνα, ο Λευκός Πύργος για τη Θεσσαλονίκη, οι γόνδολες για τη Βενετία, τα κανάλια, του ποταμού ‘Amstel’ για το Άμστερνταμ. Είναι μία κληρονομιά, ήταν και είναι ένας ποδοσφαιρικός θεσμός που δεν θα βρει εύκολα όμοιό του. Είναι η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα (36) και Κύπελλα (20) στην Ιστορία των Κάτω Χωρών. Η μοναδική ολλανδική με 4 Πρωταθλητριών, από τα οποία τα τρία συνεχόμενα, από το ’71 έως το ’73. Ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα Uefa, δύο ευρωπαϊκά Σούπερ- Καπ, 2 Διηπειρωτικά. Υπήρξε επίσης ο βασικός κορμός των «Οράνιε» που έπαιξαν, αλλά έχασαν σε δύο συνεχόμενους τελικούς Μουντιάλ (του ’74 και του ’78). Η ομάδα, που με πρωτοστάτη τον Ρίνους Μίχελς εφεύρε το αποκαλούμενο «Total Football».
Υπήρξε επίσης η ομάδα που, στατιστικά αναγεννάτε από τις στάχτες της κάθε τρία με τέσσερα χρόνια, καλύτερη από την προηγούμενη, περισσότερο ταλαντούχα, έτοιμη να μοσχοπουλήσει όλα της τα αστέρια και μετά, ξανά μανά, από την αρχή να «ξεφουρνίσει» καινούργια χάρη στην αξιοζήλευτη δουλειά χρόνων μίας από τις πλέον οργανωμένες, ποδοσφαιρικές Ακαδημίες του κόσμου. Αυτή η χρονιά όμως, δεν είναι η «καλή». Ούτε κι εκεί τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Για τους «Αγιαξολόγους», ο μοναδικός υπεύθυνος για τη φετινή κατάντια και την εν μέρει διάλυση των Ακαδημιών είναι (και πλέον ήταν, γιατί μετά το 0-4 απομακρύνθηκε νυχτιάτικα από την ομάδα), ο Γερμανός τεχνικός της διευθυντής, Σβεν Μίσλιντατ, δεξί χέρι του Κλοπ στη Λίβερπουλ, αλλά και ο άνθρωπος που είχε ανακαλύψει τους Λεβαντόφσκι, Ομπαμεγιάνγκ.
Ανάμεσα στα σοβαρά λάθη διαχείρισης που του χρέωσαν ήταν η άρνηση και επιμονή του να μην προάγει κανέναν πιτσιρικά στην 1η ομάδα και ν’ αντικαταστήσει τους «γερουσιαστές» Τάντιτς, Κλάασεν, Βίνταλ, Τίμπερ, Σουρς ή Μπάσεϊ με πολύ περισσότερο άπειρους. Επιπλέον η θητεία του επισκιάστηκε από τη μεταγραφή του Κράτη αμυντικού, Μπόρνα Σόσα, όχι τόσο γιατί προήλθε από τη Στουτγκάρδη, άλλοτε ομάδα όπου εργαζόταν ο Μίσλιντατ, αλλά γιατί τα 8εκ. ευρώ πιστώθηκαν σε κάποια Aka Global, μία γερμανική εταιρία «συμβουλευτικού» χαρακτήρα, το 35% όμως της οποίας αποκαλύφθηκε ότι ανήκε στον ίδιο, τον Μίσλιντατ.
Αυτό ήταν το δεύτερο σκάνδαλο στο οποίο ενεπλάκη, άθελά του ο Άγιαξ, μετά τον περυσινό με τον επίσης τεχνικό διευθυντή και άλλοτε αστέρα του, Μαρκ Όφερμαρς που είχε απομακρυνθεί ύστερα από σοβαρές, και πολλαπλές καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση τεσσάρων, διοικητικών υπαλλήλων της ομάδας. Μετά, τα κερασάκι στην τούρτα ήρθαν το χειρότερο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα σε 67 χρόνια, ο εξευτελισμός από τη Φέγιενορντ, η αγωνιστική και η διοικητική αστάθεια. Δύσκολο, έως αδύνατο να έχει προλάβει να ιατρευτεί έως τις 5 Οκτωβρίου. Δεν είναι η χρονιά του. Αλλά έτσι κάνει πάντα, σύντομα θα επιστρέψει. Και όταν συνέλθει, τα παραμύθια με δράκους θα τα διαβάζουν οι υπόλοιποι…