Γελάνε και οι πέτρες

Πραγματικά είναι να γελάει κανείς. Εντάξει το ξέρουμε ότι είμαστε γενικώς της υπερβολής και στα ελληνικά ΜΜΕ έχουν γραφτεί και μεγαλύτερες υπερβολές. Όσοι είδαν το χθεσινό ματς της Νάπολι με την Τσέλσι θα κατάλαβαν γιατί δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο να έρθει ο Γκαργκάνο στον Ολυμπιακό.

Και τι δεν είχαμε διαβάσει το καλοκαίρι… Τι ότι δεν τον ήθελε η Νάπολι, τι ότι ο δρόμος για τους ερυθρόλευκους είναι ανοιχτός μέχρι και ότι –άκουσον άκουσον- ο Ολυμπιακός είχε ενδοιασμούς για την αξία του. Ναι, μέχρι σε αυτό το σημείο είχε φτάσει η ελληνική επιστημονική φαντασία. Ότι ο Βαλβέρδε αποφασίζει για Γκαργκάνο, ο οποίος βρισκόταν στην ίδια λίστα με τον Τισόνε, τον Γεμπντά, τον Ντιαρά και τον Ανάν. Πάλι καλά δηλαδή που τα δημοσιεύματα του έδιναν ένα σχετικό… προβάδισμα στον Ουρουγουανό!

Ο Γκαργκάνο ήταν το πασπαρτού της χθεσινής Νάπολι, ένα πραγματικό πολυεργαλείο, ένας ηγέτης στο χώρο του κέντρου. Έκοβε, έραβε, κράταγε κοντά τις γραμμές και την ισορροπία της ιταλικής ομάδας. Κατάπιε ατελείωτα χιλιόμετρα και είχε τις μηχανές στο φουλ από το πρώτο λεπτό μέχρι το 93’.

Αυτόν τον παίκτη που θαυμάσαμε σε τόσο κορυφαίο επίπεδο, ο Ολυμπιακός τον… εξέταζε και τον είχε στο χέρι! Εδώ που τα λέμε βέβαια, δύσκολα θα χωρούσε στην ερυθρόλευκη ενδεκάδα…