Γράφει ο Άγγελος Μενδρινός...
Ουσιαστικά η πορεία του ΑΠΟΕΛ στηρίχτηκε στα… υλικά κατεδαφίσεως του ελληνικού πρωταθλήματος.
· Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μπορεί ως παίκτης να «έλαμψε» στον Ηρακλή, αλλά ως προπονητής απέτυχε παταγωδώς τόσο στον «γηραιό» όσο και στην Παναχαϊκή.
· Ο Σάββας Πουρσαϊτίδης μπορεί να έκανε συμπαθητική καριέρα στη Ξάνθη, αλλά ο Δραμινός απέτυχε να καθιερωθεί στον Ολυμπιακό κι είδε την καριέρα του να κινδυνεύει να καταστραφεί πριν το αποφασίσει να πάει στη Κύπρο. Κι εκεί όχι μόνο σώθηκε η καριέρα του, αλλά απογειώθηκε όπως δείχνουν και τα τελευταία αποτελέσματα του ΑΠΟΕΛ.
· Ο Διονύσης Χιώτης έπειτα από την ΑΕΚ περιπλανήθηκε, συνήθως απλήρωτος, σε διάφορες ομάδες (Εθνικός, Προοδευτική κ.α) μέχρι κι αυτός να βρει λύτρωση στη Κύπρο.
· Ο Γκουστάβο Μαντούκα μπορεί να έπαιξε στην ΑΕΚ, αλλά τα χρήματα δεν ήταν καλά. Αυτά τουλάχιστον που εισέπραττε. Και στην ένωση δεν έκοβαν και φλέβες για τις επιδόσεις του. Χρειάστηκε να φτάσει στα 31 του για να πάει στη Κύπρο, να πανηγυρίσει το πρώτο πρωτάθλημα της ζωής του κι εφέτος να ζήσει το όνειρο της Ευρωπαϊκής διάκρισης. Βέβαια για να μην τα φορτώνουμε κι όλα στους ξένους το παλληκάρι και στη Πορτογαλία που αναζήτησε τη τύχη του κάθε χρόνο άλλαζε ομάδα.
· Ακόμη κι ο Κώστας Χαραλαμπίδης που ήρθε στην Ελλάδα ως σούπερ ταλέντο δεν κατάφερε να πιάσει στον Παναθηναϊκό, πήγε στον ΠΑΟΚ κι ευτυχώς γιαυτόν κατάλαβε ότι το μέλλον του βρίσκεται εκεί απ’ όπου ξεκίνησε.
· Αν κοντά σ’ όλους αυτούς βάλουμε και τον Αίλτον, τον Βραζιλιάνο που είχε ευρωπαϊκή εμπειρία μόνο από Σουηδία και Δανία καταλαβαίνουμε το μέγεθος του θαύματος της Κυπριακής ομάδας.
Ο ΑΠΟΕΛ πήρε ότι δεν… χωρούσε στις προηγμένες ποδοσφαιρικές χώρες και κατάφερε να παρουσιάσει μια ομάδα που δεν παίζει αντιποδόσφαιρο. Μπορείς να την παρακολουθήσεις χωρίς να προσβάλει την αισθητική σου. Και φυσικά έστειλε το μήνυμα και στην Ελλάδα ότι δεν είναι μόνο τα λεφτά που κάνουν μια ομάδα, αλλά κάτι σπανιότερο: Η ποδοσφαιρική γνώση!
Πηγή: pamesports.gr