ΑΠΟΕΛ σ' ευχαριστούμε…

Ας μην κρυβόμαστε. Αν δεν υπήρχε η αυτοματοποιημένη Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης θα ήταν αυτή τη στιγμή η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Τα έχει όλα ή σχεδόν όλα. Γράφει ο Άγγελος Μενδρινός.

Ε, λοιπόν αυτή η Ρεάλ για 74 ολόκληρα λεπτά στη Λευκωσία έβλεπε να μένει μακριά από τη νίκη κι ας είχε απέναντί της την… σταχτοπούτα των «οκτώ» του Τσάμπιονς Λιγκ.

Για τον ΑΠΟΕΛ πέρα από το παράσημο της συμμετοχής σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης, Απρίλη μήνα (τότε που θα γίνει η ρεβάνς στο Μπερναμπέου), προστέθηκε ένα ακόμα: Για ένα μεγάλο διάστημα στάθηκε ως ίσος προς ίσο απέναντι στους Μαδριλένους. Μια από τις ακριβότερες ομάδες στην Ευρώπη απέναντι στη χαμηλού μπάτζετ ομάδα από τη Κύπρο.

Μπορεί να πει κανείς ότι ο ΑΠΟΕΛ κατέρρευσε μετά το πρώτο γκολ του Μπενζεμά στο 74ο. Όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο η νίκη. Είναι και κάποια άλλα σημαντικά:

Κατ’ αρχήν το συναίσθημα. Οι ποδοσφαιριστές, οι σούπερ επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, δεν παίζουν μόνο για τη… πάρτη τους, αλλά και για τον κόσμο. Αυτό τον κόσμο που πήγε στο γήπεδο κρύβοντας στα βάθη της καρδιάς του τη προσμονή για το μεγάλο θαύμα.

Αλλά παράλληλα και τον κόσμο που χάρηκε, έκλαψε, χειροκρότησε σε ένα ματς που θα το κουβαλά σε όλη του τη ζωή. Τα κοντινά πλάνα στους θεατές ήταν αποκαλυπτικά. Νοιώθαμε κι εμείς ότι παίρναμε μέρος στην εμπειρία.

Το ποδόσφαιρο είναι κι αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων, είναι και το παιχνίδι του Δαβίδ με τον Γολιάθ. Μόνο που αντί για σφεντόνα υπάρχει μπάλα.

Στη Ρεάλ το ματς θα το ξεχάσουν γρήγορα. Ίσως να το θυμούνται του χρόνου ο Μπενζεμα, ο Οζίλ, για προφανείς λόγους, άντε και μερικοί ακόμα.

Αντίθετα στη Κύπρο θα το θυμούνται μια ζωή. Θάχουν να λένε οι μεγαλύτεροι στους μικρότερους για την εμπειρία που έζησαν στο γήπεδο για τις διακυμάνσεις του ματς.

Θα προσμένουν, όχι μόνο στον ΑΠΟΕΛ, αλλά και στις άλλες ομάδες την επόμενη φορά που θα ξεπεραστεί αυτό το κατόρθωμα, από τον ΑΠΟΕΛ ή από κάποια άλλη ομάδα του νησιού.

Κύριοι του ΑΠΟΕΛ σας ευχαριστούμε. Μα βγάλατε έστω και για λίγο από τη μιζέρια μας. Από την εσωστρέφειά μας και δείξατε το δρόμο. Σας ευχαριστούμε που μας κάνατε επιβάτες σ’ ένα ταξίδι που έφθασε μέχρι εδώ.