Η... γερμανική επιρροή!

Η ιστορία ξεκινάει σε ένα από εκείνα τα χωριά που περήφανα μιλούν για τα παιδιά τους. Το όνομά του συμβολικό. Νταβόρ, όπως εκείνο του παιδικού ειδώλου του Ίβιτσα Όλιτς. Κοντά στα σύνορα με τη Βοσνία και με την εφηβεία του να σημαδεύεται – όπως και όλων των παιδιών της γενιάς του – από τον πόλεμο στην άλλοτε ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Τότε, ήταν που πήρε και τις πρώτες εικόνες από τη χώρα που αργότερα θα του άλλαζε τη ζωή. Ο παππούς του δούλευε σε εργοστάσιο στην Γερμανία και δεν ήταν λίγες οι φορές που ο μικρός Ίβιτσα έκανε το ταξίδι για να τον δει.

Το ποδόσφαιρο μπήκε στη ζωή του από μικρή ηλικία, όπως και η τρέλα του για τον Σούκερ, ο οποίος μεσουρανούσε τη δεκαετία του '90 σε Κροατία και Ισπανία. Σε ηλικία 17 ετών (γεννημένος στις 14/9/1979) υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με τη μικρή Μαρσονία. Μια ομάδα που θα του άνοιγε την πόρτα για την Ευρώπη.

Έμεινε δύο χρόνια, πριν προκύψει στη ζωή του το Βερολίνο και η Χέρτα. Μια ζωή που ποτέ δεν θα μάθει πως θα εξελισσόταν αν είχε προτιμήσει την Ίντερ, που έδειχνε ενδιαφέρον να τον εντάξει στις ακαδημίες της. Η Γερμανία έμοιαζε πιο εύκολος και συνάμα πιο γνωστός προορισμός για τον Ίβιτσα. Το καλοκαίρι του 1998 θα έφευγε από την πατρίδα του γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες. Γεμάτος, όμως, και με την ανωριμότητα των 19 ετών!

Διαβάστε όλο το θέμα στο gazzetta.gr