Πρώτα ήρθε το Σούπερ Καπ στο Μονακό, με τη νίκη επί της Πόρτο, μετά το Σούπερ Καπ Ισπανίας, με τη Ρεάλ να φωνάζει αλλά να μένει με άδεια χέρια. Στο πρωτάθλημα μέχρι τον Δεκέμβριο και τη νίκη στο «Μπερναμπέου» όλα πήγαιναν πρίμα και στο Τόκιο η κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου συλλόγων ήρθε για να κλείσει υποδειγματικά το 2011. Ωστόσο τώρα, λίγους μήνες μετά, η νίκη της Ρεάλ το Σάββατο μέσα στο «Καμπ Νόου» «κλείδωσε» τον τίτλο και αν απόψε η Τσέλσι καταφέρει να πάρει την πρόκριση, τότε οι «μπλαουγκράνα» θα μείνουν με άδεια χέρια και πολλά προβλήματα. Αγωνιστικά το πιο ανησυχητικό δεν είναι η δεύτερη σερί ήττα, αλλά η εικόνα μίας ομάδας ξεζουμισμένης που ήθελε μεν να τρέξει, αλλά δεν μπορούσε. Μία Μπάρτσα που δεν έκανε μέχρι την ώρα της ισοφάρισης σουτ εντός εστίας, που δεν είχε επιστροφές και που σε τελική ανάλυση έμοιαζε απόλυτα προβλέψιμη. Φυσικά το ρίσκο της ομάδας του Μουρίνιο να παίξει περίπου 15 έως 20 μέτρα πιο ψηλά στο γήπεδο, κάνοντας την πρώτη ζώνη άμυνάς της περίπου στη γραμμή της μεγάλης περιοχής δημιούργησε και τον συνωστισμό στη μεσαία γραμμή, κάτι που προξένησε τεράστια δυσχέρεια στην κυκλοφορία της μπάλας.
Αν η Τσέλσι μπορέσει απόψε να κάνει το ίδιο, τότε θα έχει ελπίδες, αλλά μήπως χρησιμοποίησε όλη την τύχη που δικαιούται να έχει μία ομάδα σε έναν ημιτελικό με τη μία και πλέον δεν υπάρχει άλλη στην…κάβα; Επίσης πρέπει να δούμε αν το γεγονός πως ξεκούρασε οκτώ παίκτες ο Ντι Ματέο στο σαββατιάτικο ματς με την Αρσεναλ, κάτι που δεν του στοίχισε τελικά με το 0-0 που πήρε στο «Emirates», θα έχει βαρύνουσα σημασία. Η Τσέλσι που στο πρώτο μέρος έτρεξε πάρα πολύ και αυτό μόλις 70 ώρες μετά το εντυπωσιακό 5-1 με την Τότεναμ για το Κύπελλο Αγγλίας, θα χρειαστεί να τρέξει υπερβολικά απόψε σε ένα γήπεδο με πολύ μεγάλο πλάτος και μήκος, το μεγαλύτερο που χρησιμοποιείται στο Τσάμπιονς Λιγκ για να καταφέρει να περιορίσει την Μπάρτσα. Προσωπικά θεωρώ πως ο Τόρες ταιριάζει πιο πολύ στον τρόπο που θα χρειαστεί να αγωνιστεί σήμερα η Τσέλσι και λιγότερο ο Ντρογκμπά, που έτσι και αλλιώς ταλαιπωρείται από τραυματισμό. Οι Αγγλοι θα χρειαστούν κάθε ικμάδα δυνάμεως για να περάσουν και άποψή μου είναι πως αν δεν σκοράρουν, δεν θα έχουν τύχη.
Στη Βαρκελώνη ψάχνουν πάντως τον… ρουφιάνο που έδωσε χαρτί και καλαμάρι στο ράδιο της «Marca», τέσσερις ώρες πριν τη σέντρα το Σάββατο την ενδεκάδα των Καταλανών! Αυτό εμάς μπορεί να μη μας ξαφνιάζει, αλλά γι’ αυτούς εδώ είναι πολιτισμικό σοκ! Και είναι κι ένα δείγμα πως όλα δεν λειτουργούν τόσο εύρυθμα, όπως θα ήθελαν να πιστεύουν κάποιοι, στο καμπ της Μπάρτσα.
Γενικά το ματς είναι από εκείνα που θα κρίνουν οι λεπτομέρειες. Αλλά αν η Μπαρτσελόνα θέλει να γλιτώσει όλη την παραφιλολογία που πάντα ακολουθεί έναν αποκλεισμό, καλό είναι να ξεχάσει τα πώς και τα τι του ντέρμπι με τη Ρεάλ, επικεντρώνοντας όλη την προσοχή της στην ανάγκη για μία ανατροπή και πρόκριση. Για την ομάδα του Γκουαρντιόλα η πρόκριση είναι μονόδρομος! Για την Τσέλσι, που οσμίζεται πως υπάρχουν πιθανότητες, είναι απλά μία μεγάλη ευκαιρία. Τίποτε άλλο. Και στο ποδόσφαιρο, από τα αουτσάιντερ δεν πρόκειται να ζητήσει κανείς τα ρέστα ποτέ!
Πρότυπο όλων η Μπάγερν!
Ο Σάντρο Ροσέλ πάντως δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του μεσοβδόμαδα, παραδεχόμενος πως ίσως αυτή τη χρονιά κλείσει ο κύκλος της επιτυχίας για την Μπαρτσελόνα.
Μάλιστα ο πρόεδρος της πρωταθλήτριας Ευρώπης δεν φοβήθηκε να δηλώσει πως ενώ αγωνιστικά η ομάδα του δεν έχει κάτι να διδαχτεί από τους αντιπάλους της, αντίθετα οι πιο πολλοί προσπαθούν να ξεπατικώσουν το στυλ της! Αλλά εκείνο που έκανε αίσθηση είναι πως ο Ροσέλ δεν φοβήθηκε να απαντήσει σε μία εμπορική ερώτηση και να πει κάτι που ξενίζει μόνο όσους δεν ξέρουν!
Πως οικονομικά το μοντέλο προς παραδειγματισμό όχι μόνο της Μπάρτσα, αλλά όλων, παραμένει η Μπάγερν! Ο τρόπος λειτουργίας των Βαυαρών είναι παράδειγμα προς μίμηση όλων όσων ασχολούνται με προοπτική σε αυτό τον χώρο! Και φυσικά σε αυτό παίζει ρόλο το ποιοι τη διοικούν και πώς γενικά αυτό το μοντέλο έχει λειτουργήσει παραπάνω από ευεργετικά σε αυτό το άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον για την ομάδα και τα στελέχη της!
ΠΗΓΗ: Sportday