Δυο-τρία πράγματα που ξέρω γι' αυτή

Το αν προσεγγίζεις αυτή τη σύγκρουση με ελληνικούς οπαδικούς όρους ή όχι. Η ομάδα μου είναι η Μπάρτσα. Και είναι εδώ και πολλά χρόνια.

Απo τότε που μετακόμισε εκεί και φόρεσε τη φανέλα της ο μεγάλος Ολλανδός, ο Γιόχαν Κρόιφ. Και δεν ήταν μόνον αυτός ο λόγος για τον οποίο διάλεξα την ομάδα, αλλά και η ιστορία της, η πόλη, η διασύνδεση της ομάδας με το διαρκές αίτημα της αυτονομίας της Καταλονίας, ο δημοκρατικός τρόπος λειτουργίας του συλλόγου με την ψηφοφορία ανάμεσα στα μέλη για την ανάδειξη του προέδρου, ο τρόπος που αγωνιζόταν, γεγονός που την έκανε γέφυρα για το πέρασμα στην Ευρώπη των σπουδαιότερων Λατινοαμερικανών ποδοσφαιριστών των τελευταίων 30 χρόνων.

Στη συζήτηση, λοιπόν, που προηγείται ή ακολουθεί ένα μεταξύ τους παιχνίδι με ενδιαφέρει ο τρόπος που η κάθε μία ομάδα αγωνίζεται, ο ρόλος των μονάδων της κάθε ομάδας, οι κινήσεις των προπονητών. Δεν αποτελεί μέρος της συζήτησης, αυτής τη συζήτησης, ο Φράνκο και ο εμφύλιος, η ιστορία του Ντι Στέφανο ή η περίοδος κυριαρχίας της «βασίλισσας» την εποχή της αυγής του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Το παιχνίδι με ενδιαφέρει, ο σχεδιασμός του, η ομορφιά του, οι γεωμετρικές του προεκτάσεις, η αντιμετώπισή του.

Αν κάποιος παρακολουθεί ποδόσφαιρο και επιλέγει μία ομάδα διότι μόνο και μόνο με τις νίκες της επιβεβαιώνεται ο ίδιος, δικαίωμά του, αλλά δεν έχουμε κάτι κοινό. Είναι διαφορετικό πράγμα να σου αρέσει ένα παιχνίδι, από το να σου αρέσουν οι νίκες σ’ αυτό, επιλογή που οδηγεί σε έναν αδιέξοδο οπαδισμό. Η Μπάρτσα την τελευταία τετραετία παίζει το ωραιότερο ποδόσφαιρο στον κόσμο, αν θεωρήσουμε ότι η Ευρώπη είναι η κεντρική σκηνή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η Μπάρτσα παίζει το ωραιότερο ποδόσφαιρο; Απλά πράγματα. Εφαρμόζει μία ποδοσφαιρική συνταγή με εξαιρετικό τρόπο.

Εχουμε αυτό το αποτέλεσμα, διότι μία συνταγή που διδάσκεται για χρόνια έχει τελειοποιηθεί, ή πιο σωστά έχει αυτοματοποιηθεί η διδασκαλία της, και επειδή συνέπεσε αυτή την εποχή τη συνταγή να την εφαρμόζει μία φουρνιά ποδοσφαιριστών εξαιρετικού ταλέντου. Κάποια στιγμή η απάντηση στη συνταγή θα βρεθεί, όπως συμβαίνει και στο σκάκι. Ετσι, όμως, προχωράει ο κόσμος. Ας δούμε τον επόμενο.

ΠΗΓΗ: Sportday