Μιλώντας στον Ματτέο Ντάλλα Βίτε και την ιταλική εφημερίδα «La Gazzetta dello Sport», ο Μαυροβούνιος επιθετικός του Ολυμπιακού άνοιξε την καρδιά του λίγες ημέρες πριν τον τελικό του φετινού Conference League. Ένα ραντεβού με την Ιστορία, κυρίως για τον Ολυμπιακό, όσο όμως και για τη Φιορεντίνα που πέρυσι είχε χάσει το ίδιο τρόπαιο, στις καθυστερήσεις, από την Ουέστ Χαμ.

 Ο Γιόβετιτς δεν έκρυψε τα συναισθήματά του για τους «Viola», με τους οποίους αγωνίστηκε πέντε χρόνια, από το 2008 έως το ’13. Τη Φλωρεντία, όπου διατηρεί ακόμη το σπίτι («…δίπλα στο γήπεδο»), που αγόρασε. Τους παλιούς τους συμπαίκτες, Μούτου, Φρέι, Σεφέροβιτς με τους οποίους διατηρεί τηλεφωνική επικοινωνία. Τους δύο καλύτερούς του φίλους, αμφότεροι φροντιστές στη Φιορεντίνα με τους οποίους πηγαίνει αμέσως για φαγητό κάθε φορά που βρίσκει τον χρόνο να πεταχτεί στην Ιταλία. «Κάποιοι δεσμοί, είναι αδύνατον να κοπούν».

 «Τι σημαίνει για μένα αυτός ο τελικός; Μου πήρε χρόνο να συνειδητοποιήσω ότι θα έχω τη Φιορεντίνα αντίπαλο. Μετά όμως σκέφτηκα ότι πέρυσι, όλες οι ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα, η Μάντσεστερ Σίτι, η Ίντερ, η Σεβίλλη, η Φιορεντίνα είχαν φτάσει σ’ έναν τελικό. Και για να έρθει φέτος η σειρά μου, ίσως να ήταν ένα σημάδι του πεπρωμένου. Δεν θα είναι μόνο για τον Ολυμπιακό, ο πρώτος, μεγάλος, ευρωπαϊκός τελικός: αλλά και για μένα».

 

 Στην Ελλάδα από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν έμεινε ελεύθερος από τη Χέρτα Βερολίνου, στα 34 του ο Γιόβετιτς έγινε μόλις ο 3ος ποδοσφαιριστής της Ιστορίας, μετά τον Ρουμάνο Φλορίν Ραντουτσόιου και τον Δανό Κρίστιαν Πόουλσεν,  που αγωνίστηκε και στα πέντε μεγαλύτερα, ευρωπαϊκά (Ιταλία, Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία και Γερμανία) πρωταθλήματα. Ενώ μετά τον Ραντουτσόιου είναι μόλις ο 2ος παίκτης όλων των εποχών που κατάφερε να σκοράρει έστω ένα γκολ στα πρωταθλήματα των λεγόμενων Big-5.

 Μίλησε ακόμη για τους, ατελείωτους προπονητές που είχε στην καριέρα του. «Ο Πραντέλι ήταν ο πρώτος μου δάσκαλος, μου δίδαξε πολλά για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Μετά ο Μοντέλα, πολύ δυνατός. Στην Ίντερ είχα τον Μαντσίνι, μετά τον Πιόλι για λίγο, έναν καλό άνθρωπο. Τώρα έχουμε τον Μεντιλίμπαρ, πάμε πολύ καλά και είμαστε σε καλή περίοδο. Για μένα όμως το Νο 1 ήταν ο Σπαλλέττι.  Τον είχα για λίγο, μόνο για μερικές εβδομάδες, αλλά ήταν αρκετές».

 Για τον Ελ Καμπί. «Εάν είναι τόσο δυνατός; Δεν μπορώ ν’ αποκαλύψω τα μυστικά μας, γιατί στη Φλωρεντία θα τα διαβάσουν αμέσως. Δεν τον γνώριζα. Τώρα που τον ζω μπορώ να σας πω ότι είναι πράγματι πολύ δυνατός. Εξάλλου, τα 35 γκολ που πέτυχε μιλούν από μόνα τους».

 Για τη δύναμη του Ολυμπιακού: «Έχουμε πολύ μεγάλη ατομική ποιότητα. Μετά, η οργάνωση, αλλά και ο κόσμος. Θα παίξουμε σε ένα γήπεδο που δεν είναι το δικό μας, αλλά θα έχουμε έναν τεράστιο αριθμό οπαδών μαζί μας. Αυτό θα μας βοηθήσει, θα είναι σαν να παίζουμε εντός έδρας».