Και δεν είναι μόνο αυτά… Ο Λάζαρος αναστήθηκε και θύμισε ξανά επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Ο Βιτόλο με τον Ζέκα, που στα προηγούμενα ματς δεν έκοβαν ούτε με …βαλέ, "κατάπιαν" τους πρωτοκλασάτους χαφ της Τότεταμ, ενώ το δίδυμο Πίντο και Τριανταφυλλόπουλου έδειχνε τόσο αξιόπιστο στην άμυνα λες και έπαιζαν μαζί όχι μόλις δύο παιχνίδια αλλά καμιά δεκαριά χρόνια...
Θέλετε κι άλλα; Ο περιπατητής μέχρι πρότινος Κουίνσι θυμήθηκε ξανά πώς είναι τρέχεις επί 90 λεπτά, ενώ ο Βύντρα έπαιξε καλύτερα ως αριστερό μπακ παρά ως δεξί που αγωνίζεται τόσα χρόνια!
Κι όλα αυτά απέναντι στην παντοδύναμη Τότεναμ, έτσι; Γι' αυτό λέμε, ρε παιδιά, μήπως για όλα τα κακά στον Παναθηναϊκού έφταιγε τελικά ο Κατσουράνης; Σαφώς και κάνουμε λίγο πλακίτσα, αλλά είναι γεγονός ότι η μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού συνέπεσε με την αποχώρηση του διεθνούς μέσου από την ομάδα.
Πάντως, εδώ που τα λέμε, δεν ξέρουμε αν η φυγή του Κατσουράνη μπορεί να έπαιξε κάποιο ρόλο, αλλά η κίνηση αυτή του Αλαφούζου σίγουρα ταρακούνησε αρκετούς ποδοσφαιριστές της ομάδας που κόντρα στην Τότεναμ έδειξαν και πάθος και θέληση. Δύο στοιχεία απολύτως ξεχασμένα στα προηγούμενα παιχνίδια του "τριφυλλιού".
Βεβαίως, το μέγα ερώτημα είναι: έπρεπε να φθάσει ο Παναθηναϊκός σε αυτό το σημείο για να αποφασίσουν οι πράσινοι να παίξουν λίγο μπάλα; Κάλιο αργά παρά ποτέ, λέει η παροιμία και πραγματικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν θα έχει και συνέχεια αυτή η καλή εμφάνιση των πράσινων.