Τα πολλά στημένα και οι προσαρμογές

Οι πράσινοι αντιμετώπισαν το ματς σοβαρά, πίεσαν όσο έπρεπε (χωρίς να ρισκάρουν) αλλά ένα… one in a million αυτογκόλ του Γιούρκα (ίσως στην πιο άτυχη –αγωνιστικά- στιγμή της καριέρας του) επιβεβαίωσε την κακοτυχία που “χτυπάει” τους πράσινους σε όλους τους τομείς από την αρχή της χρονιάς.

Στην απέναντι όχθη ο Βλάντιμιρ Πέτκοβιτς, με τις αρχικές του επιλογές απέδειξε ότι υπολογίζει πολύ περισσότερο την έξοδο στο Champions League της επόμενης χρονιάς παρά την μεγάλη πορεία στο… πτωχό Europa League. Άφησε πολλούς από τους λεγόμενους βασικούς εκτός αρχικού σχήματος και παρέταξε ένα σύνολο που προσπαθούσε να πάρει αποτέλεσμα με τη λιγότερη δυνατή κόπωση. Η σοβαρότητα που επέδειξε η Λάτσιο για 90 λεπτά όμως προδόθηκε με την έναρξη των καθυστερήσεων, αποδεικνύοντας –για άλλη μια φορά- πως στο ποδόσφαιρο το παιχνίδι τελειώνει μόνο όταν σφυρίξει τρεις φορές ο διαιτητής.

Το αρχικό πλάνο Πέτκοβιτς

Ο 49χρονος Βόσνιος κόουτς των Λατσιάλι αποδείχτηκε “διαβασμένος”. Κατέβασε την ομάδα του με αρκετά επιθετική άμυνα και πίεσε τις πρώτες μπάλες του Παναθηναϊκού. Με σχετικά ανεβασμένη άμυνα, πρέσαρε ασφυκτικά τις πρώτες μεταβιβάσεις του Καρνέζη και ντούμπλαρε τα μαρκαρίσματα στον Βιτόλο. Μέσω του παραπάνω ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να σηκώνει μπάλες σημαδεύοντας τον Φορναρόλι, που βρισκόταν συνεχώς εγκλωβισμένος ανάμεσα στα στόπερ της Λάτσιο, περιορίζοντας σε πολύ μεγάλο βαθμό την επιθετικότητα του ΠΑΟ. Επιπλέον, παρουσίασε μια… παράδοξη διάταξη αφού η Λάτσιο αμυνόταν με 4-3-3 και τριπλή ζώνη άμυνας προσαρμοσμένη στο pressing της πρώτης μπάλας, και εκδήλωνε επιθέσεις με 4-5-1. Χαρακτηριστικό του επιθετικού πλάνου του Βόσνιου κόουτς ήταν:

• Οι κάθετες αναπτύξεις σε παίκτες που ακλουθούν την πορεία της μπάλας “από πίσω”
• Η επιθετικότητα των ακραίων αμυντικών που έκαναν συνεχώς εξωτερικά overlap
• Τα πολλά σουτ από μέση απόσταση
• Ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης

Η προσαρμογή του Πέτκοβιτς στο 0-1

Το αρχικό πλάνο του κόουτς των Λατσιάλι βρήκε πρόσφορο έδαφος στο… αυτογκόλ του Γιούρκα, αφού μετά την διαμόρφωση του 0-1 η Λάτσιο άλλαξε τον τρόπο που αντιμετώπιζε το ματς. Ο Πέτκοβτις γύρισε την ομάδα πιο πίσω και έδειξε να εμπιστεύεται την ποιότητα των παικτών του ως προς την δυνατότητα διατήρησης του μηδέν στην άμυνα. Το pressing με τρεις επιθετικούς πήγε… περίπατο, και η διπλή ζώνη άμυνας επιβεβαίωνε την πιο συντηρητική προσέγγιση της Λάτσιο. Επιπλέον, οι Ιταλοί εκδήλωναν την επιθετικότητά τους μόνο με αντεπιθέσεις και αποφάσισαν να… κλωτσήσουν λίγο παραπάνω με σκοπό το ακούραστο τρίποντο- μισή πρόκριση. Τα πολλά στημένα που έδωσαν όμως στον Παναθηναϊκό, κόστισαν με την λήξη της κανονικής διάρκειας του ματς, αφού τα μέτρα που είχαν στο γήπεδο οι Λατσιάλι μέχρι και το αυτογκόλ περιορίζονταν με… γεωμετρική πρόοδο όσο το ματς όδευε προς τη λήξη του, με αποκορύφωμα το γκολ του Τοτσέ στο 91’

Το πλάνο Φερέιρα (1^ο ημίχρονο)

Ο κόουτς του ΠΑΟ επεφύλαξε τελικά την μίνι έκπληξη που περίμεναν οι φίλοι της ομάδας. Ξεκίνησε τον Σπύρο Φουρλάνο αγωνιζόμενο ως αριστερό εσωτερικό μέσο δίπλα στον Κάρλος Ζέκα και με διάταξη 4-3-3 επιχείρησε να πάρει το κέντρο και να κρατήσει την Λάτσιο μακριά από την περιοχή του Καρνέζη. Ο γενικότερη εικόνα του ΠΑO ήταν σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με το άμεσο παρελθόν αλλά ο τρόπος που αναπτυσσόταν η ομάδα σε σχέση με τα αγωνιστικά και φυσικά χαρακτηριστικά του Μπρούνο Φορναρόλι, δεν είχαν την… πρέπουσα χημεία. Οι πράσινοι εγκλωβίστηκαν στο pressing της πρώτης μπάλας και του Βιτόλο και αναγκάστηκαν να σηκώσουν πολλές φορές τη μπάλα στον βραχύσωμο Ουρουγουανό που… μάταια προσπαθούσε να παίξει με πλάτη σε στόπερ που ήταν 20 πόντους ψηλότεροι και 10 κιλά βαρύτεροι. Αποτέλεσμα ήταν το πλήρες μπλοκάρισμα του της επιθετικής γραμμής του ΠΑΟ και οι ελάχιστες ευκαιρίες.

Σχόλιο: Ο Φορναρόλι είναι κλασσική περίπτωση βραχύσωμου περιφερειακού επιθετικού που δεν μπορεί να παίξει με πλάτη. Η μοναδική φορά που ο Ουρουγουανός πάτησε βαθιά κοντά στην μεσαία γραμμή και δεν προσπάθησε να γυρίσει, επέφερε και την μοναδική ευκαιρία του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο (Σισοκό), αφού με τον συγκεκριμένο τρόπο, ο φορ του ΠΑΟ μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το συγκριτικό πλεονέκτημα ευλυγισίας και ταχύτητας έναντι των στόπερ των Ιταλών.

Οι εσωτερικές αλλαγές του 2^ου ημιχρόνου

Με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου ο Φερέιρα αποφάσισε να αυξήσει τη επιθετικότητα του ΠΑΟ και να κάνει την ομάδα πιο ορθολογική. Οι πράσινοι στο πρώτο 45λεπτο αναλώθηκαν πολύ σε παιχνίδι από τα άκρα (είτε με αναπτύξεις του Γιούρκα, είτε με ατομικές του Σισοκό)και η μπάλα κατέληγε στην πλάγια γραμμή για σέντρα σε μια… άδεια από πράσινους περιοχή των Λατσιάλι. Για τον παραπάνω λόγο ο Πορτογάλος άλλαξε πλευρές στα χαφ και τα εξτρέμ του. Οι Φουρλάνος και Ζέκα έπαιξαν με “ανάποδα πόδια”, πράγμα που έγινε και με του Λάζο και Σισοκό. Σκοπός του Φερέιρα ήταν οι συνεχείς συγκλίσεις των παικτών που θα επέφεραν αύξηση της κυκλοφορίας και περισσότερα σουτ. Το πλάνο του κόουτς λειτούργησε και ο Παναθηναϊκός αύξησε κατά πολύ την επιθετικότητα του, αφού ο αμυντική λειτουργία της Λάτσιο ήταν προσαρμοσμένη στο παιχνίδι άκρων του ΠΑΟ, με αποτέλεσμα το γκολ του 90^ου λεπτού που ήρθε ως δικαίωση των πρασίνων σε μια βραδιά που ξεκίνησε αρκετά “στραβά”.

Συμπέρασμα

Ο Πέτκοβιτς προσπάθησε να πάρει αποτέλεσμα με τη λιγότερη δυνατή κούραση. Ευτύχησε να προηγηθεί με και αποφάσισε να μην ρισκάρει για δεύτερο γκολ, που θα του “κλείδωνε” το τρίποντο. Η σταδιακή οπισθοχώρηση της Λάτσιο όμως κόστισε στον Πέτκοβιτς και το χρονικό σημείο που επετεύχθη η ισοφάριση γλίτωσε τους Ιταλούς από περαιτέρω “πονοκεφάλους”.

Ο Φερέιρα επέλεξε 4-3-3 με ενίσχυση της επιθετικής γραμμής και της κυκλοφορίας στα άκρα. Το πλάνο του όμως δεν απέδωσε και αποφάσισε να αλλάξει την προσέγγιση της ομάδα του, δίνοντας έμφαση στον άξονα. Η –μερική- δικαίωση ήρθε έστω και αργά, και οι πράσινοι τώρα καλούνται να κάνουν την υπέρβασή τους, αν θέλουν να παίξουν Ευρώπη με… κοντομάνικα.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr