Δεν του έκατσε και μια ζαριά…

Εγώ δεν ξέρω τι θα κάνει από εδώ και πέρα ο Παναθηναϊκός. Δεν είμαι ο μάντης Κάλχας να το ρίξω στις προβλέψεις. Αυτό που γνωρίζω, όμως, είναι τι έχουν κάνει μέχρι τώρα οι πράσινοι.

Από πέρυσι τα Χριστούγεννα, λοιπόν, έχει να δει άσπρη μέρα ο Παναθηναϊκός. Στα ντουζένια του ήταν στον α’ γύρο, όσο ο Λέτο κουβάλαγε την ομάδα. Με το που τραυματίστηκε ο Αργεντίνος, όμως, τελείωσε το έργο.

Τα αυγά και τα καλάθια

Από τότε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε την κατηφόρα. Ο Φερέιρα έχασε τα αυγά και τα καλάθια, η ομάδα έμπαινε στο γήπεδο κι έμοιαζε σε αποσύνθεση ειδικά αυτή τη σεζόν, σε κάθε παιχνίδι ο Παναθηναϊκός ήταν χειρότερος, αλλά ο Αλαφούζος στύλωνε τα πόδια «δεν φεύγει ο Ζεσουάλδος».

Ο Παναθηναϊκός έχασε την επαφή του με τις πρώτες θέσεις στην βαθμολογία, ενώ στην Ευρώπη δεν μπορούσε να σταυρώσει νίκη. Και το κυριότερο; Απογοητευόταν ο κόσμος. Πικραμένος ήταν απ’ αυτό που έβλεπε. Φαρμακωμένος. Νισάφι, σου έλεγε.

Μοσχοβόλησε ο τόπος…

Με το που ανέλαβε, όμως, ο Ρότσα μοσχοβόλησε ο τόπος από φρέσκο αέρα στα αποδυτήρια. Σα να καθάρισε το κεφάλι των παικτών. Σα να έφυγαν τα βαρίδια από τα πόδια τους. Και δεν είναι μόνο αν κερδίζει ή όχι ο Παναθηναϊκός. Είναι ότι ζωντάνεψε. Ότι παλεύει. Ότι ματώνει μέσα στο γήπεδο. Δεν κάθεται σταυροπόδι περιμένοντας το μοιραίο.

Πλήρωσε όλα τα λάθη…

Ακόμα κι απόψε που το ματς πήγε στραβά απ’ όλες τις απόψεις, ο Παναθηναϊκός την ζόρισε την Τότεναμ στο β’ μέρος. Και το παιχνίδι δεν του πήγε καλά επειδή ό,τι λάθος έκανε το πλήρωσε και με το παραπάνω. Τίποτα δεν πέρασε στο ντούκου.

Και μιλάω ειδικά για τα δυο πρώτα γκολ. Συν, βέβαια, οι δυο ευκαιρίες που κλώτσησε ο Τοτσέ και κυρίως η πρώτη. Γκίνια από τον Ισπανό; Ανικανότητα; Συμβαίνουν αυτά; Αναλόγως πως το βλέπει ο καθένας. Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε και λίγη ρέντα. Να του κάτσει και μια ζαριά, βρε αδερφέ.

Σα να υπάρχει φως…

Έτσι είναι. Να κυνηγάς το 1-2, για παράδειγμα. Να πιέζεις. Να σκίζεσαι. Και να σου κάθεται η φάση που η μπάλα από το δοκάρι πάει στην πλάτη του Καρνέζη και γίνεται το 2-1. Σου κόβει τα πόδια, δηλαδή.

Τέλος πάντων. Για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων εβδομάδων φαίνεται ότι κάτι πάει να γίνει. Σα να υπάρχει φως στο τούνελ, δηλαδή. Από την άλλη, βέβαια, η Τότεναμ δεν είναι καμία ομαδίτσα. Υπήρχε εξαρχής διαφορά ποιότητας μεταξύ των δυο ομάδων. Τι να συζητάμε τώρα; Άμα ανεβάσουν στροφές οι Εγγλέζοι, δύσκολα τους προφταίνεις.

Όχι για να γκρινιάξει…

Από εκεί και πέρα, βέβαια, ο Παναθηναϊκός δεν έχασε την πρόκριση στο Λονδίνο. Την έχασε όταν έφαγε τρία από την Μάριμπορ. Βασικά, εκεί. Αν ήταν στην κατάσταση που είναι τώρα και είχε ξεκινήσει με κάνα διπλό στην πρεμιέρα, τα πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά.

Για να το κλείνουμε το θέμα. Υπάρχουν πολλές τζάμπα ήττες για να γκρινιάξει ο φετινός Παναθηναϊκός. Δεν νομίζω ότι μια απ’ αυτές είναι η αποψινή. Τουλάχιστον, στο Λονδίνο έκανε ό,τι μπορούσε. Έδειξε θάρρος, θράσος και ότι συνέρχεται.