Οσοι με διαβάζετε ίσως να χετε παρατηρήσει ότι σπανίως (προς ποτέ) κάνω αναλύσεις ποδοσφαιρικών αγώνων. Το ξέρω το άθλημα, το αγαπώ, αλλά δεν ξέρω να γράφω (επαγγελματικά) για ποδοσφαιρικούς αγώνες, όπως εξαιρετικά καλά κάνουν οι (εδώ) συνάδελφοί μου. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν ξέρω περισσότερα από πολλούς αναγνωστες του gazzetta. Eτσι ακόμα και αν το θέλω πολύ… το αποφεύγω.

Όμως τυγχάνει να παρακολουθώ τον Παναθηναϊκό (κι όχι μόνο) από το… 1969. Για να σας δωσω να καταλάβετε…τις προάλλες μιλούσα στο τηλέφωνο με τον Αχιλλέα Ασλανίδη …αυτόν τον ορίτζιναλ ποταμό… με έπιασε στο μονότερμα… με αλλάλιασε…δεν μπορούσα να σταυρώσω λέξη… μέχρι που σε μια ανάσα του καταφερα να του πώ...

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr