Με βάση τις αυθεντικές αρχές του Ολλανδικού ποδοσφαιρικού μοντέλου η Αλκμάαρ μπορεί να πιάσει υψηλά επίπεδα απόδοσης κατά διαστήματα βασιζόμενη στην ομάδική λειτουργία και λιγότερο στις μονάδες της που δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για ευρωπαικό επίπεδο. Η ομάδα βρίσκεται στην 8η θέση του Ολλανδικού πρωταθλήματος με 13 γκολ υπέρ και 14 κατά, επιδόσεις που μάλλον δεν άφησαν ικανοποιημένη την διοίκηση που απέλυσε την Κυριακή τον Φέρμπεεκ, παρά την νίκη με 2-1 επί της Αϊντχόφεν στο ντέρμπι της αγωνιστικής.

Το στυλ παιχνιδιού της Αλκμάαρ

Το Ολλανδικό 4-3-3

Ο Φέρμπεεκ είχε στήσει μία ομάδα συνόλου που στηρίζεται στα «πνευμόνια» του νεαρού ηλικιακά ρόστερ και στο γρήγορο tempo. Η Αλκμάαρ στηρίζεται στους βασικούς άξονες του Ολλανδικού 4-3-3, ενώ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα θετικά στοιχεία των καλών παικτών της (Γιόχανσον, Μπέιρενς, Γκουντμουνσον, Γκουντέλει) όσο πιο πολύ μπορεί στην διάρκεια των αγώνων με «στοχευμένες» τακτικές. Το γενικότερο τακτικό πλάνο βασίζεται στα παρακάτω:

  • Πίεση ψηλά
  • Αυξημένο αγωνιστικό πλάτος
  • Ανάπτυξη από τα πλάγια
  • Προωθήσεις των πλάγιων μπακ
  • Συμμετοχή των κεντρικών μέσων στην επιθετική λειτουργία
  • Ο κεντρικός επιθετικός ως σταθερό επιθετικό σημείο αναφοράς
  • Γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης

Η Ολλανδική ομάδα αποδίδει τα παραπάνω σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό σε μεγάλα διαστήματα των αναμετρήσεων της αφού διαθέτει πολλά από τα απαραίτητα συστατικά για την ορθολογική εφαρμογή τους: καλή φυσική κατάσταση, επιθετικογενή μπακ, δύο ενεργητικά box to box χαφ (Έλμ και Γκουντέλει), γρήγορους εξτρέμ και έναν ψηλό (1.84) και αρκετά τεχνίτη target man (Γιόχανσον).

Μειονεκτήματα

Παρά τα θετικά στοιχεία της, η Αλκμάαρ έχει φανερές αδυναμίες – κυρίως εξαίτίας της απειρίας του ρόστερ της και μη ανεπτυγμένης τακτικής συνέπειας. Η ομάδα συχνά ξεχνιέται στην επίθεση ανεβάζοντας τις γραμμές πολύ περισσότερο από ότι επιτάσσουν οι συνθήκες του αγώνα. Η αμυντική της τετράδα είναι αργή και άτεχνη κάτι που την καθιστά πολύ ευάλωτη στο ανοιχτό γήπεδο όταν επιτίθεται, ενώ σε μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού οι γραμμές χάνουν την συνοχή τους με τα «8αρια» να μην έχουν τις απαραίτητες επιστροφές.

Ο αμυντικός μέσος δεν είναι μεγάλης κλάσης – όπως θα απαιτούσε το απαιτητικό επιθετικό πλάνο – ενώ ο τερματοφύλακας είναι αργός και ασταθής. Η αμυντική λειτουργία της Αλκμάαρ δεν συγκαταλέγεται στα ατού της.

Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του κυρίου Παράσχου (την αντιμετώπισε με τον Ατρόμητο στα προκριματικά του Europa League) που σκιαγραφεί με μεγάλη ακρίβεια τα συν και πλην των Ολλανδών.

Πρόκειται για ομάδα συνόλου γιατί σε ατομικό επίπεδο, λίγοι είναι οι παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Εχε πολλούς ψηλούς και γι” αυτό θέλει ιδιαίτερη προσοχή στις στημένες φάσεις. Αλλο δυνατό σημείο της είναι όλη η δεξιά πλευρά της. Γιόχανσον και Μπέερενς είναι πολύ επικίνδυνοι και ουσιαστικά από εκεί γίνεται όλο το παιχνίδι της. H άμυνα είναι αργή και ο τερματοφύλακας είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο.

Από που επιτίθεται και που δέχεται τις επιθέσεις η Αλκμάαρ

Συμπέρασμα

Η Αλκμάαρ διαθέτει ένα νεανικό σύνολο που βασίζεται στον αγωνιστικό ρυθμό, την ενέργεια των χαφ της και τις βασικές αρχές του επιθετικού Ολλανδικού ποδοσφαίρου. Οι Ολλανδοί θα παρατάξουν στο γήπεδο παίκτες με στοιχεία που λείπουν από τους παίκτες του ΠΑΟΚ όπως η ταχυδύναμη και η αντοχή. Από την άλλη, η έλλειψη παικτών μεγάλης κλάσης και τακτικής/αγωνιστικής εμπειρίας μπορούν να δώσουν σε μία έμπειρη ομάδα όπως ο δικέφαλος σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Ο Στέφενς καλείται να βασίσει το αγωνιστικό πλάνο του ΠΑΟΚ με άξονα την τακτική πειθαρχία και αγωνιστική υπομονή αναμένοντας τα λάθη που θα υποπέσει η Αλκμάαρ. Η επιλογή μίας πιο αμυντικογενής τακτικής προσέγγισης με έμφαση στις αντεπιθέσεις από τα φτερά θα είχε αρκετά ισχυρή βάση με βάση τα χαρακτηριστικά της Αλκμάαρ, ιδιαίτερα με τους Λούκας και Στόχ στην «φαρέτρα» του Στέφενς.

Πηγή: overlap.gr