O Α. Καρπετόπουλος για τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη

 

Ο Αστέρας Τρίπολης θα παίξει κόντρα στην Μάιντς την επόμενη Πέμπτη στο γήπεδό του ένα από τα μεγαλύτερα ματς της ιστορίας του: η ήττα με 0-1 με την οποία επέστρεψε από την Γερμανία είναι αποτέλεσμα που ανατρέπεται, αλλά φυσικά θα πρέπει η ομάδα του Στάικου Βεργέτη να είναι στη ρεβάνς αλάνθαστη.

Ο Ατρόμητος γύρισε από το Σαράγεβο με νίκη και αν είναι στοιχειωδώς σοβαρός στο Περιστέρι θα διπλασιάσει τις νίκες του και θα πάει στον επόμενο γύρο με ηθικό και σιγουριά.

Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται απλά να νικήσει την Τρίτη στη Λεωφόρο τη Σταντάρ Λιέγης: επέστρεψε από το Βέλγιο γνωρίζοντας ότι από τον αντίπαλό του δεν έχει ούτε να φοβηθεί, ούτε να ζηλέψει τίποτα. Σε σύγκριση με τους άλλους δυο έχει ένα έξτρα κίνητρο: η πρόκρισή του του εξασφαλίζει θέση στους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ και του δίνει τη δυνατότητα να κυνηγήσει το όνειρο της συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ χωρίς άγχος. Αντίθετα και ο Αστέρας και ο Ατρόμητος, αν προκριθούν, βρίσκονται ακόμα στη μέση της διαδρομής.

Ελπίζω ότι την επόμενη εβδομάδα και οι τρεις θα τα καταφέρουν να προκριθούν: κυρίως γιατί το αξίζουν. Ποτέ δεν αντιμετωπίζω τις αναμετρήσεις των ελληνικών ομάδων με βάση το πατριωτικό μου φρόνιμα: ζηλεύω αυτούς που μπορούν να το κάνουν, αλλά για μένα το να παίζεις καλά είναι σημαντικότερο από το από πού προέρχεσαι – οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν ανάγκη από δημοσιογραφική υποστήριξη, αλλά από κριτική για να γίνονται καλύτερες.

Η περσινή καλοκαιρινή παρουσία των εκπροσώπων του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν επιεικώς μέτρια: φέτος το πράγμα μου μοιάζει αλλιώς. Πέρυσι καμία από τις ομάδες που έπαιξε καλοκαιριάτικα (Ξάνθη, Ατρόμητος, Αστέρας, ΠΑΟΚ) δεν κατάφερε να κερδίσει ένα ματς εντός έδρας. Δύσκολο να χαρακτηρίσεις άδικες τις περσινές αποτυχίες: θυμίζω ότι μόνο ο ΠΑΟΚ είχε προκριθεί σε ομίλους κι αυτός στα χαρτιά. Φέτος το πράγμα δείχνει αλλιώς και μακάρι αυτή η σοβαρότητα που οι έλληνες εκπρόσωποι έδειξαν να γίνει στη συνέχεια το σήμα κατατεθέν τους: θα είναι πρόοδος.

Ο Παναθηναϊκός και ο Ατρόμητος πήραν τα αποτελέσματα που ήθελαν εκτός έδρας με όπλο την ομοιογένεια τους. Και ο ΠΑΟ και ο Ατρόμητος παρατάχθηκαν στο Βέλγιο και στη Βοσνία αντίστοιχα χωρίς καινούργιους παίκτες: ο Αναστασίου πόνταρε στον Πέτριτς και ο Παράσχος στον Ναπολεόνι – και οι δυο κυνηγοί ήταν, για τα μέτρα των δύο ομάδων, πέρυσι αναπληρωματικοί πολυτελείας. Η παρουσία τους στην ενδεκάδα ήταν για την κάθε ομάδα σημάδι ότι πρέπει να κυνηγήσει το γκολ: ο Αναστασίου και ο Παράσχος ήθελαν έλεγχο της μπάλας και πρωτοβουλία, αλλά τόσο η μεσαία γραμμή του ΠΑΟ όσο κι αυτή του Ατρόμητου δυσκολεύτηκε να υποστηρίξει στο πρώτο ημίχρονο δυο κυνηγούς.

Και οι δυο προπονητές πάντως δεν κόλλησαν στις επιλογές τους αυτές που αποτελούσαν ένα είδος διαφοροποίησης των ενδεκάδων σε σχέση με πέρυσι: ο Αναστασίου αντικατέστησε για την τελευταία μισή ώρα τον στατικό Πέτρις με τον Πράνιτς και ο Παράσχος τον ακίνδυνο Ιταλό με τον Τάτο κι αυτές οι παρεμβάσεις έκαναν στο δεύτερο μισό του δευτέρου ημιχρόνου τις ομάδες τους καλύτερες. Ο ΠΑΟ στο διάστημα αυτό κάνει καλή κυκλοφορία της μπάλας, κερδίζει μέτρα στο γήπεδο, χτίζει επιθέσεις που ο Κλωναρίδης, ο Ατζαγκούν και ο Μπεργκ θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει καλύτερα.

Ο Ατρόμητος, από την μεριά του, βρίσκει το γκολ της νίκης από ένα αμυντικό, το Νάστο, αλλά αυτό έχει έρθει κυρίως γιατί ο Τάτος έχει βγάλει την ομάδα πιο μπροστά με τις πρωτοβουλίες του. Το αποτέλεσμα του ΠΑΟ είναι σημαντικότερο ίσως, αφού η Σταντάρ είναι δυνατότερη ομάδα από το τίμιο αλλά κομμάτι άναρχο Σεράγεβο, όμως και η νίκη του Ατρόμητου για την ομάδα του Περιστερίου μικρή δεν είναι: δίνει βαθμούς και χτίζει αυτοπεποίθηση.

Το θέμα του Βεργέτη είναι διαφορετικό. Ο Αστέρας του είναι σημαντικά διαφοροποιημένος σε σχέση με πέρυσι, αλλά ο προπονητής του μοιάζει να έχει φέτος πιο μεγάλη εμπιστοσύνη στην ομάδα. Στη Γερμανία κάνει μερικές δύσκολες επιλογές. Χρησιμοποιεί ως βασικό τερματοφύλακα το Θεοδωρόπουλο αντί του Μπαντή που είναι πιο έμπειρος. Κρατά στον πάγκο τον Σανκαρέ και παίζει με τον πιο γρήγορο Ζησόπουλο δίπλα στον Γκογιάν. Αντικαθιστά τον απόντα φορ Μπαράλες με τον Ντε Μπλάσις και παίζει με τρεις παίκτες πίσω του (Μάσα, Ρόλε, Μπαντιμπαγκά) που παίζουν για πρώτη φορά και οι τρεις μαζί, όπως άλλωστε και το δίδυμο Κουρμπέλης - Μουνάφο μπροστά απο την άμυνα.

Κι όμως η καινούργια του ομάδα για μια ώρα δείχνει συμπαγής και δεμένη, χάνει ευκαιρίες, τρομάζει τους γηπεδούχους που προηγούνται στο 44' με τον Οκαζάκι χωρίς να καταλάβουν πώς. Πολύ ωραία η αντίδραση του προπονητή και στο τέλος. Εχει πέντε κουρασμένους μεσοκυνηγούς που περπατάνε (Μουνάφο, Ντε Μπλάσις, Ρόλε, Μπαντιμπανγκά και Μάσα), αλλά μόνο τρεις αλλαγές, όμως δεν πανικοβάλλεται καθόλου. Κρατά στα χαφ το κομπιούτερ που λέγεται Κουρμπέλης και αλλάζει όλα τα άλλα! Βγάζει τρεις κουρασμένους μέσους (τον Μουνάφο, τον Ρόλε και τον Μπαντιμπανγκά) αλλά βάζει στην άμυνα το Σανκαρέ και τον Κιτοκό για να φέρει στα χαφ το Ζησόπουλο και το Λούι στους οποίους προσθέτει τον Τσοκάνη.

«Κρύβει» στην επίθεση τον Μάσα για να υπάρχει κάποιος να παρενοχλεί την γερμανική άμυνα και γυρνά σε ρόλο ελεύθερου χαφ τον Ντε Μπλάσις, που όσο κουρασμένος κι αν είναι, έχει τεχνική χρήσιμη στο κράτημα της μπάλας: η Μάινς δεν κάνει ευκαιρία. Η ομάδα του Αστέρα, που τελειώνει το ματς, είναι ολότελα διαφορετική με αυτή που το ξεκίνησε, κι αν στα πρώτα 60 λεπτά είναι δημιουργική και γρήγορη στα τελευταία 30 είναι ανθεκτική και σωστά αμυντικά τακτοποιημένη: για ομάδα στην οποία αγωνίστηκαν επτά συνολικά νεοφερμένοι παίκτες όλα αυτά είναι εξαιρετικά.

Ο Παναθηναϊκός και ο Ατρόμητος πρέπει με όπλο την μαχητικότητα και την ομοιογένεια τους να σφραγίσουν τα εισιτήρια. Ο ΠΑΟ πρέπει να παίξει για να κερδίσει χωρίς φόβους απέναντι σε πιθανές αντεπιθέσεις των Βέλγων – πρόκριση δίνει κάθε νίκη κι όχι μόνο αυτή στην οποία δεν έχεις δεχτεί γκολ. Ο Ατρόμητος πρέπει απλά να πιέσει τη Σεράγεβο πιο πολύ από ότι έκανε στο πρώτο ματς: η άμυνα των Βόσνιων δεν αντέχει. Ο Βεργέτης έχει πιο δύσκολη δουλειά. Στη θέση του θα ζητούσα να γίνει και το δεύτερο ματς στη Γερμανία. Παίζοντας εκεί ο Αστέρας θα είχε πάλι χώρους για αντεπιθέσεις, θα ήταν συγκεντρωμένος και οι παίκτες του θα ακολουθούσαν το σχέδιο. Στην Τρίπολη, όταν η ομάδα θα πρέπει να στηριχθεί σε κάμποσους λατινοαμερικάνους, όλα αυτά τα απαραίτητα πολύ δεδομένα δεν είναι…

Πηγή: sport24.gr