Επειδή θα πεταχτούν κάποιοι να πούνε πως συγκρίνω τους δύο αγώνες, ενημερώνω πως δεν το κάνω και πως απλά καταγράφω πως στο ποδόσφαιρο δεν θα πεις ποτέ πως τα έχεις δει όλα. Όπως για παράδειγμα το αυτογκόλ του Νίκολιτς ο οποίος καταφέρνει κάτι που η φυσική από μόνη της δεν μπορεί. Ένα αυτογκόλ που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου για πάντα.
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο σε έναν αγώνα που φοβούμουν έχοντας δει τα αποτελέσματα των Λευκορώσων στην Ευρώπη. Δύο νίκες επί της Κλουζ, δύο νίκες επί της Νασιονάλ Μαδέιρα. Κι όμως ο ΠΑΟΚ στο 27΄την είχε 4-0.
Και στα τέσσερα γκολ συμμετοχή έχει ο Ρατ, αυτός ο απίστευτος ποδοσφαιριστής που προσφέρει θέαμα με την απλότητα που σκοτώνει τους αντιπάλους του. Δικό του κόρνερ έφερε το πρώτο γκολ, δικιά του σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Κλάους να εκθέσει τον Μπανγκουρά, δικιά του σέντρα έφερε τον Κλάους σε θέση βολής, δικιά του σέντρα έφερε το χατ τρικ του Κλαους.
Ο Ρατ είναι ένας ποδοσφαιριστής που βρίσκεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο και προτείνω σε όσα παιδιά παίζουν και θέλουν να βελτιωθούν, να τον παρατηρούν. Είναι μία ποδοσφαιρική εγκυκλοπαίδεια.
Για τον Αθανασιάδη τα έχουμε πει. Ο Κλάους έπαιζε υπό πίεση όταν έπαιρνε λίγα, παίζει υπό πίεση όταν παίρνει αυτά που αξίζει. Η ουσία για αυτόν είναι πως ωριμάζει. Δεν είναι ούτε το χρήμα, ούτε κάτι άλλο που μπορεί να τον αλλοιώσει. Τέσσερα γκολ σε δύο αγώνες μετά την υπογραφή συμβολαίου, συμπεριφορά για όσκαρ στη διάρκεια του αγώνα και μία μπαλιά που έφερε ουσιαστικά το πέμπτο γκολ της ομάδας.
Είναι ο γηγενής ηγέτης του ΠΑΟΚ, είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν παιδιά όπως ο Τζανδάρης που σήμερα ξεκίνησε στην ενδεκάδα και ήταν κομβικός για την επιβολή του παιχνιδιού του ΠΑΟΚ. Σκόραρε κιόλας στο τέλος, έτσι για να σφραγιστεί η εξαιρετική του πρώτη εμφάνιση σε ενδεκάδα σε ευρωπαϊκό παιχνίδι.
Για τον Σκόνδρα πρέπει να σημειώσει το τρίτο σερί παιχνίδι που έχει ασίστ, κάτι σπάνιο για ακραίο μπακ, για τον Τζιόλη και τον Κάτσε πως έχουν χημεία και πως είναι αυτοί που στη καλή πορεία του ΠΑΟΚ τελευταία κάνουν όλη τη βρώμικη δουλειά μακριά από τα φώτα της αποθέωσης.
Τέλος, ο Αναστασιάδης έχει βρει την χημεία, αποφεύγει τις αλχημείες που αλλοίωσαν την εικόνα του στα πρώτα παιχνίδια, ψάχνει ορθολογικά πλέον τις σταθερές και παρουσιάζει ένα πάρα πολύ καλό σύνολο.
Το ατού του, είναι πως ελευθερώνει τους παίκτες του, δεν τους εγκλωβίζει σε συγκεκριμένους ρόλους και απαιτεί μία απλή κάλυψη από τους συμπαίκτες τους. Αυτό βοηθάει όλα τα παιδιά να προσπαθήσουν να δώσουν το κάτι παραπάνω, να αναδείξουν ότι στοιχείο διαθέτουν και να ευχαριστηθούν το παιχνίδι.
Δεν γνωρίζω πόσο θα αντέξει αυτή η ομάδα και το κατά πόσο θα βρεθούν λύσεις στη διάρκεια της σεζόν στα αποδεδειγμένα κενά, το γεγονός όμως πως υπάρχει τέτοια διάθεση απ όλους δείχνει πως υπάρχει ένα σημείο αναφοράς για να κοιτάξουμε παραπέρα.
Πηγή: gazzetta.gr