Ηταν σαν να μην έπαιξε ποτέ. Σαν να μην πήγε ποτέ να παίξει με τη Γκινγκάμπ στη Γαλλία. Λες και είχε το μυαλό του στο ντέρμπι του Φαλήρου με τον Ολυμπιακό, το οποίο όμως είχε ήδη αναβληθεί. Κανένα σχέδιο και ανύπαρκτο πάθος. Καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ που έχουμε δει μέχρι στιγμής στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Κίνητρο έπρεπε να υπάρχει. Με μια νίκη επί γαλλικού εδάφους θα γινόταν φαβορί για την κατάληψη μιας εκ των δυο προνομιούχων θέσεων του ομίλου.

 

ΤΩΡΑ έβαλε και την άσημη Γκινγκάμπ στο κόλπο και μάλιστα με μειονέκτημα δυο τερμάτων για την πιθανότητα ισοβαθμίας στο φινάλε. Κάτι το θετικό από αυτό το παιχνίδι δεν διακρίναμε για την ομάδα του Αναστασιάδη. Η εκ των ουραγών του γαλλικού πρωταθλήματος ήταν λες και έπαιζε μόνη της. Μπορούσε κι άλλα γκολ και αυτό είναι επίσης κάτι το πολύ άσχημο για τον «Δικέφαλο». Υπήρχαν προσδοκίες και τις είχε δημιουργήσει ο ίδιος ο ΠΑΟΚ, τόσο με τις φετινές του εμφανίσεις όσο και με τα αποτελέσματά του τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη.

 

ΚΙ OΜΩΣ έφυγε με δυο γκολ στην πλάτη και στο τέλος να λέει πάλι καλά που ήταν ο Γλύκος και δεν πήρε μεγαλύτερη έκταση η ήττα από τον Γιαταμπαρέ και τον Μαρβό. Ηταν μια ταχύτητα κάτω και πολύ πίσω αγωνιστικά. Δεν έκανε ούτε φάση και κανείς δεν κατάλαβε το γιατί και το πώς ήρθε η πρώτη ήττα σε φάση ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ έπειτα από τέσσερα χρόνια. Πολλά κενά, χαμένες όλες οι μονομαχίες και φανερή έλλειψη πλάνου για έναν ΠΑΟΚ αγνώριστο.

 

Ισως να είναι απλά μια κακή βραδιά. Η έλλειψη σταθερότητας όμως δεν είναι καλό σημάδι. Αν δεν είναι συμπαγής, σοβαρός και σταθερός ο ΠΑΟΚ, αν και έχει τις δυνατότητες, δεν θα μπορέσει να φτάσει μακριά όσο καλή διάθεση και να έχει...

Πηγή: sday.gr