Είτε αυτά μπορεί και αυτά κάνει αυτήν την περίοδο, οπότε δεν έχει κανένα νόημα να «γκαζώνουν» τον Αναστασίου και τους παίκτες ούτε ο κόσμος ούτε ο Γιάννης Αλαφούζος, είτε μπορεί πολύ καλύτερα πράγματα και για κάποιον λόγο δεν τα βλέπουμε, οπότε χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ για να συνέλθουν άπαντες και να δούμε καλύτερα πράγματα.
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ περίπτωση ό,τι και να λέμε είναι χαμένος κόπος. Αν δεχτούμε αυτό το σενάριο, τότε παραδεχόμαστε ότι όλη η περσινή ομάδα ήταν ο Μπεργκ και ο Αμπέντ, ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι άχρηστοι κι ότι μέχρι να επιστρέψει ο Σουηδός 100% από τον τραυματισμό του, άσπρη μέρα δεν θα δει ούτε η ομάδα ούτε ο κόσμος της. Βολική δικαιολογία, αλλά πολύ τσουβάλιασμα για τη δική μου λογική και πολύ μεγάλη απαξίωση για ένα σωρό παίκτες που πέρυσι αναγνωρίσαμε όλοι ότι δούλεψαν σκληρά και βελτιώθηκαν σημαντικά. Κανείς δεν είπε ότι έγιναν οι κορυφαίοι της Ευρώπης, αλλά όπως πέρυσι δεν λέγαμε ότι είναι παίκτες του σωρού, δεν μπορούμε να το λέμε φέτος με τέτοια ευκολία.
ΟΠΟΤΕ πάμε στο δεύτερο ενδεχόμενο: ότι η ομάδα μπορεί καλύτερα πράγματα, αλλά για κάποιους λόγους δεν τα βλέπουμε. Κι αν συμβαίνει αυτό, είναι ευθύνη όλων, προπονητών και παικτών, όπως πιστώνονται όλοι τις επιτυχίες και τα καλά αποτελέσματα.
Προφανώς ο Παναθηναϊκός δεν παίζει καλά τον τελευταίο καιρό -στην Πορτογαλία πρέπει να έκανε το χειρότερο παιχνίδι του από πέρυσι που ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια, όχι μόνο διότι έπαιξε χάλια, αλλά κυρίως διότι έδειξε χωρίς καμία διάθεση να κάνει κάτι της προκοπής. Προφανώς το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στο ματς με την Εστορίλ, αλλά πάει και πιο πίσω -με Νίκη Βόλου και Ολυμπιακό Βόλου κέρδισε χωρίς να παίξει καμιά μπάλα της προκοπής, με Πλατανιά κέρδισε δύσκολα και με πολλά κενά στην άμυνα, από την Καλλονή έχασε χωρίς να βγάλει αντίδραση κι από την Ντιναμό έχασε εύκολα δείχνοντας εμφανώς χειρότερος στο χορτάρι, παρ' ότι έπαιζε στην έδρα του κι από τους Ρώσους έλειπαν 2-3 πολύ σημαντικοί παίκτες.
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ η μπάλα, όπως και το ποδήλατο και το σεξ δεν ξεχνιέται, είναι ασφαλές να πούμε ότι δεν ξέχασαν την μπάλα οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Κάτι άλλο τους φταίει, που έχει να κάνει με την ψυχολογία και τη διάθεσή τους: τους λείπει ο ηγέτης. Ο Μπεργκ είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας και λείπει, αλλά εκτός αυτού κανείς δεν δείχνει να μπορεί να πάρει την ομάδα στην πλάτη του και να παρακινήσει και τους υπόλοιπους. Ο Τότης Φυλακούρης είπε ότι με Καραγκούνη δεν θα είχε τέτοια εικόνα η ομάδα, αλλά μια που Καραγκούνης δεν υπάρχει και οι διάφοροι Πράνιτς, Πέτριτς και σία δεν δέιχνουν ικανοί να αναλάβουν ηγετικό ρόλο, πρέπει επειγόντως κάποιος να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ο αρχηγός της ομάδας, ο Ζέκα, είναι μάλλον καλύτερος ως υπαρχηγός παρά ως ηγέτης.
Κι εγώ προσωπικά άλλον διαθέσιμο, που να συνδυάζει ηλικία, χαρακτήρα και προσωπικότητα δεν βλέπω. Οπότε ας κάνουμε λίγη υπομονή. Η μέρα επιστροφής του Μπεργκ είναι κοντά, όπως αρκετά κοντά είναι και ο Γενάρης και η χειμερινή μεταγραφική περίοδος.
Πηγή: sday.gr