Ο Μάρκεβιτς από την αρχική σύνθεση και την επιλογή να βάλει τον γρήγορο Ζοζούλια κορυφή, αντί τον κλασικό φορ Κάλινιτς, έδειξε την πρόθεσή του να χτυπήσει με ταχύτητα την άμυνα του Ολυμπιακού και να πάει και αυτός σε ένα παιχνίδι υπομονής. Βλέποντας το πρώτο ημίχρονο εύκολα έβγαινε το συμπέρασμα πως το 0-0 θα το δεχόντουσαν και οι δύο με χαμόγελο.
Κατάλαβε ο Μάρκεβιτς πως δεν απειλείται
Την απόφαση του Μάρκεβιτς να παίξει στο πρώτο ημίχρονο χωρίς κλασικό φορ την αντιμετώπισε με ευκολία ο Ολυμπιακός. Το πρόβλημα ήταν πως παρότι η ομάδα του Περέιρα διαχειριζόταν με ευκολία το πρώτο ημίχρονο, δεν μπορούσε να απειλήσει. Για να έχει ασφάλεια ο Περέιρα, στην κατοχή μπάλας που είχε δεν ανέβαζε πολλούς παίκτες και οι Αφελάι, Ντοσεβί δεν είναι σε θέση από ατομική ενέργεια να δημιουργήσουν ρήγμα, κάτι που το διαπίστωσε ο Μάρκεβιτς και το εκμεταλλεύτηκε στο δεύτερο ημίχρονο.
Κατάλαβε λοιπόν πως τον παίρνει να ρισκάρει και στην επανάληψη πέρασε τον καθαρό στράικερ Κάλινιτς και χρησιμοποίησε πίσω του τον Ζοζούλια. Παίζοντας με καθαρό φορ μέσα στην περιοχή άσκησε πίεση στο αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού και κέρδισε μέτρα χωρίς ρίσκο. Η άμυνα του Περέιρα με την παρουσία καθαρού στράικερ κατέρρευσε εύκολα και δέχτηκε 2 γκολ μέσα σε 8 λεπτά.
Μεγάλωσε το πρόβλημα η μεταγραφή Σαντάνα
Το αμυντικό δίδυμο Σαντάνα-Σιόβα τα έβγαλε πέρα στο πρώτο μέρος πολύ απλά επειδή ο Μάρκεβιτς σχεδίασε να παίξει στην κόντρα και η μορφή που είχε πάρει ο αγώνας ακύρωνε την παρουσία του Ζοζούλια σε θέση φορ. Μόλις μπήκε ο Κάλινιτς αποδείχθηκε πόσο δυσλειτουργικό είναι το αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού. Το πρόβλημα είναι σύνθετο.
Οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν ποδοσφαιριστή ικανό να πάει σε ατομική ενέργεια, πλην των δύο ακραίων μπακ και για να έχει αμυντική ασφάλεια χρειάζεται να κατέβουν οι γραμμές του πολύ χαμηλά. Ο Σαντάνα αποδεικνύεται προβληματική μεταγραφή, γιατί δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς να παίξει μόνος του χωρίς κάλυψη στον χώρο του. Στο πρώτο γκολ έχουν φύγει από τη φάση οι δύο κεντρικοί χαφ και ο ύψος 1,94 στόπερ γυρνάει την πλάτη του μην τον χτυπήσει η μπάλα.
Είναι εύκολο να ζητήσεις ευθύνες από τον διαιτητή, η αλήθεια όμως είναι πως οι «ερυθρόλευκοι» στην Ευρώπη έχουν πληρώσει τις λανθασμένες επιλογές το καλοκαίρι και τη μη ενίσχυση τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
Ο Μίτσελ έβαζε πολλά κεντρικά χαφ
Ο Μίτσελ, με τον τρόπο που διαχειριζόταν τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, είχε δώσει ταυτότητα στον Ολυμπιακό. Παίζοντας ταυτόχρονα με πολλούς κεντρικούς χαφ κατάφερνε να δημιουργεί σχήματα που σε παιχνίδια που δεν χρειάζεται να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα, έδινε με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα στους παίκτες του Ολυμπιακού να κερδίζουν μονομαχίες ψηλά, να βγάζουν ενέργεια, κάτι που τους έκανε πιο ανταγωνιστικούς. Η απόφαση του Περέιρα να παίζει μόνιμα με δύο καθαρούς εξτρέμ έδωσε καλύτερη επιθετική λειτουργία στα παιχνίδια του πρωταθλήματος, τους στερεί όμως έναν ενεργό ποδοσφαιριστή στη μάχη του κέντρου.
Είναι δεδομένο πως από τους Αφελάι, Ντοσεβί δεν μπορεί να πάρει πολλά πράγματα στο ανασταλτικό κομμάτι ούτε την απαραίτητη συμμετοχή στο παιχνίδι. Ο διαιτητής θα μπορούσε να μη δει το ελαφρύ σπρώξιμο του Μήτρογλου ή να αντιληφθεί πως πέφτει με ευκολία ο αμυντικός της Ντνίπρο και να χάσει ο Ολυμπιακός με 2-1. Εγινε πάντως φανερό για ακόμα μία φορά πως το ρόστερ των «ερυθρόλευκων» είναι το χειρότερο της τελευταίας πενταετίας και δεν μπορεί να πετύχει την ευρωπαϊκή υπέρβαση.
Πηγή: Goal