Ήταν εύκολο να διαβάσεις από πριν το παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Κίεβο. Το προηγούμενο τριήμερο νομίζω πως σας τα είχα γράψει όλα.

Από το ότι έβλεπα δύο παιχνίδια θρίλερ εκεί κι εδώ, μέχρι και για τον φοβερό στόπερ Ντάγκλας και τα πονηρά φάουλ του Ρόταν (το δεύτερο γκολ χθες).

Από το ότι ήταν η πιο σκληρή ομάδα του φετινού Γιουρόπα Λιγκ (21 φάουλ χθες!), μέχρι πως όταν ανοίγει το σκορ εντός έδρας στην Ευρώπη έχει 20 νίκες (21 πλέον)-2 ισοπαλίες-καμία ήττα.

Και βέβαια σας είχα προϊδεάσει για τη διαιτησία. Και γενικότερα για την εύνοια που απολαμβάνει η Ντνίπρο και ειδικότερα για τον Αυστριακό SCHÖRGENHOFER, που τον Οκτώβρη στο ίδιο ακριβώς γήπεδο έσπρωξε τη Ντινάμο Κιέβου να κερδίσει 3-1 την Στεάουα κι η UEFA τον ξαναέβαλε πάλι σε ουκρανική ομάδα.

Να είμαι ειλικρινής, όμως, δεν περίμενα και να μη δώσει δύο πέναλτι και να ακυρώσει ένα κανονικό γκολ. Αλλά και να μην βγάλει καμία κίτρινη σε όσους παίκτες ήταν στο όριο από την Ντνίπρο-έβγαλε σε όλους τους άλλους εκτός των τεσσάρων που κινδύνευαν να χάσουν τη ρεβάνς. Αυτό που λέμε, μία δουλειά καλή πρέπει να την κάνεις ως το τέλος…

Την επιθετική δυστοκία του Ολυμπιακού την φοβόμουν. Δυστυχώς την βλέπουμε συχνά στα πιο σημαντικά παιχνίδια φέτος, οπότε δεν με εξέπληξε. Τις προάλλες είχα γράψει εδώ μέσα ότι ο Ολυμπιακός ακόμη και στα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος τα γκολ και τις μεγάλες φάσεις του τις κάνει από φάουλ και κόρνερ-και το γκολ χθες στο 94’ από κόρνερ ήταν…

Αυτό που δεν υπολόγιζα ήταν τέτοια γκίνια, σε ένα σουτ να βρει η μπάλα στον…πισινό του (εξαιρετικού χθες) Σαντάνα και να πάρει τέτοια απίστευτα φάλτσα, που κανείς γκολκίπερ να μην μπορεί να αποφύγει το γκολ (αυτό σημαίνει να είναι κυριολεκτικά…κωλόφαρδη μία ομάδα!).

Να είσαι 0-0 στο ημίχρονο εκτός έδρας, να το έχεις ελέγξει το παιχνίδι, να δείχνεις καλύτερος και με το που μπεις στο β΄ να φας ένα τέτοιο γκολ, σου τσακίζει τα νεύρα. Και κάπου εκεί τρως καπάκι και το δεύτερο γκολ από το λάθος του Σιόβα, που σε όλο το άλλο παιχνίδι ήταν αλάνθαστος-διαφωνείτε με την άποψή μου για την εμφάνιση των στόπερ; Δεν πειράζει. Εγώ έτσι τα είδα.

Με πείραξε σίγουρα ότι η ομάδα δεν αντέδρασε όπως έπρεπε μετά τα γκολ που δέχθηκε σε εκείνο το κακό της πεντάλεπτο. Δυστυχώς το ήξερα εκ των προτέρων, και το είχα γράψει, ότι αν η Ντνίπρο προηγηθεί θα κλειστεί καλά πίσω και θα είναι πολύ δύσκολο, αλλά και πάλι περίμενα κάτι παραπάνω.

Μόνο που όταν έγινε το κάτι παραπάνω, βρέθηκε ο διαιτητής να μην δώσει το πέναλτι στον Ομάρ στο 66’, σε μία φάση που θα μπορούσε να αλλάξει όλο το ματς, αλλά και να ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο λάθους στο 94’, καθώς στο ίδιο λεπτό αφενός δεν δίνει το πέναλτι υπέρ του Φορτούνη με το χέρι του αριστερού μπακ, αφετέρου δε αρνήθηκε έστω την κατακύρωση του γκολ του Μήτρογλου, σε μία φάση που θα μπορούσε να αλλάξει τη ρεβάνς.

Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει μπει εδώ και κάποιες ημέρες στα πολύ δύσκολα και το πάει προς τα κάτω, αντί προς τα πάνω. Από το 0-0 στην Τούμπα για το πρωτάθλημα, που δεν ήταν καλό αλλά δεν ήταν κι άσχημο, στο 1-1 εντός έδρας με την ΑΕΚ για το κύπελλο, που ήταν κακό. Και τώρα στο 0-2 στην Ουκρανία για το Γιουρόπα Λιγκ, που ήταν πολύ κακό.

Ενόψει Λεωφόρου, πρέπει προπονητής και παίκτες να προσπαθήσουν να το αλλάξουν…

Πηγή: gazzetta.gr

Ντνίπρο Europa League Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός