Οσοι θα παρευρεθούν σήμερα στο «Καραϊσκάκης» θα πάνε με την ελπίδα να ζήσουν ένα μικρό θαύμα. Ποδοσφαιρικά μοιάζει με θαύμα να καταφέρει η άμυνα των «ερυθρολεύκων» παίζοντας σε κάποιες στιγμές αναγκαστικά πιο ψηλά ώστε να ανέβουν οι γραμμές, να καταφέρει να κρατήσει το μηδέν.

Στόχος να γίνει το 1-0.

Ο Περέιρα σωστά εστίασε σαν στόχο της ομάδας του να πετύχει πρώτη το πρώτο γκολ. Οταν έχεις σαν σκοπό την ανατροπή του 2-0, θα πρέπει να γνωρίζεις πως όλα πρέπει να τα πετύχεις μέσα από τη σωστή αμυντική λειτουργία. Δεν έχεις το δικαίωμα να δεχτείς γκολ. Αν μπορέσεις και πας με 1-0 στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού, έχεις πετύχει να δημιουργήσεις φόβο και ανασφάλεια στον αντίπαλο.

Τα μεσοβδόμαδα παιχνίδια έφεραν την κατάρρευση.

Ο Πορτογάλος τεχνικός στη συνέντευξη του έδωσε απαντήσεις, δηλώνοντας: «Η ομάδα δεν βρίσκεται στην κατάσταση που θέλω. Ονειρεύομαι την ομάδα με περισσότερο πρέσινγκ, καλύτερη κυκλοφορία, πιο επιθετική. Αυτό δεν γίνεται να συμβεί, επειδή δεν προλαβαίνουμε να προετοιμάσουμε τα παιχνίδι». Ο Περέιρα με την παραπάνω τοποθέτηση είπε τη μισή αλήθεια. Οντως ο Ολυμπιακός άρχισε να βγάζει προβλήματα από τη στιγμή που άρχισε να παίζει δύο παιχνίδια την εβδομάδα. Μέχρι να έρθει το ματς με την ΑΕΚ είχε καταφέρει παίζοντας μόνιμα με τη σύνθεση που είχε ο ίδιος προκρίνει σαν καλύτερη, να σουλουπώσει την ομάδα του. Από τη στιγμή που έπρεπε να διαχειριστεί τρία παιχνίδια την εβδομάδα, άρχισε ο ίδιος τα λάθη και το ρόστερ του αποδείχθηκε πως δεν είχε την ποιότητα να μπορέσει να υπηρετήσει πολλές αλλαγές, αλλά ούτε και τη φυσική κατάσταση για να τα βγάλει πέρα σε συνεχόμενες υποχρεώσεις. Πέρα από την κατάρρευση που έφεραν οι συνεχόμενες υποχρεώσεις, υπάρχει πρόβλημα ποιότητας. Οι επιλογές σε τρεις συνεχόμενες μεταγραφικές περιόδους στην πλειονότητά τους είναι αποτυχημένες.

Ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει κεντρικούς αμυντικούς να μπορούν να δώσουν ασφάλεια και από τη μέση και μπροστά ποιότητα δίνει μόνο ο Τσόρι και δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που να μπορεί να περάσει αντίπαλό του. Με αυτά τα δεδομένα φαντάζει ως θαύμα το ενδεχόμενο ανατροπής του 2-0 του πρώτου αγώνα. Βέβαια το μέγεθος του συλλόγου και το γεγονός πως ο Ολυμπιακός δεν παίζει με τη Ρεάλ αλλά με την Ντνίπρο δημιουργεί κάποιες μικρές ελπίδες.

Να εκμεταλλευτεί τα πολλά φάουλ που παραχωρεί η Ντνίπρο.

Η Ντνίπρο έδειξε στο Κίεβο τα χαρακτηριστικά που τη συνοδεύουν σε όλη τη διοργάνωση. Είναι μια πολύ σκληρή ομάδα που γνωρίζει πώς να ρίχνει ποδοσφαιρικό ξύλο. Η ομάδα του Μάρκεβιτς είναι πρώτη σε φάουλ και σε κάρτες στη διοργάνωση. Στο πρώτο παιχνίδι προσέφερε εύκολα στον Ολυμπιακό 26 φάουλ, έναντι 11 που υπέπεσαν οι παίκτες του Περέιρα. Αυτό όμως πλέον οι ερυθρόλευκοι» το γνωρίζουν καλά, γιατί το βίωσαν και είναι ένα στοιχείο που οφείλουν να το εκμεταλλευτούν. Αλλωστε δεν έχουν αυτή την εποχή τη δυνατότητα στη ροή του αγώνα να βγάλουν συνεργασίες, οπότε θα τους βολέψει να ασκήσουν πίεση μέσα από τα στημένα που θα τους παραχωρήσουν οι Ουκρανοί. Θυμίζω πως στο μοναδικό κομμάτι που κυριάρχησε ο Ολυμπιακός στην Ουκρανία είναι ψηλά όπου στον αέρα η στατιστική κατέγραψε 18-9 κερδισμένες μονομαχίες υπέρ των «ερυθρολεύκων».

Σχήμα που να επιτρέπει πρέσινγκ ψηλά.

Ο Περέιρα πλέον γνωρίζει τι θα αντιμετωπίσει. Στην Ουκρανία έχασε με 2-0 από έναν αντίπαλο που δεν είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει. Μόλις 2 καθαρές ντρίμπλες έκαναν οι παίκτες της Ντνίπρο. Παρότι όμως οι Ουκρανοί δεν έχουν ποιότητα, έχουν δεμένο σύνολο, δεν παίρνουν ρίσκο και βρίσκονται πάντοτε πολλοί παίκτες κοντά στην μπάλα.

Είναι δύσκολο να δεχθείς 2 γκολ από έναν αντίπαλο που δεν μπορεί ορθόδοξα και μέσα από δική του κατοχή να σου ανοίξει την άμυνα, ο Ολυμπιακός όμως σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια δεν άντεξε ούτε καν την προσπάθεια του αντιπάλου να του περάσει την μπάλα βαθιά μέσα στη δική του περιοχή. Το πρόβλημα στο κέντρο άμυνας των «ερυθρολεύκων» υπήρχε από το ξεκίνημα της σεζόν, αλλά το έκανε μεγαλύτερο το έλλειμμα εμπιστοσύνης που έφερε η παρουσία του Σαντάνα στον κέντρο της άμυνας. Για να έχει κάποιες ελπίδες ο Ολυμπιακός να περάσει την Ντνίπρο θα πρέπει ο Περέιρα να βρει σχήμα που θα του επιτρέψει να έχει αυτό που ο ίδιος ζητάει, πρέσινγκ ψηλά. Παίζοντας στα άκρα μόνιμα, με δύο εκ των Ντουρμάζ, Αφελάι, Ντοσεβί, απευθείας πας στην πίεση με μικρότερη ένταση. Ο Περέιρα θα πρέπει να δει τον τρόπο που κατάφερε με αυτό το χαμηλού επιπέδου ρόστερ ο Μίτσελ να είναι ανταγωνιστικός απέναντι σε Ατλέτικο και Γιουβέντους και να δοκιμάσει σχήμα με περισσότερους καθαρούς κεντρικούς χαφ.

Πηγή: Goal