Το γρήγορο γκολ κι ο ενθουσιασμός που ξεκίνησε το παιχνιδάκι με την Ντνίπρο δεν έφθασαν στον Ολυμπιακό για να μη ξεβρακώσει τις αδυναμίες του. Κι όχι μόνον! Απέναντι στην ουκρανική ομάδα, που δεν είναι τίποτα το ξεχωριστό ο πρωταθλητής κατέδειξε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ότι ήταν ανέτοιμος και αγωνιστικά και ψυχολογικά να χτυπήσει πρόκριση. Να φτιάξει παιχνίδι ουσίας, να φτάσει σε ευκαιρίες, να σκοράρει.
Ένας κατακαϋμένος Ολυμπιακός, μια ομάδα πτώμα που δεν βλεπόταν και το χειρώτερο που έδινε δικαιώματα στους αντιπάλους. Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι η μετριότητα της Ντνίπρο έκανε ήρωα τον Ρομπέρτο. Αυτός, ο Ισπανός τερματοφύλακας ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού. Τι να πεις άλλο όταν ο Ρομπέρτο απεσόβησε την ήττα. Κι όταν ο Ολυμπιακός δεν είχε ευκαιρίες. Αυτό που είχε ήταν τα πολλά φάουλ, που δείχνουν τη νευρικότητά του, την ανησυχία του για την κατάληξη του παιχνιδιού.
Είχαμε πει ότι ο Ολυμπιακός χρειαζόταν 4 γκολ διότι ήταν μέσα στο πρόγραμμα να φάει ένα τεμάχιο. Τελικά δέχτηκε μονάχα δύο, αφού ο αντίπαλος μπορούσε να σκοράρει από τα τετ-α-τετ που έφτασε.
Μετά την αποβολή του Σέρβου με 10 παίκτες ο Ολυμπιακός έπαιζε πλέον για μη χάσει. Είχε πετάξει λευκή πετσέτα. Όταν η Ντνίπρο ισοφάρισε στα τελειώματα 2-2 το πέναλτυ του Τσόρι όλοι σκέφτηκαν ότι μια τέτοια φάση του δεύτερου ουκρανικού γκολ μπορούσαν να την είχαν δημιουργήσει τουλάχιστον τρεις φορές ακόμα.
Κρίμα στον κόσμο που πίστεψε στην πρόκριση, που βοήθησε από την εξέδρα, που ενθάρρυνε τους παίκτες του Ολυμπιακού οι οποίοι όμως είναι σε άσχημο φεγγάρι.
ΔΕΝ ΜΕ ΠΑΡΑΤΑΤΕ με τον λεχρίτη τον Ζαρντίμ, γράφει ο apodytiriakias.gr