Άλλωστε τη νίκη δεν την πήρε επειδή οι παίκτες του είχαν την αφέλεια να πιστεύουν ότι μπορούν στις καθυστερήσεις και παίζοντας ήδη για πάνω από μισή ώρα με παίκτη λιγότερο να βάλουν δύο γκολ.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε καλά και δυνατά το ματς, έκανε ευκαιρίες στρίμωξε τους Ουκρανούς, άνοιξε το σκορ με τον Μήτρογλου νωρίς και για μία ακόμη φορά γκρέμισε την καρδάρα από τα παιδικά λάθη της άμυνάς του. Ως εκ τούτου η πρόκριση τελείωσε στην ισοφάριση των Ουκρανών.

Εκεί ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα. Δεν κατέρρευσε, δεν βγήκε μαζικά μπροστά για να κυνηγήσει ανεμόμυλους και προσπάθησε να το κάνει πειθαρχημένα στο δεύτερο ημίχρονο. Εμεινε με 10 παίκτες πολύ νωρίς και πλέον δεν είχε ούτε τη δυνατότητα να κυνηγήσει το θαύμα. Πρόσεξε, δεν άφησε χώρους και στο τέλος ως όφειλε δοκίμασε να πάρει το ματς. Και θα το έπαιρνε, αν δεν ήταν αφελείς οι ποδοσφαιριστές του.

Οπως και να έχει όμως το συμπέρασμα παραμένει ίδιο. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από μία ομάδα που έπρεπε να την αποκλείσει. Δεν το έκανε, γιατί δεν είναι καλά, και δεν είναι καλά γιατί είναι κακοφτιαγμένος και με πολύ πρόχειρες επιλογές.

Εκεί λοιπόν πήγαινε το «αλλιώς ονειρεύομαστε τον Ολυμπιακό» που φώναξαν οι φίλοι του και όχι στη χθεσινή εικόνα της ομάδας. Και ασφαλώς έχουν κάθε δικαίωμα να τον ονειρεύονται αλλιώς. Διότι να αποκλειστείς στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ στις λεπτομέρειες από Ατλέτικο και Γιουβέντους, μόνο αποτυχία δεν είναι. Το να αποκλειστείς όμως από αυτήν την Ντίπρο, είναι και μάλιστα μεγάλη.

Πηγή: sday.gr