Για δεύτερη συνεχόμενη Πέμπτη, το ερωτηματικό που τίθεται δεν είναι άλλο από το αν θα πρέπει ο ΠΑΟΚ να χαίρεται και να πανηγυρίζει που επικράτησε, αρχικά της Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ και στη συνέχεια της Σπάρτακ Τρνάβα. Να πανηγυρίζει όχι, δεδομένο αυτό. Να χαίρεται όμως μπορεί, διότι αμφότερες οι νίκες είναι υπερ-χρήσιμες για τον ΠΑΟΚ. Βγαίνουν συμπεράσματα τα οποία άπαντες καλούνται να τα αξιοποιήσουν.
Καλά προπονητικά στοιχεία
Το πρώτο είναι πως ο Ιγκόρ Τούντορ έχει καλά προπονητικά στοιχεία. Ανέλαβε μια ομάδα που στο τέλος της χρονιάς όχι μόνο δεν είχε φυσική κατάσταση, αλλά ήταν "καμένη", μια ομάδα που δεν είχε καθόλου ψυχολογία, μια ομάδα που όχι βάθος πάγκου δεν είχε, αλλά ούτε καν κάποιες σταθερές στην ενδεκάδα.
Έφαγε τη πρώτη "κρυάδα" όταν είδε τα εργομετρικά και κατάλαβε πως χρειάζεται ειδική μεταχείριση για να πάρει παίκτες που τελείωσαν τη περασμένη σεζόν 7 Ιουνίου και θα έπρεπε από τις 16 Ιουλίου ως τις 6 Αυγούστου να δώσουν τέσσερα παιχνίδια (με ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας αλλά με περισσότερες ημέρες ξεκούρασης)
Έφαγε την δεύτερη κρυάδα όταν είδε το πρώτο σκόρερ της περσινής σεζόν να τραυματίζεται και να χάνει όλα τα παιχνίδια μέχρι τα μέσα Αυγούστου και τον δεύτερο σκόρερ να αντιδρά στους κώδικες πειθαρχίας,
Έφαγε τη τρίτη κρυάδα όταν διαπίστωσε και εκείνος πως η ψυχολογία των παικτών είναι τέτοια που στο πρώτο λάθος, στο πρώτο επίσημο παιχνίδι, δέχθηκαν γκολ και λες και σβήσανε όλα για μερικά λεπτά, με αποτέλεσμα να έρθει και δεύτερο γκολ, από την Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ. Τη Λοκομοτίβα Ζάγκεμπ...
Είχε όμως αρχίσει να δουλεύει στη προετοιμασία. Τακτική και κόντρα τακτική, και ξανά τακτική. Όσον αφορά τη φυσική κατάσταση; Υπήρχαν προπονήσεις που τελείωναν και ο ένας εκ των βοηθών του Ιγκόρ Τούντορ, Γιούριτσα Βούτσκο έλεγε στους παίκτες οτι θα καταλάβουν για ποιο λόγο "ξεπατώνονται" όταν θα έρθει ο Φεβρουάριος...
Ο ΠΑΟΚ νίκησε, σε ένα βαθμό τις φοβίες του, για ένα και μόνο λόγο. Διότι οι παίκτες, στρώθηκαν στη τακτική, άκουσαν τον προπονητή τους, δεν παρεκκλίνουν των όσων τους λέει, των όσων δουλεύουν, και αυτό το εισπράττουν.
"Είναι αξιόπιστο δείγμα γραφής οι νίκες απέναντι στη Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ και την Σπάρτακ Τρνάβα;" θα αναρωτηθείς εύκολα. Και βέβαια είναι όταν μιλάμε για τον περσινό ΠΑΟΚ. Διότι αυτός ο ΠΑΟΚ που βλέπουμε στο γήπεδο έχει την ίδια άμυνα και τα ίδια αμυντικά χαφ. Έχει αλλάξει ο γκολκίπερ - που μέχρι τώρα δεν έχει δείξει κάποιο στοιχείο που τον κάνει καλύτερο του Γλύκου ή του Ιτάνζ - και ο επιθετικός, που ναι, κάνει τη διαφορά (ο Λούκας) όπως την έκανε στην αρχή περσινής σεζόν ο καλός Αθανασιάδης, που τώρα λείπει.
Δεν είναι θαυματοποιός
Ο Ιγκόρ Τούντορ δεν είναι θαυματοποιός. Έχει μετατρέψει σε ομάδα με τακτικές αρχές ένα σύνολο παικτών που στα περσινά πλέι οφ δε θα σκόραρε ούτε με κατάργηση του οφ σάιντ.
Έκανε τον ΠΑΟΚ ομάδα. Όχι, υπερομάδα, ούτε ΟΜΑΔΑ. Απλά ομάδα, διότι κάποιες στιγμές πέρυσι, ούτε ομάδα δεν ήταν ο ΠΑΟΚ.
Η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα, το πλάνο του Άρνεσεν κυλάει όπως το είχε πάνω - κάτω στο μυαλό του, τόσο ο ίδιος όσο και ο ΠΑΟΚ.
"Αυτοί μας έβαλαν να παίξουμε τέσσερα παιχνίδια μέχρι 6/8, αυτοί θα βγάνουν το κάρο από τη λάσπη" με στόχο να γίνει η προεργασία όλο τον Ιούλιο για να γίνει το ξεσκαρτάρισμα από Άρνενσεν και Τούντορ, και τον πρώτο να αρχίσει να αντικαθιστά τους παίκτες που φεύγουν.
Μέχρι τώρα, ο περσινός ΠΑΟΚ, με τον Ιγκόρ Τούντορ στο τιμόνι του κάνει ο,τι μπορεί. Μέχρι εκεί, διότι μέχρι εκεί μπορεί.
Ο ΠΑΟΚ του Ιγκόρ Τούντορ, το "παλεύει". Και περιμένουμε να δούμε τον ΠΑΟΚ των Ιγκόρ Τούντορ και Φρανκ Άρνενσεν.
Πηγή: contra.gr