Φυσικά και (θα) παίζει για την πρόκριση!

Ήταν και είναι βέβαιο ότι όσα είπε ο Τούντορ την Τετάρτη θα τον ακολουθήσουν για καιρό. Η ατάκα για την προτεραιότητα που θα δώσει ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, λίγο πριν από ένα κρίσιμο ευρωπαϊκό παιχνίδι, δεν είναι για… Ελληνικό ακροατήριο.

Είπε λοιπόν κάτι ο Κροάτης (αποδείχθηκε μετά ότι δεν το συζήτησε με την διοίκηση και τον αθλητικό διευθυντή και αυτό πράγματι αποτελεί έκπληξη) και από τότε το… τεντώνουμε από εδώ, το τραβάμε από εκεί, να και λίγο παραπέρα μία εξυπνάδα, με στόχο να βρούμε και να αναλύσουμε το πρόβλημα!

Και γιατί έπαιξε κόντρα στην Κράσνονταρ με παίκτες που είχε καιρό να χρησιμοποιήσει και γιατί διαχωρίζει βασικούς και αναπληρωματικούς και γιατί το είπε και… και…

Από ένα κοινό που περιέχει και πολλούς κακοπροαίρετους που ψάχνουν συνεχώς αφορμή να ρίξουν κάπου την ευθύνη…

Λοιπόν… Ότι κι’ αν είπε ο Τούντορ, όπως και να ήθελε να το πει ή ότι και να εννοούσε…

Ο ΠΑΟΚ με την Κράσνονταρ έπαιξε με έξι αλλαγές σε σχέση με το Καυταντζόγλειο για συγκεκριμένους λόγους. Ο Γλύκος (ευτυχώς) θα είναι από εδώ και πέρα ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας… (Ένιωθες και χθες, ότι οι συμπαίκτες του… ένιωθαν ασφάλεια!).

Ο Μαλεζάς έπαιξε αντί του Τζαβέλλα, ο Ζάιρο αντί του Μακ, ενώ έμεινε έξω και ο Τζιόλης γιατί οι τρεις έπρεπε να πάρουν ανάσες. Ο Μπερμπάτοφ και ο Λέοβατς δεν βγάζουν τρία 90λεπτα σε μία εβδομάδα. Έτσι απλά…

Επίσης, ο Τούντορ είδε ότι στον αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός που ακολούθησε της αναμέτρησης ΠΑΟΚ-Ντόρτμουντ, η ομάδα του έτρεξε 10 ολόκληρα(!) χιλιόμετρα λιγότερα και αποφάσισε ότι δεν έπρεπε να ρισκάρει κάτι ανάλογο και ενόψει Παναθηναϊκού.

Επί προσθέτως έπρεπε κάποτε να αυξήσει και τους ενεργούς παίκτες του ρόστερ. Οι 13-14 έπρεπε να γίνουν 16-17. Το πρόγραμμα δεν τον βοήθησε, μπορεί και να άργησε λίγο, αλλά τώρα το αποφάσισε.

Γι’ αυτούς τους λόγους έκανε τις αλλαγές με τους Ρώσους, αλλά… δυστυχώς είπε αυτό που είπε περί… προτεραιότητας και τώρα ποιος τους πιάνει τους «θαμώνες» του καφενείου (τα έχουμε ξαναγράψει γι’ αυτό…) στην Θεσσαλονίκη, που «πρέπει» να βρουν τον «φταίχτη».

Δηλαδή επειδή είπε αυτό που είπε, υπήρχε περίπτωση ο ΠΑΟΚ να παρατήσει την προσπάθεια για πρόκριση; Θα έμπαινε δηλαδή χθες για να χάσει; Θα πάει στην Ρωσία σε δύο εβδομάδες για να παραδοθεί;

Ότι και να γίνει, ότι και να λέει ο οποιοσδήποτε, όποιος και να παίζει, σε όποιο γήπεδο, ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να «παλεύει» για νίκες και προκρίσεις ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ αυτό θα κάνει…

Όλα τα άλλα είναι… να χαμε να λέγαμε…

Δηλαδή σε 13 μέρες στην Ρωσία υπάρχει περίπτωση να μην παρατάξει ο προπονητής την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα (όπως εκείνος την πιστεύει) για να ξεκουράσει παίκτες ενόψει του αγώνα πρωταθλήματος με τον Πανθρακικό που θα γίνει την Κυριακή που ακολουθεί, επειδή είπε ότι… «δίνουμε προτεραιότητα στο πρωτάθλημα»;

Από εκεί και πέρα η εικόνα του ΠΑΟΚ χθες ήταν φυσιολογική. Καλή οργάνωση μεσοαμυντικά (κυρίως στο πρώτο ημίχρονο) και προβλήματα στην ανάπτυξη λόγω κακής συνοχής αυτών που έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί. Στο δεύτερο ημίχρονο έγινε η προσπάθεια να ανοίξει και να δημιουργήσει, δεν είχε καλές επιλογές κοντά στην αντίπαλη περιοχή, το ανοικτό παιχνίδι εκμεταλλεύτηκαν και οι Ρώσοι που έκαναν τις δικές τους φάσεις και λογικά το παιχνίδι έληξε ισόπαλο.

Ο Γλύκος εμπνέει (φυσικά) εμπιστοσύνη και τα όποια λάθη σε βολέ έγιναν λόγω βιασύνης, ο Μαλεζάς είναι πανέτοιμος να παίξει οποτεδήποτε χρειαστεί ως κεντρικός στόπερ στην τριάδα, ο Κάτσε έκανε «όργια», ο Σάμπο ανεβαίνει σταθερά, τον Ροντρίγκεζ τον έχουν αγχώσει με το ότι «πρέπει» να δώσει πάσα με το που μπαίνει στην αντίπαλη περιοχή, ενώ ο Αθανασιάδης ψάχνεται… ΟΚ!

Στον ΠΑΟΚ και σε αυτό το χρονικό σημείο, τέσσερις μήνες αφού ξεκίνησε η σεζόν και 2,5 μήνες αφού άλλαξε εντελώς το ρόστερ, όλα κυλούν φυσιολογικά στην προσπάθεια να χτιστεί ομάδα. Αν δεν έρχονταν αυτό το θαύμα του 3-3 με τον Ηρακλή σε ματς που θα έπρεπε να λήξει 2-4, όλοι τα ίδια θα πίστευαν… Τώρα, υπάρχουν και αυτοί που ξεφεύγουν και μηδενίζουν και βιάζονται και προκαλούν σύγχυση.

* Στο επόμενο blog θα αρχίσουμε τα μαθηματικά και μαζί την ιστορία… Γιατί (ενόψει Κυριακής) φαίνεται ότι ξεχάσαμε εύκολα πόσα χρόνια πέρασαν από το 2010 (λέγεται και έτος του Πατέρα…) και τι ακριβώς ξεκίνησε ΑΠΟ ΤΟΤΕ να γίνεται στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.