Ο Μαρξ έλεγε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα! Το ίδιο λέει από το βράδυ της Πέμπτης και ο Μάρκο Σίλβα. Στο ίδιο γήπεδο που ο Ολυμπιακός πριν από 2,5 χρόνια είχε περάσει νικηφόρα με το ευρύ 3-0, με αρκετή δόση τύχης και με έναν Ρομπέρτο να πιάνει τα άπιαστα, την Πέμπτη έγινε το ακριβώς αντίθετο.

Σε ένα παιχνίδι που με λίγο περισσότερη προσοχή οι "ερυθρόλευκοι" θα μπορούσαν να επαναλάβουν το ίδιο κατόρθωμα, τελικά γνώρισαν την ήττα με 1-0 από έναν υποδεέστερο αντίπαλο, εξαιτίας ενός λάθους του Ισπανού πορτιέρε, σε μια φάση που τόσο ο ίδιος όσο και οι συμπαίκτες του ζήτησαν επιθετικό φάουλ. Ο διαιτητής Μπέμπεκ με τον βοηθό το συζήτησαν, αλλά τελικά έδειξαν σέντρα…

Στο ίδιο έργο θεατές

Οι πρωταθλητές Ελλάδας ηττήθηκαν για δεύτερη φορά μέσα σε πέντε ημέρες με το ίδιο σκορ και χωρίς να είναι χειρότεροι από τους αντιπάλους τους. Στο ΟΑΚΑ λύγισαν από την βούλα του πέναλτι και με αίσθημα αδικίας, το ίδιο συνέβη και στις Βρυξέλλες από ένα κόρνερ! Ο Ολυμπιακός, δηλαδή την "πλήρωσε" δύο φορές στον τομέα που έχει καθαρίσει παιχνίδια και παιχνίδια από το ξεκίνημα της σεζόν.

Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι οι "ερυθρόλευκοι" δεν πάλεψαν για το καλύτερο το βράδυ της Πέμπτης. Με κατοχή μπάλας 61% και 500 πάσες, την ώρα που οι Βέλγοι δεν ξεπέρασαν τις 220, οι πρωταθλητές Ελλάδας μπορεί να ένιωσαν την καυτή ανάσα των γηπεδούχων, αλλά και περισσότερες ευκαιρίες δημιούργησαν και κλασικές φάσεις έχασαν, ενώ δέχθηκαν το γκολ από λάθος του κορυφαίου σε αξία ποδοσφαιριστή ρους.

Το τρελό "πάνω-κάτω"

Φαίνεται πως το έχει το "Κονστάντ Βάντεν Στοκ"! Δεν εξηγείται, αλλιώς το ότι από τις 3 Οκτώβρη του 2013, οι προπονητές άλλαξαν όπως και οι ενδεκάδες, αλλά ο ρυθμός ήταν ξανά δαιμονισμένος. Τι κι αν ο Μάρκο Σίλβα είχε ζητήσει από τους παίκτες του να κοντρολάρουν το παιχνίδι. Να κρατήσουν τη μπάλα στη μεσαία γραμμή ώστε να μην εξελιχθεί το ματς σε ρουλέτα. Οι Βέλγοι μπήκαν στο τερέν με διάθεση να τρέξουν το παιχνίδι όσο περισσότερο μπορούν προκειμένου να αιφνιδιάσουν.

Ο αδικημένος Πουλίδο

Το κατάφεραν σε έναν βαθμό παρέσυραν στο δικό τους "τρελό" πάνω-κάτω τους παίκτες του Ολυμπιακού, αλλά το γκολ δεν ήρθε για κανέναν από τους δύο παρότι χάθηκαν σημαντικές ευκαιρίες εκατέρωθεν μέχρι την ανάπαυλα. Η μεγαλύτερη από την πλευρά των "ερυθρολεύκων" με το δοκάρι του Ιντέγε, ο οποίος είναι ικανός να σκοράρει με τη Ντιναμό στο Ζάγκρεμπ περνώντας τη μπάλα από την τρύπα της βελόνας και την Πέμπτη από δύο μέτρα σε κενή εστία να σημαδέψει το οριζόντιο δοκάρι! Σε πολύ κακό βράδυ πάλι ο Νιγηριανός. Με τέτοιες εμφανίσεις, ο Άλαν Πουλίδο έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει αδικημένος που έπαιξε μόλις για 10 λεπτά συν τις καθυστερήσεις.

Γενικά στο πρώτο ημίχρονο οι δύο αντίπαλοι ξέφυγαν πολλές φορές από το "γρήγορα" και πήγαν στο "βιαστικά" με αποτέλεσμα η μπάλα να ανεβοκατεβαίνει, να μη σταματάει πουθενά, αλλά και να μην υπάρχει καθαρό μυαλό ώστε να βγει μια σωστά δομημένη επιθετική προσπάθεια από την αρχή μέχρι το τέλος.

Τηρουμένων των αναλογιών, ο Ολυμπιακός κινδύνευσε κυρίως από ατομικά λάθη στα πρώτα 45 λεπτά. Αρχικά από λάθος γύρισμα του Ντουρμάζ ο Ντζούρισιτς λίγο έλειψε να χριστεί σκόρερ, αλλά τον σταμάτησε ο Ρομπέρτο, ενώ κάτι ανάλογο έγινε και λίγο αργότερα από λάθος του Μιλιβόγεβιτς. Γενικά οι γηπεδούχοι πίεσαν πολύ στη μπάλα κι όχι τόσο στο χώρο με αποτέλεσμα να βρουν και οι παίκτες του Μάρκο Σίλβα χώρους δράσεις.

Τσάμπα ήττα

Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου οι Πειραιώτες ήταν εκείνοι που πάτησαν καλύτερα έκλεισαν τους Βέλγους στο μισό γήπεδο και φλέρταραν ξανά με το γκολ. Ένα γκολ που δεν ήρθε στην έξυπνη εκτέλεση φάουλ του Ντουρμάζ στο 55’, λόγω της σωτήριας παρέμβασης του Προτό, αλλά ούτε και 8 λεπτά νωρίτερα όταν Ντουρμάζ και Φορτούνης άλλαξαν αριστουργηματικά τη μπάλα με τον Μιλιβόγενιτς και γίνεται κάτοχος στο πέναλτι, αλλά να σουτάρει ανενόχλητος στα… πουλιά.

Αν θελήσει κανείς να αποτυπώσει τα αίτια της –τσάμπα- ήττας θα μπορούσε να τα αναζητήσει κυρίως στο κακό φεγγάρι του Ιντέγε. Όσο ο διεθνής φορ δεν μπορεί να σκοράρει παρά τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται και ο Φορτούνης είναι εγκλωβισμένος από τα διαδοχικά και ενίοτε σκληρά μαρκαρίσματα των αντιπάλων, ο Ολυμπιακός δύσκολα θα βρει δίχτυα.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε 10 τελικές έναντι 7 των γηπεδούχων, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν τρεις στο στόχο και οι παίκτες του Χάσι τέσσερις! Βέβαια, οι παίκτες της Άντερλεχτ αυτό κυνηγούν σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια τους στην Ευρώπη. Να πετύχουν το γκολ έστω κι αν κρατούν λιγότερο τη μπάλα στα πόδια τους, έστω κι αν απειλούν λιγότερο την αντίπαλη εστία. Το έκαναν στα τρία προηγούμενα παιχνίδια τους με Μονακό, Τότεναμ και Καραμπάχ, το έκαναν και χθες. Με τη διαφορά ότι σε όλα τα προηγούμενα ματς είχαν δεχθεί γκολ, ενώ χθες κράτησαν για πρώτη φορά ανέπαφη την εστία τους όχι επειδή έπαιξαν καλύτερα, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός ήταν όλο μέλι-μέλι και τηγανίτα τίποτα!

Στην εξέλιξη του ματς, πάντως, φάνηκε λογικό σε πολύ κόσμο ότι ο πάγκος του Ολυμπιακού θα μπορούσε και να φρεσκάρει νωρίτερα την ενδεκάδα, αλλά και να ρισκάρει. Όσο περνούσε η ώρα οι γηπεδούχοι γυρνούσαν όλο και πιο πίσω, αλλά η πρώτη αλλαγή των "ερυθρολεύκων" έγινε στο 75 με τον Κασάμι αντί του Ζντιέλαρ και η τελευταία στο 84 με τον Τσόρι αντί του Ντουρμάζ. Ειδικά ο Αργεντινός έπρεπε να παίξει τουλάχιστον 20-25 λεπτά για να ηρεμήσει το παιχνίδι και να δώσει την ουσία που δεν είχαν όλοι οι υπόλοιποι από τη μέση και μπροστά.

Ξυπνητήρι!

Σε γενικές γραμμές ήταν μια "κακή" ήττα σε ένα ματς που το χειρότερο αποτέλεσμα για τον Ολυμπιακό θα μπορούσε να είναι η ισοπαλία. Δεν διαφωνώ ότι μπορούν να βρεθούν δικαιολογίες, όπως για παράδειγμα ότι ο διαιτητής έδωσε τα… σπόρια στην έδρα, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Η ομάδα του Μάρκο Σίλβα θα πρέπει να ξυπνήσει, να βγάλει περισσότερο ένταση και να βάλει ουσία στο παιχνίδι της. Όσο κι αν το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο δεν έχει καμία λογική να μη μπαίνουν όσα πρέπει στην επίθεση και να τρώγονται απαράδεκτα γκολ στην άμυνα! Παίζει ρόλο και η τύχη, αλλά συνήθως την τύχη της η κάθε ομάδα την καθορίζει, έστω κι αν η εξέλιξη ενός αγώνα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Αν ο Ολυμπιακός είναι ο εαυτός του στη ρεβάνς του "Καραϊσκάκη" ασφαλώς και μπορεί να προκριθεί. Είναι κρίμα κι άδικο, όμως, να δίνεται σε μια ομάδα η δυνατότητα να "καθαρίσει" μια πρόκριση από το εκτός έδρας ματς κι όχι μόνο να μην παίρνει η νίκη, αλλά να φεύγει από το γήπεδο με την πικρή γεύση της ήττας από ένα λάθος ενός παίκτη του που στο προηγούμενο διάστημα είχε καθαρίσει ορισμένες πολύ σημαντικές φάσεις για τον αντίπαλο.

Πηγή: contra.gr