1ον) Του πάνε ή όχι οι νοκ άουτ διπλές αναμετρήσεις του Europa League;

2ον) Εχει ή όχι στο ευρωπαϊκό του DNA τις ανατροπές;

3ον) Θα αλλάξει ή όχι την κλασική προσέγγισή του ο Μάρκο Σίλβα;

4ον) Χωράνε ή όχι σε αρχική ενδεκάδα στην Ευρώπη οι 2 «εγκέφαλοι» της ομάδας, οι Τσόρι και Φορτούνης;

5ον) Είναι ή όχι... πορτογαλική ομάδα οι «νταμπλούχοι»;

6ον) Θα του φτάσουν δυο γκολ ή θα πρέπει να σκοράρει τουλάχιστον τρεις φορές;

7ον) «Παίζει» ή όχι... μπάλα και ο κόσμος, ειδικότερα στο «Καραϊσκάκης»;

8ον) Μπορεί ή όχι αυτήν τη φορά, λόγω και της χαμηλότερης δυναμικότητας του αντιπάλου (ούτε μεγαθήριο είναι ούτε προέρχεται από τοπ πρωτάθλημα), να αντεπεξέλθει ψυχολογικά και πνευματικά στο Νο 2 «ματς της χρονιάς» (το Νο 1 ήταν με την Αρσεναλ στο ίδιο γήπεδο, όταν πήγαινε για... τρία αποτελέσματα);

9ον) Θα παίξει καταλυτικό ρόλο ή όχι η ηγετική προσωπικότητα και η ατομική ποιότητα συγκεκριμένων «ερυθρόλευκων»;

10ον) Οι παραδόσεις είναι για να διατηρούνται ή για να σπάνε;

Οποιος μπορέσει να έχει επαρκείς απαντήσεις μέχρι τη σέντρα της αποψινής ρεβάνς Ολυμπιακού - Αντερλεχτ στον παραπάνω... δεκάλογο, σε πολύ μεγάλο ποσοστό θα έχει και την απάντηση αν θα καταφέρει να προκριθεί η ελληνική ομάδα. Δείχνει τόσο απλό όσο συγχρόνως σύνθετο και περίπλοκο είναι...

Το έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα, λίγες ώρες πριν από την αναμέτρηση στο «Βάντεν Στοκ», το επαναλαμβάνω και σήμερα: ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Ολυμπιακού δεν είναι η Αντερλεχτ, αλλά ο... εαυτός του. Παρά την ήττα που μεσολάβησε, με το... ύπουλο και άκρως επικίνδυνο (όταν υπάρχει επαναληπτικός) 1-0, στην πραγματικότητα (τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια) δεν άλλαξαν τα δεδομένα...

Eχω διαφωνήσει ήδη με πολύ κόσμο και κυρίως συναδέλφους μου -και στο Sport 24 103,3 και στο Action 24- με την... κλισέ επισήμανση πως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να κάνει παιχνίδι υπομονής, να μη βιαστεί για το γκολ. Νομίζω πως ο Ολυμπιακός θα πρέπει από το πρώτο λεπτό να αναγκάσει την Αντερλεχτ να το... νιώσει καλά στο πετσί της πως κατεβαίνει για να την καθαρίσει με την επίθεσή του! Οχι φυσικά παίζοντας με αφέλεια -τα... καφενειακά κλισέ τύπου «φουλ επίθεση» από την αρχή- αλλά ως winner. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Στην αποψινή ρεβάνς ο Ολυμπιακός ασφαλώς και έχει πολύ μεγάλη ανάγκη όχι μόνο από τον εκρηκτικό και για πολλές δουλειές αθλητικό στράικερ Ιντέγε αλλά και από τον... σκόρερ Ιντέγε. Οπως και από σωστά ανεβάσματα των δυο μπακ του, Μαζουακού - Ομάρ (η απουσία του Νορβηγού στις Βρυξέλλες ήταν εμφανής παρά τη φιλοτιμία του Σαλίνο).

Νομίζω, όμως, ότι η ενδεκάδα της... ανατροπής-πρόκρισης για τον Ολυμπιακό πρέπει να ξεκινήσει σήμερα από τον Τσόρι Ντομίνγκες. Οχι μόνο επειδή ο Αργεντινός, όταν μπαίνει στο ματς από τον πάγκο, δεν είναι τόσο αποτελεσματικός όσο όταν βρίσκεται στο αρχικό σχήμα. Κυρίως γιατί παρά την τεράστια φετινή πρόοδο του Φορτούνη (πραγματική «γιρλάντα» στο παιχνίδι των «ερυθρόλευκων»), ηγέτης της ομάδας παραμένει ο Τσόρι. Και τέτοιες μάχες τις κερδίζουν οι ηγέτες που το τεράστιο... βάρος τους μετράει όχι μόνο στη δική τους ομάδα αλλά και στον αντίπαλο (αντιθέτως, βεβαίως βεβαίως).

Εδώ που τα λέμε ποιότητα και σε άτομα και στο σύνολο βρίσκεις αρκετή στον Ολυμπιακό του Μάρκο Σίλβα, αλλά οι... ηγέτες δεν του περισσεύουν. Τσόρι, Ρομπέρτο και... τελειώσαμε, αφού ο Φορτούνης είναι... εκκολαπτόμενος ηγέτης. Λόγω προσωπικότητας και πείρας πάντως στο συγκεκριμένο ματς απαραίτητος είναι και ο μεγάλος Καμπιάσο. Εφόσον βρίσκεται στο 100% της αγωνιστικής του ετοιμότητας...

Πηγή: Goal

Άντερλεχτ Europa League Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός