Θα μου επιτρέψετε σήμερα να μην ασχοληθώ τόσο με τα του ματς. Θα ήθελα να σταθώ σε μια επιλογή/απόφαση του Πάουλο Μπέντο που για μένα αποτελεί την πρώτη ένδειξη ότι ο Ολυμπιακός βρήκε καλό προπονητή και θα ξαναφτιάξει μια καλή ομάδα. Θέλω να σταθώ στην απόφαση του προπονητή όχι απλά να πάρει στη 18άδα, αλλά να ρίξει στη μάχη, ως πρώτη αλλαγή, τον πιτσιρικά Ανδρούτσο...

ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Δεν ήταν μια κίνηση απόγνωσης, αλλά μια συνειδητή επιλογή που έγινε με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια. Ασφαλώς και δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς ότι ο πάγκος του Ολυμπιακού είχε μετρημένες επιλογές. Όχι μόνο λόγω των τεσσάρων απουσιών που ήταν γνωστές από τις προηγούμενες ημέρες (Σιόβας, Ομάρ, Μπουχαλάκης, Μανιάτης), ούτε επειδή η ατυχία κτύπησε την πόρτα του Φορτούνη την παραμονή της αναμέτρησης.

Ο Πάουλο Μπέντο με την απόφασή του να ρίξει στη "μάχη" τον πιτσιρικά την ώρα που η μπάλα "έκαιγε", σε ένα χρονικό σημείο που η –πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων- Αρούκα τα έπαιξε όλα για όλα με στόχο την ισοφάριση, έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα σε όλη την ομάδα. Την απάντηση την έδωσε, εμμέσως πλην σαφώς, ο ίδιος όταν ρωτήθηκε αμέσως μετά από το τέλος της αναμέτρησης. Όταν ρωτήθηκε, λοιπόν, για το τι τον ώθησε να επιλέξει στη θέση του πολύπειρου Τσόρι τον ταλαντούχο πιτσιρικά απάντησε:

"Πρέπει να είμαστε ήρεμοι με τους νέους παίκτες. Σήμερα χρησιμοποιήσαμε τον Ανδρούτσο, γιατί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας λάβαμε καλές ενδείξεις, όμως, μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα σημαντικό παιχνίδι αυτό που έχουμε μπροστά μας και κρίνεται η πρόκριση στους ομίλους. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις επιλογές που κάνουμε, για τα λεπτά που θα πρέπει π.χ. να τους χρησιμοποιήσουμε. Αυτό που σκεφτόμαστε τώρα είναι η βελτίωση της ομάδας. Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε αυτούς που θα μας βοηθήσουν. Είμαστε ικανοποιημένοι από την εικόνα αυτών των παιδιών".

Πως μπορούμε να μεταφράσουμε αυτό το "λάβαμε καλές ενδείξεις στη διάρκεια της εβδομάδας" από τον 19χρονο Ανδρούτσο; Πολύ απλά ο Πορτογάλος κόουτς είδε ότι ο μικρός στην προπόνηση ανταποκρίθηκε όπως έπρεπε. Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να εφαρμόσει το πλάνο του νέου προπονητή. Κι ο νέος κόουτς τον επιβράβευσε δίνοντάς του την ευκαιρία να παίξει σε ένα πολύ σημαντικό ευρωπαϊκό παιχνίδι. Ένα από αυτά που φτιάχνουν ή χαλούν καριέρες.
Πέρασε τη φιλοσοφία του

Δεν θα κρίνω, όπως δεν θέλησε να κρίνει και ο Μπέντο αν ο πιτσιρικάς ήταν καλός ή κακός. Εκείνο που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, όμως, κι από τη χθεσινή νίκη-πρόκριση είναι ότι ο κόουτς πέρασε τη φιλοσοφία του στην ομάδα. Είναι σα να λέει σε όλους τους υπόλοιπους ότι "αν κάνετε αυτό που σας ζητάω στην προπόνηση, θα παίζετε. Είτε λέγεσαι Καμπιάσο, είτε λέγεται Ανδρούτσος".

Κάπως έτσι είχε κερδίσει το παιχνίδι και ο συμπατριώτης του, Μάρκο Σίλβα. Είχε "καθρέφτη" την προπόνηση και έβαλε όποιον έκρινε ότι του κάνει καλύτερα τη δουλειά. Με αυτή την προσέγγιση δικαιοσύνης, αναδεικνύεις την έννοια της ομάδας. Όταν ο παίκτης ξέρει ότι δουλέψει δε δουλέψει θα είναι βασικός στο επόμενο παιχνίδι, λογικό είναι να μην "σκοτώνεται" κιόλας. Όταν, όμως, ο προπονητής που είναι και το αφεντικό, "δεν μασάει" και αποδεικνύει στην πράξη ότι "φίλε εγώ δεν καταλαβαίνω από ονόματα. Αν δεν δουλέψεις, θα παίξει ακόμη κι ο πιτσιρικάς που είναι υπάκουος και φιλότιμος", αυτομάτως τους κερδίζεις όλους, ή έστω τους βάζεις στην πρίζα.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ

Για μένα ο μεγάλος νικητής κι αυτός που έβαλε το πρώτο λιθαράκι για να γίνει ξανά ο Ολυμπιακός αυτό που θέλει ο κόσμος και η διοίκησή του, ήταν ο Πάουλο Μπέντο. Ο οποίος μας απέδειξε πριν από οτιδήποτε άλλο ότι είναι σοβαρός προπονητής. Ότι δεν κωλώνει ακόμη και στο πρώτο του παιχνίδι, αυτό που θα κρίνει πολλά για το μέλλον να βάλει εκείνον που μόχθησε περισσότερο...

Αν επέλεγε την εύκολη λύση θα μπορούσε να βάλει στο γήπεδο τον Πουλίδο να παίξει πίσω από τον Ιντέγε, ή τον Ντουρμάζ, ακόμη και τον Ζντιέλαρ και να δώσει λίγα μέτρα προς την επίθεση στον Καμπιάσο που στα 36 του δεν μπορεί να καταπίνει τα χιλιόμετρα όπως στην πρώτη του νιότη.

Πως θα λειτουργήσει, άραγε, αυτή η κίνηση ενόψει του επόμενου αγώνα; Λογικό δεν είναι να σκεφτούν όλοι ότι θα πρέπει να δουλέψουν περισσότερο αν θέλουν να διατηρήσουν στη θέση τους στην ενδεκάδα; Λογικό δεν είναι να σκεφτούν ότι "αυτός δεν το έχει σε τίποτα να βάλει πάλι τον Ανδρούτσο, τον Μανθάτη, τον Ρέτσο;". Είναι απολύτως λογικό, αλλά με κάποιες τέτοιες γενναίες αποφάσεις, ο κόουτς ορίζει τους κανόνες και τις προϋποθέσεις...

ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ

Στα του αγώνα, για μία ακόμη φορά θα δώσω πόντο στον 47χρονο κόουτς όχι επειδή παρουσίασε κάτι φοβερό στον αγωνιστικό χώρο, αλλά επειδή δεν πήγε κόντρα στη λογική. Επέλεξε ένα σύστημα που οι περισσότεροι το γνωρίζουν καλά, δούλεψε εδώ και μία εβδομάδα με συγκεκριμένη ενδεκάδα, χωρίς πειράματα και "τρέλες", αξιοποίησε όλο το διαθέσιμο χρόνο και παρουσίασε, έστω για μια ώρα παιχνιδιού, μια ομάδα στο γήπεδο που αξίζει να λέγεται Ολυμπιακός.

Ξανά έγιναν πολλά λάθη, ξανά πολλά πράγματα δεν λειτούργησαν σωστά, ξανά η ομάδα λίγο έλειψε να δεχθεί γκολ. Ας είναι καλά ο Καπίνο που έδειξε την κλάση του όταν και όπου χρειάστηκε. Είδαμε, όμως, μια ομάδα κανονική, μια ομάδα που έβγαλε ενέργεια στο γήπεδο, είχε ξεκάθαρους ρόλους, είχε αρχή και τέλος, πίεσε ψηλά, έβγαλε συνδυασμούς, ανταποκρίθηκε σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, έστω κι αν βενζίνη δεν έφτασε.

Σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, κόντρα στη Μπερ Σεβά, που ο Ολυμπιακός σου έδινε την εντύπωση ότι κάποιος είχε μαζέψει ένδεκα τύπους, τους είχε μοιράσει φανέλες και τους είχε ρίξει στο γήπεδο, έγιναν τουλάχιστον τα βασικά. Η άμυνα έπαιξε άμυνα, οι χαφ έκαναν τη δουλειά τους, όσο είχαν δυνάμεις, έστω κι αν ο Τσόρι δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, οι επιθετικοί, κουνήθηκαν, πρέσαραν, απείλησαν.

Είδαμε πέντε συνδυαστικές επιθέσεις βρε αδερφέ. Είδαμε, βέβαια, κι έναν αντίπαλο επιπέδου Παναιτωλικού (σ.σ. λόγω και της ομοιότητας στη φανέλα), είδαμε και λάθη για... κρέμασμα από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Μποτία, Ντα Κόστα και όχι μόνο, είδαμε και καθίζηση για ένα 2οάλεπτο, αλλά όλα αυτά είναι –λίγο πολύ- μέσα στο πρόγραμμα. Όταν στα δύο προηγούμενα παιχνίδια δεν... υπάρχεις στο γήπεδο, το να είσαι καλός έστω σε ένα ημίχρονο δεν είναι μικρό πράγμα. Κι όποιος κρίνει ρεαλιστικά είμαι σίγουρος ότι συμφωνεί...

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Από ‘κει και πέρα, ο Ολυμπιακός χρειάζεται μετάγγιση ποιότητας σε όλες τις γραμμές. Στη ρεβάνς θα δούμε και τον Αντρέ Μάρτινς για να σχηματίσουμε μια πρώτη εικόνα, αλλά και στην τριάδα της επίθεσης και στο κέντρο της άμυνας χρειάζεται όχι έναν παίκτη με την ποιότητα του Νιλμάρ, αλλά δύο ακόμη τουλάχιστον. Έναν εξτρέμ με την ταχύτητα του Ερνάνι, αλλά πιο σταθερό και ουσιαστικό, αλλά κι έναν στόπερ-ηγέτη να ηρεμήσει την κατάσταση πίσω που στην πίεση του αντιπάλου γίνεται το "έλα να δεις...".

Ως κεντρικό συμπέρασμα, πάντως, η παρουσία και οι επιλογές του Μπέντο σε συνδυασμό με τις επικείμενες αλλαγές και προσθήκες οδηγούν με σχετική ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι ο Ολυμπιακός μπαίνει στο σωστό μονοπάτι. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο...

Πηγή: contra.gr

Europa League Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός