ΆΓΙΑΞ:
Να που συναντιούνται και πάλι, λοιπόν: ένας παλιός γνώριμος του Παναθηναϊκού βρίσκεται εκ νέου στο δρόμο του «Τριφυλλιού».
Τα πράγματα, ωστόσο, εν έτει 2016 για την Ολλανδική ομάδα των 4 κατακτήσεων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, δεν είναι ακριβώς ρόδινα- τουλάχιστον όχι όσο μαρτυρά το ένδοξο παρελθόν της.
Ο Άγιαξ μπορεί ν' απέκλεισε τον ΠΑΟΚ στον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League, όμως είδε τον ποοσφαιρικό ουρανό να πέφτει στο κεφάλι του στη συνέχεια, καθώς αποκλείστηκε με πανηγυρικό τρόπο από την Ροστόφ.
Ας δούμε, όμως, αναλυτικά το προφίλ του.
Η ΕΔΡΑ: Άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1996 με τον Άγιαξ να φιλοξενεί την Μίλαν. Ο αρχικός στόχος ήταν να αποτελέσει ισχυρό όπλο στην προσπάθεια της Ολλανδίας να φέρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Άμστερνταμ. Με χωρητικότητα 53.502 θεατών είναι η έδρα του Άγιαξ, της ομάδας μπέιζμπολ Amsterdam Admirals, ενώ συχνά χρησιμοποιείται και από την εθνική Ολλανδίας.
Το 1998 το στάδιο φιλοξένησε τον τελικό του Champions League ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Γιουβέντους, ενώ το 2013 τον τελικό του Europa League μεταξύ της Μπενφίκα και της Τσέλσι. Η έδρα του Αίαντα έχει επιλεχθεί ως ένα από τα βασικά γήπεδα για το Euro 2020.
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: O Ντάβι Κλάασεν. Μετά τη φυγή του Μίλικ για τη Νάπολι, ο 23χρονος αποτελεί σημαντική μονάδα τόσο του «Αίαντα», όσο και της Εθνικής Ολλανδίας. Εξαιρετικός χαφ, ένα καθαρό δεκάρι με δημιουργικές αρετές και έφεση στο σκοράρισμα.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Ο Φρανκ Ντε Μπουρ «πλήρωσε» την απώλεια του περσινού πρωταθλήματος και αποχώρησε από τον σύλλογο με τον Πίτερ Μποσζ να αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία.
Ο γεννημένος στο Άπελντοορν τεχνικός έκανε τα πρώτα του προπονητικά βήματα στην τοπική ομάδα, δείχνοντας εξαιρετικά στοιχεία και στην συνέχεια πέρασε από διάφορες ολλανδικές ομάδας, όπως η Βίτεσε, ενώ ήταν για τρία χρόνια τεχνικός διευθυντής στην Φέγενορντ. Τον Ιανουάριο του 2016 έφυγε για πρώτη φορά από την χώρα του για να αναλάβει την Μακάμπι Τελ Αβίβ με την οποία κατέκτησε την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, ενώ ηττήθηκε και στον τελικό Κυπέλλου από την Μακάμπι Χάιφα.
Στις 25 Μαΐου ο Άγιαξ ανακοίνωσε επίσημα την πρόσληψή του με τον διευθυντή του Συλλόγου, Βαν Ντερ Σαρ να δηλώνει ότι: «Ο Πέτερ είναι ένας άνθρωπος έμπειρος με ξεκάθαρη οπτική και πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει τους ταλαντούχους παίκτες του ρόστερ μας να ανέβουν επίπεδο. Οι ομάδες παίζουν πάντα τεχνικό και επιθετικό ποδόσφαιρο, γεγονός που συνάδει με την δική μας φιλοσοφία».
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΓΥΡΟ: Την περσινή σεζόν έχασε το πρωτάθλημα της Ολλανδίας στο νήμα από την Αϊντχόφεν, και κλήθηκε να παίξει προκριματικά για να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για στους ομίλους του Champions League. Εκεί, στον 3ο προκριματικό γύρο αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ με τον οποίο έφερε 1-1 στο Άμστερνταμ και στη ρεβάνς επικράτησε με 1-2 στην Τούμπα.
Στα playoffs, όμως, αναδείχθηκε ισόπαλος 1-1 με την Ροστόφ στην έδρα του και την Τετάρτη συνετρίβη με 4-1 από την ρωσική ομάδα, καταλήγοντας, έτσι, στους ομίλους του Europa League.
ΘΕΛΤΑ
Μετά από δώδεκα χρόνια, η ομάδα του Βίγο θα πρέπει να συνδυάσει εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις. καθώς θα πάρει μέρος στο Γιουρόπα Λιγκ προσπαθώντας να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται. Ταυτόχρονα θα προσπαθήσει να σταθεί ψηλά και στην Ισπανία, όπως έκανε τις δύο τελευταίες σεζόν. Η προϊστορία, βέβαια, είναι εναντίον της καθώς το 2004 που έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία!
Έχασε τον Νολίτο, ο οποίος συνεχίζει στη Μάντσεστερ Σίτι, και είναι πρόκληση να τα καταφέρει χωρίς αυτόν. Θα μπορέσουν να τον αντικαταστήσουν οι Άλβαρο Λέμος και Χοσέ Ναράνχο, οι οποίοι προέρχονται από την δεύτερη κατηγορία; Αποκτήθηκαν, επίσης, ο διεθνής Δανός εξτρέμ Σίστο και ο Αργεντινός Ρονκάλια. Ο Χιλιανός Ορεγιάνα έκανε φανταστική σεζόν πέρυσι, κατέκτησε με την εθνική ομάδα της πατρίδας του το Κόπα Αμέρικα και επέστρεψε ορεξάτος στην Ισπανία.
Ιδρύθηκε στις 28 Μαρτίου 1923 μετά από συγχώνευση της Ρεάλ Βίγο Σπόρτιγκ και της Ρεάλ Φορτούνα Βίγο. Χρώματα έχει το κόκκινο, το άσπρο και το μπλε. Αγωνίζεται στο «Μπαλαΐδος». Καλύτερη παρουσία της στο ισπανικό πρωτάθλημα ήταν τη σεζόν 2003-04, όταν τερμάτισε 4η. Για πρώτη φορά στην ιστορία της συμμετείχε στο Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 2002-03. Στην Ευρώπη έχει να επιδείξει μόνο την κατάκτηση ενός Κυπέλλου Ιντερτότο το 2000.
Πέρυσι ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της Πριμέρα Ντιβιζιόν, έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο και τελικά πήρε την έκτη θέση. Και την περσινή σεζόν αγωνίστηκε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, ενώ η αμέσως προηγούμενη παρουσία της ήταν στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ την περίοδο 2006-07.
Στο φετινό πρωτάθλημα έχει δώσει ένα παιχνίδι και ηττήθηκε με 1-0 από τη νεοφώτιστη Λεγανιές.
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
Τερματοφύλακες: Αλβάρεθ, Μπλάνκο, Βιγιάρ
Αμυντικοί: Μάλο, Φόντας, Κάστρο, Σέρχι Γκόμεζ, Πλάνας, Καμπράλ, Κόστας, Ρονκάγλια
Μέσοι: Ντίαζ, Ραντόγια, Χερνάντεζ, Ορεγιάνα, Βας, Ντράζιτς, Σένε, Λέμος, Σίστο
Επιθετικοί: Μπονκοντά, Άσπας, Γκουιντέτι, Μποβί, Ιγλέσιας, Ναράνχο
Η ΕΔΡΑ: Eίναι το «Μπαλαΐδος» χωρητικότητας 29.000 θεατών. Το ρεκόρ προσέλευσης, βέβαια, σημειώθηκε το 1982, όταν 45.000 οπαδοί παρακολούθησαν το παιχνίδι με την Χετάφε. Είναι ένα από τα πιο ιστορικά γήπεδα στην Ισπανία, καθώς εγκαινιάστηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1928, ενώ το 1982 φιλοξένησε και παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982. Το 2002 έγινε ανακαίνιση στις εξέδρες ώστε να φιλοξενήσει τα ευρωπαϊκά παιχνίδια της ομάδας και να μην χρειαστεί να μετακομίσει στο... «Ντραγκάο».
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Mετά την αποχώρηση του Νολίτο, ο οποίος δελεάστηκε από τις... λίρες της Μάντσεστερ Σίτι (πήρε και 18 εκατομμύρια ευρώ η Θέλτα), o Xιλιανός εξτρέμ Φαμπιάν Ορεγιάνα θα κληθεί να αναλάβει περισσότερες ευθύνες σε μια ομάδα που απαρτίζεται από καλές μονάδες. Ο Ορεγιάνα έκανε φανταστική σεζόν πέρυσι, την οποία ολοκλήρωσε με την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα με την εθνική ομάδα της πατρίδας του.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: O Aργεντινός Εδουάρδο Μπερίσο είναι ο άνθρωπος που κάθεται στον πάγκο της ομάδας του Βίγο, την οποία ανέλαβε το καλοκαίρι του 2014 χωρίς να έχει προηγούμενη σημαντική εμπειρία σε υψηλό επίπεδο. Ήταν επί τρία χρόνια βοηθός στην εθνική ομάδα της Χιλής, ακολούθησε η Εστουδιάντες στην πατρίδα του και κατόπιν η Ο' Χίγινκς της Χιλής πριν μετακομίσει στην Ισπανία για να αναλάβει την Θέλτα, στην οποία αγωνίστηκε επί τέσσερις σεζόν ως παίκτης (2001-2005).
ΣΤΑΝΤΑΡ ΛΙΕΓΗΣ:
Στη Λιέγη μπορούν πιο εύκολα να διαχειριστούν την ήττα, την μιζέρια, την αποτυχία, την εσωστρέφεια, παρά την επιτυχία, μολονότι με 10 πρωταθλήματα και 7 κύπελλα είναι ο τρίτος πόλος μετά από Άντερλεχτ και Μπριζ.
Αυτή την τελευταία (επιτυχία) τους την πρόσφερε πριν από μερικά χρόνια ο Λάζλο Μπόλονι με την ομαδάρα που έχτισε (Μποκανί, Γιοβάνοβιτς, Βιτσέλ, Ντε Καμάργκο, Ντεφούρ, Φελαϊνί, Μπεντεκέ), όμως αυτή διαλύθηκε στα εξ’ ων συνετέθη από τους τρεις τελευταίους ιδιοκτήτες του κλαμπ (Λουτσιάνο Ντ’ Ονόφριο, Ρομάν Ντισατελέ, Μπρούνο Βενανζί) οι οποίοι έκαναν ότι μπορούσαν για να χαλάσουν μία στρωμένη ομάδα.
Τι απέμεινε από την Σταντάρ Λιέγης; Μόνο τα περασμένα μεγαλεία. Ο τελευταίος μεγάλος σταρ (Μπατσουαγί) μοσχοπουλήθηκε πρόπερσι και η Σταντάρ Λιέγης με τα πολύ συχνά λαϊκά δικαστήρια έφτασε πέρυσι σε ιστορικό χαμηλό (7η θέση), σώζοντας παραδόξως την χρονιά με την κατάκτηση του κυπέλλου. Η παρακμή όμως έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα της και όπως όλα δείχνουν θα αργήσει να σηκώσει ξανά κεφάλι εντός συνόρων…
Η ΕΔΡΑ: Η επίσημη ονομασία είναι «Μορίς Ντιφράσν» (εμβληματικός πρόεδρος του συλλόγου), ωστόσο όλοι στην Λιέγη το ξέρουν ως «Σλεσάν» από την ομώνυμη συνοικία, όπου έχει χτιστεί. Χωράει 30,023 ψυχές και όταν γεμίζει είναι σκληρή έδρα, αφού το λαρύγγι των πολύ φανατικών Βαλόνων χτυπάει καλά ντεσιμπέλ, ενώ στο παρελθόν έχουν πέσει και… ψιλές εντός κι εκτός γηπέδου. Καταραμένη έδρα για τις ελληνικές ομάδες αφού καμία εκ των Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού (δις), Ξάνθης, ΑΕΚ που το επισκέφτηκαν δεν μπόρεσαν να το εκπορθήσουν (4 ήττες, μία ισοπαλία).
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ: Το ρόστερ βρίθει από παίκτες που μυρίζουν Ελλάδα. Ο Κύπριος Κωνσταντίνος Λαΐφης παίζει στην Σταντάρ ως δανεικός από τον Ολυμπιακό, ο Βέλγος εξτρέμ Τζόναθαν Λεζεάρ είχε κλείσει στους «ερυθρόλευκους», δίχως ποτέ να φορέσει την φανέλα του, ο Ματιέ Ντοσεβί που έμεινε μία διετία στον Πειραιά έκανε εντυπωσιακή χρονιά πέρυσι στην Λιέγη, όμως το πιο βαρύ όνομα είναι ο 30χρονος Καμερουνέζος αμυντικός μέσος Εγιόνγκ Ενόχ με την εξαετία θητεία στον Άγιαξ. Τι σημαίνει αυτό; Ένδεια ταλέντου…
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Από την ημέρα που ο γνωστός μας Λάζλο Μπόλονι διέκρινε τα χρόνια παρακμής που έρχονται και την έκανε από την Λιέγη (2010) η θέση του προπονητή μοιάζει με ηλεκτρική καρέκλα. Έκτοτε 9 διαφορετικοί τεχνικοί πέρασαν από τον πάγκο, κι έφυγαν (σχεδόν όλοι) κυνηγημένοι. Κάπως έτσι θα έφευγε κι ο Γιανίκ Φερέρα όμως σώθηκε από την (μάλλον απρόσμενη) κατάκτηση του κυπέλλου. Ο 35χρονος τεχνικός (με θητεία σε Σαρλερουά και Σιντ Τρούιντεν) κλείνει χρόνο σε λίγες μέρες στον πάγκο της Σταντάρ Λιέγης και κατέχει το ρεκόρ του νεαρότερου τεχνικού που κάθισε στον πάγκο βελγικής ομάδας της Jupiler League. Η περσινή 7η θέση της Σταντάρ με περισσότερες ήττες (13) από ότι νίκες (12), μάλλον δεν συνιστά επιτυχία.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΓΥΡΟ: Ως κυπελλούχος Βελγίου, η Σταντάρ Λιέγης πέρασε απευθείας στους ομίλους του Europa League, όπου επιστρέφει μετά από απουσία ενός έτους. Έχασε το βελγικό σούπερ καπ από την Μπριζ (2-1), ενώ μετά από 4 αγωνιστικές βρίσκεται στην μέση της βαθμολογίας, έχοντας μόνο μία νίκη, δύο ισοπαλίες και άλλη μία ήττα.