Πάνω στην... τούρλα της νίκης δεν ξέρω πόσοι έχουν σκεφτεί πού ήταν ο Ολυμπιακός πριν από ένα μήνα. Τσακισμένος από έναν οδυνηρό αποκλεισμό, με δύο προπονητές να έχουν κουνήσει μαντήλι, μεταγραφές με το σταγονόμετρο και ομάδα για κλάματα. Για να ακριβολογούμε δεν ήταν ομάδα αυτό το συνονθύλευμα που αντιμετώπισε τη Χάποελ Μπερ Σεβά.

Μέσα σε αυτό το σύντομο διάστημα, βρέθηκε ένας σοβαρός και νοικοκύρης προπονητής, ο οποίος κατάφερε να νικήσει ακόμη και τον χρόνο. Βάζοντας το χεράκι του και στις προσθήκες που υπήρξαν στο διάστημα του Αυγούστου, ο Πορτογάλος τεχνικός θέτει ήδη υποψηφιότητα να ξεπεράσει τον συμπατριώτη και προκάτοχό του Μάρκο Σίλβα.

Κατάφερε να “καθαρίσει” ξανά τα αποδυτήρια, να εντείνει τον ανταγωνισμό, να κάνει το restart και να βάλει τους παίκτες του για τα καλά στην πρίζα. Δεν είναι εύκολο πράγμα, να έχουν γίνει πέντε μεταγραφές την τελευταία εβδομάδα του παζαριού και δύο εβδομάδες αργότερα ο Ολυμπιακός από Μίστερ Χάιντ σε Ντόκτορ Τζέκιλ.

Δεν είχε μαγικό ραβδί ο Μπέντο. Δεν τρέλανε τον κόσμο με τις επιλογές του. Δεν είναι Γκουαρδιόλα, αλλά κινήθηκε σύμφωνα με την ποδοσφαιρική λογική. Δούλεψε σε ένα συγκεκριμένο πλάνο από την πρώτη μέρα. Άφησε τα... πειράματα στην άκρη, καθιέρωσε ένα σύστημα και δούλεψε πάνω σ' αυτό. Δεν μπήκε στη διαδικασία να βάλει όσους έχουν “βαρύ όνομα”, αλλά όσους είναι πιο έτοιμοι και του κάνουν καλύτερα τη δουλειά.

Υπό τη δίκαιη καθοδήγησή του μέχρι και ο Σεμπά, δείχνει άλλος παίκτης σε σχέση με πέρυσι. Όλα αυτά αποτυπώθηκαν με κάθε λεπτομέρεια και στην αναμέτρηση της Βέρνης. Κόντρα σε μια ομάδα-φωτιά στην επίθεση, μια ομάδα που στο γήπεδό της, με συνθετικό τάπητα, πιάνει δαιμονισμένο ρυθμό, ο Ολυμπιακός έπαιξε με απόλυτο κυνισμό και ρεαλισμό. Ήξερε τι ζητούσε και πως θα το πάρει.

ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ

Με τον “κύριο καθηγητή” Εστεμπάν Καμπιάσο να παραδίδει για μία ακόμη φορά μαθήματα, ο πρωταθλητής Ελλάδας έκανε ό,τι ακριβώς έπρεπε για να πάρει το τρίποντο και το πήρε. Μπορεί να ζορίστηκε στο πρώτο μισάωρο της αναμέτρησης μέχρι οι παίκτες του να προσαρμοστούν στις γηπεδικές συνθήκες, αλλά επί της ουσίας δεν κινδύνευσε, ενώ λίγο έλειψε να σκοράρει κιόλας μόλις στο 2ο λεπτό. Αν ο Μάριν εκτελούσε λίγο πιο γρήγορα το 0-1 θα είχε εμφανιστεί πολύ πιο νωρίς στον φωτεινό πίνακα του γηπέδου.

Το πόσο διαβασμένος και καλά τακτοποιημένος ήταν ο Ολυμπιακός φάνηκε και από την πλήρη κυριαρχία του στο δεύτερο μέρος. Όχι απλά δεν κάθισε πάνω στο γκολ του “Κούτσου”, αλλά έκανε παιχνίδι μέχρι το τελευταίο λεπτό. Γύρισε την μπάλα, διατήρησε το ρυθμό στα επίπεδα που ήθελε, έχασε κι άλλες ευκαιρίες.

Ακόμη και οι αλλαγές ήταν εύστοχες. Ο Φορτούνης με τον Τσόρι δεν χρειάστηκε να μπουν ούτε λεπτό στο γήπεδο. Μπήκε ο Μάρτινς, όταν ο Μάριν έμεινε από βενζίνη, για να δέσει ακόμη περισσότερο τη μεσαία γραμμή, μπήκε λίγο αργότερα και ο Καρντόσο, όχι για να σκοράρει, αλλά για να βάλει πλάτη. Να κρατήσει μπάλα, να μοιράσει πάσες, να δώσει στήριγμα.

Ως κερασάκι στην τούρτα μπήκε η συμμετοχή του Νικόλα Λεάλι. Ο Ιταλός ήρθε από τον πάγκο ως έτοιμος από καιρό, φόρεσε τα γάντια που είχε ζεστάνει ο Καπίνο και ήταν άψογος. Ο Μπέντο δεν δίστασε να αλλάξει τον τερματοφύλακά του σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι και ο δανεικός από τη Γιουβέντους πορτιέρε, ανταποκρίθηκε άψογα. Δεν έτυχε, πέτυχε. Όταν η ομάδα έχει αρχή και τέλος, κάθε παίκτης μπαίνει και παίζει. Όταν δεν υπάρχει ομάδα, όποιον κι αν βάλεις, όσο καλός ή έμπειρος κι αν είναι, θα “καεί” με συνοπτικές διαδικασίες.

Συμπέρασμα; Τα ταχύρρυθμα μαθήματα του Πάουλο Μπέντο αποδίδουν στον Ολυμπιακό κι ας μην αγωνίστηκε χθες ούτε ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα κι ο Πορτογάλος κόουτς φαίνεται πως το γνωρίζει πολύ καλά. Κι αυτό και πολλά άλλα...

Πηγή: Contra.gr