Τα πράγματα είναι απλά. Αν δεν μπορείς να περάσεις αυτούς τους αντιπάλους, που ούτε παραγγελία να τους είχες κάνει, τότε δεν αξίζεις να βρίσκεσαι στην Ευρώπη. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Συνεπώς και οι τρείς ελληνικές ομάδες όχι μόνο μπορούν, αλλά και πρέπει να προκριθούν από αυτά τα χαμηλά εμπόδια που τους έτυχαν.

Φυσικά, στα γήπεδα δεν παίζουν μόνο οι φανέλες. Όσο, όμως, κι αν έχει τα δικά του προβλήματα ο Παναθηναϊκός, όσο δουλεμένο σύνολο κι αν παρουσιάζει η αντίπαλός του, είναι δεδομένο ότι η Οντένσε είναι του χεριού του. Και δεν μπορεί αυτό να μπει σε αμφισβήτηση. Οι πράσινοι με δυο καλές εμφανίσεις και με σεβασμό στην ίδια τους την ιστορία μπορούν να περάσουν, ακόμα και δίχως Σισέ. Αν δεν τα καταφέρουν, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να δούμε ρεαλιστικά τα πράγματα, τότε η τύχη έκανε ένα καλό παιχνίδι υπέρ και των τριών ελληνικών ομάδων. Στην επόμενη φάση τα πράγματα θα σκουρύνουν, κατά πάσα πιθανότητα. Όμως, σήμερα βοήθησε η… πανσέληνος κι όλα πήγαν μια χαρά.

Τα λέμε αυτά επειδή στην Ελλάδα έχουμε μάθει τους αρκετά εύκολους αντιπάλους να τους παρουσιάζει ο Τύπος σαν μεγαθήρια, ενώ για κάποιον ανεξήγητο λόγο τα μεγαθήρια πολλές φορές παρουσιάζονται σαν ομάδες στα μέτρα των δικών μας. Είναι μια από τις παράνοιες του ελληνικού ποδοσφαίρου αυτές.