Το στοίχημα του Χιμένεθ

Η ομάδα δίνει το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς κι επειδή από την έκβαση των αναμετρήσεων με τους Γεωργιανούς θα κριθούν πολλά στα οικονομικοδιοικητικά, οφείλει να είναι έτοιμη.

Επιστρέφοντας από διακοπές και χωρίς να έχω δει ούτε λεπτό από τα φιλικά, έχω μείνει μόνον σε όσα διάβασα και πληροφορήθηκα. Η γεύση που άφησε η ομάδα στα τεστ προετοιμασίας – με βάση τα σχόλια και τις κρίσεις των συναδέλφων – ήταν πικρή. Μια απ' τα ίδια και χειρότερα ίσως. Ωστόσο είναι καλό να μη βιαστούμε και βγάλουμε πρώιμα συμπεράσματα, κι ας λένε ότι η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται.

Τα φιλικά (σχεδόν) ποτέ δεν ήταν το βαρόμετρο γι' αυτό που (θα) ακολουθούσε. Ίσα ίσα που τις πιο πολλές φορές υπήρχε αρκετή δόση υπερβολής και μέσα από μερικά καθαρά σκορ, ανέβαινε υπέρμετρα ο ενθουσιασμός και αυξάνονταν οι προσδοκίες. Τρανό παράδειγμα το περσινό. Όποιος είχε κάτσει να δει την ΑΕΚ στο τουρνουά της Αυστραλίας, νόμιζε ότι η ομάδα θα έπαιρνε με περίπατο το πρωτάθλημα. Εδώ ολόκληρος Μπάγεβιτς παρασύρθηκε και αμόλησε την κοτσάνα ότι εκείνη η ομάδα (η περσινή δηλαδή) του θύμιζε την ΑΕΚ των 90s.

Συνεπώς ας αφήσουμε πίσω τα φιλικά με την Χετάφε και της Κύπρου κι ας δούμε στο ματς με την Ντιναμό Τιφλίδας, τι ψάρια πιάνει τούτη η ομάδα του Χιμένεθ. Ποια είναι η ταυτότητά της, ποια η δυναμική της, το υπόβαθρό της. Κι ας είναι, στη διπλή αναμέτρηση με τους Γεωργιανούς, το μείζον η ουσία, το αποτέλεσμα. Αν δηλαδή η ομάδα προκριθεί, έστω και οριακά, χωρίς να έχει παίξει μπάλα, ο στόχος θα έχει επιτευχθεί. Ωστόσο και μέσα από παιχνίδια στα οποία η ΑΕΚ δεν ανεβάζει ταχύτητα και ρυθμούς, μπορείς να καταλάβεις που θα το πάει φέτος. Και ποια θα είναι τα περιθώρια βελτίωσης.

Με την Ντιναμό, τούτη η αινιγματική ΑΕΚ, είναι εξ ορισμού το φαβορί. Πάντοτε και ιδίως τις δυο τελευταίες δεκαετίες, η ΑΕΚ εύκολα ή δύσκολα προκρινόταν με ομάδες τους χεριού της. Με ομάδες από πρωταθλήματα αντικειμενικά χαμηλότερου επιπέδου (από το δικό μας το φτιασιδωμένο αλλά επί της ουσίας τριτοκοσμικό). Μόνον δυο φορές, εξ όσων ενθυμούμαι αποκλείστηκε από ομάδα κατώτερη. Και τις δυο, μήνα Αύγουστο. Το 1999 από την ΑΙΚ Στοκχόλμης. Και το 2008 από την Ομόνοια. Όλοι οι άλλοι αποκλεισμοί ήταν μέσα στα όρια του ανεκτού. Η ΑΕΚ δεν ήταν το φαβορί με την Τορίνο, την PSV, την Γκλάντμπαχ, την Παρί, την Φίτεσε, τη Μονακό, τη Μάλαγα, τη Ζενίτ. Και δεν πάω σε Μπαρτσελόνα, Ίντερ και σία.

Περιμένοντας, λοιπόν, ένα σκορ που θα της δίνει έστω και μικρό προβάδισμα πρόκρισης, το ζητούμενο είναι να δούμε αρχής γενομένης από την Πέμπτη, αν η φετινή ΑΕΚ θα είναι πιο ανταγωνιστική, πιο πειστική, πιο ισχυρή. Αυτό είναι ένα στοίχημα που θα το χάσει ή θα το κερδίσει ο Μανόλο Χιμένεθ και όχι η διοίκηση.

Οι δυνατότητες στο οικονομικό κομμάτι ήταν λίγο πολύ γνωστές, Περιορισμένες. Από τη στιγμή που απέτυχε παταγωδώς η άκαιρη κίνηση με τους "Supporters" - για τη σύσταση των οποίων υποκρύπτεται εκατό τοις εκατό σκοπιμότητα αλλά τούτο είναι θέμα που θα μας απασχολήσει προσεχώς - και με δεδομένο ότι οι δυο μεγαλομέτοχοι θα έκλειναν την κάνουλα, η διοίκηση Αδαμίδη δεν είχε τα περιθώρια να κάνει τρέλες και υπερβάσεις. Από τη στιγμή που έχεις απλήρωτους τους ποδοσφαιριστές και τους παραμυθιάζεις με απανωτές αναβολές και μεταθέσεις, δεν μπορείς να βγαίνεις με άνεση στο μεταγραφικό παζάρι και να ψωνίζεις αδιακρίτως, χωρίς να ξέρεις πότε θα πληρώσεις και αν θα πληρώσεις. Κατά συνέπεια, η διοίκηση Αδαμίδη με εξαίρεση την "βόμβα Γκούντιονσεν", καλώς κινήθηκε σε ρηχά νερά στο κομμάτι της ενίσχυσης.

Χωρίς να έχουμε δει ακόμη την ΑΕΚ σε επίσημο παιχνίδι, οι αδυναμίες λίγο πολύ είναι γνωστές. Πρωτίστως στον άξονα με την αποχώρηση (και μη αντικατάσταση) των Ντιόπ και Μίτσελ. Με Μάκο, Καφέ, Γκέντσογλου, Κλωναρίδη και τον -μένει-μέχρι-επιτέλους-να-φύγει-Γκερέιρο η χρονιά δεν βγαίνει ούτε για αστείο. Εκτιμώ επίσης ότι η ΑΕΚ θα συνεχίσει να πελαγοδρομεί από τα άκρα. Αμυντικά αλλά και επιθετικά. Αυτά όμως είναι ζητήματα που η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να τα λύσει εδώ και χρόνια, όταν "υπήρχαν λεφτά", όταν οι μέτοχοι ανταποκρίνονταν και με το παραπάνω. Θα τα λύσει, τώρα, μια ΑΕΚ που έχει φτάσει στο σημείο να περιμένει πως και πως τις εισπράξεις του ευρωπαϊκού αγώνα για να βουλώσει καμία τρύπα;

Ερχόμενος πέρσι τον Οκτώβριο και διανύοντας την σεζόν, ο Χιμένεθ είχε δυο ισχυρά άλλοθι. Πρώτον, ότι δεν έκανε ο ίδιος την προετοιμασία. Και δεύτερον ότι δεν ήταν δικές του επιλογές οι ποδοσφαιριστές. Τα άλλοθι πλέον τελείωσαν. Ο Ισπανός δούλεψε στην προετοιμασία, όπως ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα, την ομάδα. Και οι παίκτες που ήρθαν, είτε ήταν δικής του επιλογής, είτε άναψε το πράσινο φως μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της ΠΑΕ.

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων μέχρι που φτάνει ο πήχης των οικονομικών της ΑΕΚ, ασφαλώς και δεν περίμενε καλύτερες και πιο ποιοτικές κινήσεις. Και ασφαλώς δεν έχει καμία σημασία, αν οι 11 παίκτες που αποκτήθηκαν (12 με τον Αγκιριμπά), δεν είναι εξ ολοκλήρου επιλογές δικές του. Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία ομάδα του κόσμου η ΑΕΚ που όλες τις μετεγγραφές δεν τις κάνει ο προπονητής, ο οποίος σήμερα είναι, αύριο δεν υπάρχει. Μ' αυτά και μ' αυτά, το μπαλάκι πέφτει στον Χιμένεθ, για να δούμε μπάλα από την ΑΕΚ. Τη σφραγίδα του πάνω στην ομάδα με τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές.

Στη συνέντευξη Τύπου υπεραμύνθηκε των παικτών και καλά έκανε. Δήλωσε για ...εικοστή όγδοη φορά έτοιμος να... πεθάνει γι' αυτό το ρόστερ και την ομάδα. Και κατά την προσωπική μου άποψη έκανε την πιο υπεύθυνη και ρεαλιστική προσέγγιση του πράγματος από τότε που ανέλαβε την ΑΕΚ: Πρώτα πρέπει να είναι εντάξει η ομάδα στις υποχρεώσεις της απέναντι στους ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια θα πρέπει να κοιτά για μετεγγραφές. Πολύ απλά και κατανοητά πράγματα. Σε κανέναν εργαζόμενο στον κόσμο, δεν αρέσει να είναι επί μήνες απλήρωτος και την ίδια στιγμή η επιχείρηση να προσλαμβάνει και να αμείβει (ενδεχομένως πλουσιοπάροχα) καινούριο δυναμικό.

Εν αναμονή του πρώτου δείγματος από την ομάδα, καλό θα' ναι για την ΑΕΚ να βάλει κανένα φράγκο ο κ. Παππάς. Όχι απευθείας στην ΠΑΕ, αλλά μέσω των "Supporters" – την πατέντα που ανακάλυψε για να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια Καλό θα είναι να στείλει κανένα δολάριο και ο κ. Νοτιάς, κι ας τα έχει πάρει στο κρανίο με τον κ. Αδαμίδη. Άλλωστε δική του είναι η ΑΕΚ και όχι του διαχειριστή προέδρου...

Πηγή: contra.gr