Οι σκηνές που εξελίχθηκαν στο Μπλούμφιλντ μετά την ευρωπαϊκή “σφαλιάρα” της Μακάμπι Τελ Αβίβ στον Παναθηναϊκό ήταν βγαλμένες από άλλες εποχές για το τριφύλλι . Πολλοί φίλοι της ομάδας σίγουρα τις αναπόλησαν.

Από τη μία η κάκιστη εικόνα των παικτών του Φερέϊρα και το βαρύ συνεπακόλουθο το 3-0. Από την άλλη πάλι , έξαλλοι πανηγυρισμοί, γλυκό μεθύσι για τη νίκη σε εξέδρα και χλοοτάπητα και πάντρεμα του συναισθήματος μεταξύ παικτών και κόσμου, με τα περίφημα όλε όλε με την λήξη να κλέβουν την παράσταση.

Τέτοιες ονειρικές στιγμές βίωναν κάποτε στο πράσινο στρατόπεδο. Το όνειρο της Ευρώπης όμως τείνει να εξελιχθεί σε εφιάλτη χρόνο με το χρόνο.

Αν πριν από λίγες - μόλις - σεζόν έλεγες σε κάποιο φίλο του Παναθηναϊκού πως η αγαπημένη του ομάδα θα έμενε χωρίς νίκη στην Ευρώπη για έντεκα συναπτά παιχνίδια θα σε έπαιρνε στο ψιλό...

Ο Panathinaikos , ο ευρωπαίος Παναθηναϊκός, έχει γράψει την δική του ιστορία στα ευρωπαϊκά γήπεδα, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Η συνήθεια όμως που έγινε λατρεία για τους φίλους του τριφυλλιού τείνει να εκλείψει.

Οι πράσινοι το παρατράβηξαν. Πέρασαν στο άλλο άκρο... Ξέχασαν τι θα πεί νίκη, ενώ “τσαλάκωσαν” κατά καιρούς το ευρωπαίκό ίματζ του συλλόγου αδικώντας τον κόσμο, την ομάδα και τους ίδιους τους του εαυτούς.

Μετρώντας αντίστροφα, η κατηφόρα που ξεκίνησε από το ματς με την Σταντάρ Λιέγης πριν δυο χρόνια, συνεχίστηκε και στο Ισραήλ κόντρα στην Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μόνο που το φαινόμενο τείνει να γίνει ανησυχητικό.

Και εντάξει... Να είναι απέναντι σου η Μπαρτσελόνα το καταλαβαίνω. Να σε ταπεινώνει όμως η κάθε Οντένσε και η Μακάμπι, είναι κάτι που δεν συνάδει με το ευρωπαϊκό DNA της ομάδας που φαντάζει αλλοιωμένο...

Δεν καταλαβαίνουν την κρισιμότητα

Πρόκριση στους ομίλους του Europa σημαίνει οικονομική ανάσα για το σύλλογο σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς. Τα χρήματα δεν περισσεύουν ούτε όμως και η υπομονή.

Αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει παίκτες και τεχνική ηγεσία. Δεν λέμε πως δεν πονάνε την ομάδα και δεν επιθυμούν τις διακρίσεις οι ίδιοι. Η θεωρία όμως από την πράξη έχει απόσταση και ο κόσμος βαρέθηκε να ακούει υποσχέσεις.

Ο Φερέϊρα δείχνει να χάνει το στοίχημα σε πρώτο χρόνο. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στριγμωμένος στη γωνία και ουσιαστικά περιμένει ένα “ντιρέκτ” για να βγει νοκ άουτ, εκτός πάντα συγκλονιστικού απροόπτου.

Ο Πόρτογάλος τεχνικός όφειλε να έχει ετοιμοπόλεμο το τριφύλλι ενόψει των ευρωπαϊκών προκλήσεων και δεν το πέτυχε, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Στο ματς του Μπλουμφιλντ έκανε μια σειρά λαθών που στοίχησαν.

Έχασε την μάχη των πάγκων καθώς σταδιακά και συνολικά οι Ισραηλινοί επέβαλλαν το παιχνίδι τους. Η αλλαγή του καλύτερου από τον Κατσουράνη, Νίνη, ήταν τουλάχιστον άστοχη και δεν τον δικαίωσε, ενώ η βιντεοθεραπεία και τα μαθήματα περί πρέσινγκ έμειναν στα χαρτιά.

Η αστοχία των επιλογών λογίζεται κατ εμέ ως διπλή. Αν αναλογιστεί κανείς πως δεν πέρασε κάποιος δημιουργικός μέσος ως εσωτερικός χαφ, στυλ Καραγκούνη η Κλέϊτον να τονώσει την μεσαία γραμμή και έναν ανύπαρκτο επιθετικά στην επανάληψη Παναθηναϊκό.

Ο Φερέϊρα επέλεξε Βιτόλο για να συμμαζέψει την άμυνα μεν αλλά επιθετικά δεν ήρθε ποτέ το τέρμα που έψαχναν οι πράσινοι.

Ο Βιτόλο παρεπιπτόντος, μέχρι τελευταία στιγμή έπαιζε στο πράσινο ρεπορτάζ ως αντι-Σιμάο και εν τέλει τον είδαμε ως αντι-Νίνη. Σχεδιασμός της στιγμής. Συν τις άλλοις, οι αλλαγές μπορούσαν να γίνουν νωρίτερα. Γιατί απλά το τριφύλλι δεν τραβούσε και ήθελε φρεσκάρισμα.

"Αυτούς τους παίκτες έχω με αυτούς πορεύομαι" τόνισε ο Ίβηρας τεχνικός. Από την μία τους στήριξε από την άλλη σε διτό σκοπό στις δηλώσεις του άφησε και την αιχμή του προς τη διοίκηση. Και σωστά τα λέει εν μέρει.

Όμως, δεν τον υποχρέωσε κανείς να μείνει. Ο ίδιος δέχτηκε να χτίσει τον νέο παναθηναϊκό με χαμηλότερο μπάτζετ και ο ίδιος μαζί με τους παίκτες που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων αγωνιστικά, όπως και τη διοίκηση που δεν ενίσχυσε έγκαιρα την ομάδα θα αναλάβουν τις ευθύνες τους όταν έρθει η ώρα. γιατί ως γνωστόν, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό.

Ηλεκτροσόκ, αλλιώς...

Ο Παναθηναϊκός φέρεται σαν υπνωτισμένος. Χρειάζεται άμεσα ένα ηλεκτροσόκ για να συνέλθει πρώτού χαμηλώσει στη συνείδηση των χιλιάδων φίλων του - αναφορικά με το ποδόσφαιρο που αποδίδει - τον υψηλό πήχη των απαιτήσεων που υπάρχουν.

Ο κόσμος είναι ξενερωμένος, οι μέτοχοι τούτη την ώρα αδυνατούν να κινηθούν δυναμικά για να αλλάξουν το κλίμα. Κατά συνέπεια, η όλη υπόθεση εναπόκειται στις πλάτες του Φερέϊρα και των παικτών.

Καλώς η κακώς είναι οι μόνοι ουσιαστικά που έμειναν να "λογοδοτήσουν" για την άσχημη εικόνα της ομάδας και κυριολεκτικά είναι επίσης οι μόνοι που μπορεί να την αλλάξουν. Έτσι για να χαμογελάσει και λιγάκι το χειλάκι των φίλων του τριφυλλιού, που το βλέπουν να μαραίνεται με μαθηματική ακριβεια.

Πηγή: sport24.gr