Να εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε. Είτε 0-0 που ήρθε το φιλικό της Τετάρτης, είτε που ξετίναζαν 3 και 4 και 5 φορές που λέει ο λόγος οι ερυθρόλευκοι τα ισπανικά δίχτυα, τελεσίδικα συμπεράσματα ασφαλείας για την επόμενη μέρα του εντελώς νέου Ολυμπιακού, θα ήταν άκαιρα και άτοπα, όσο και αν αποφάσιζε κανείς να ρισκάρει να πει τη γνώμη του.

‘Θα γίνουν κάπου 5 μεταγραφές ακόμα χοντρικά, οπότε αυτή η ομάδα που παρέταξε ο Πέδρο Μαρτίνς εναντίον της Λεγανές, μάνι μάνι θα έχει, όπως καταλαβαίνετε, σημαντικές διαφοροποιήσεις στα τέλη του μήνα. 

Καίριες θα τις χαρακτήριζα, καθώς με ένα νέο πρόσωπο στην άμυνα, σίγουρα άλλα δύο στη μεσαία γραμμή και από ένα έως δύο και στην επίθεση, η ομάδα θα είναι πάλι αλλαγμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό σε σχέση με την πρόβα τζενεράλε πριν τη Λουκέρνη.’

Απλά, ο Πορτογάλος τεχνικός των ερυθρολεύκων, θέλοντας και μη - και όσο αν η διοίκηση τρέχει να καλύψει τα υπολειπόμενα κενά, με πρώτιστη επιδίωξη να φέρει τη «χαφάρα» που ονειρεύονται στο λιμάνι – με τις υπάρχουσες περιορισμένες λύσεις του κέντρου θα πάει, έτσι κι αλλιώς, στη διπλή κόντρα με τους Ελβετούς.

Όποτε και να έρθουν οι επόμενες μεταγραφές, η κούρσα με το χρόνο είναι βεβαίως χαμένη για να προλάβει την 9η Αυγούστου και τη ρεβάνς μια εβδομάδα αργότερα στην Ελβετία, το όποιο νέο απόκτημα του Ολυμπιακού.

Το δε οξύμωρο, το άκρον άωτον της ειρωνείας στην παρούσα φάση, σε ότι αφορά τα χαφ και τις πολλές ανάγκες της ομάδας που είναι «ευανάγνωστες» πλέον στον άξονα της ομάδας, είναι ότι στο Ρέντη γυμνάζονται από καιρό μονάχοι τους, τρεις μέσοι, ο Σιώπης, ο Ταχτσίδης, ο Μαρτίνς, που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν γίνεται να βοηθήσουν, αφού είναι εκτός σχεδιασμού από καιρό και τους ψάχνει ομάδα ο σύλλογος, ώστε να… απαλλαχθεί από την παρουσία τους. Αλλά τέλος πάντων, προχωράμε, αφού οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές δεν υφίστανται για τον Ολυμπιακό. Είναι ωσεί παρόντες ώσπου να φύγουν (επιτέλους).

Με το απαραίτητο αιμοστατικό 

Ύστερα από τον αρνητικό αμυντικό απολογισμό των προηγούμενων φιλικών προετοιμασίας, που ο Ολυμπιακός μάζεψε γκολ με το τσουβάλι, καταλαβαίνω το σκεπτικό του Πέδρο Μαρτίνς, να σταματήσει την «αιμορραγία», γιατί άλλο τα τεστ και οι ασκήσεις επί χάρτου και άλλο τα… πραγματικά πυρά, σαν αυτά που έρχονται με φόντο τον όμιλο του Europa League.

‘Οι αδυναμίες της πολύπαθης θωράκισης των ερυθρολεύκων επιβάλλεται να εκλείψουν ή τέλος πάντων να καλυφθούν κάπως, να κουκουλωθούν, μια που ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και με την Λουκέρνη θα μετράνε τα αποτελέσματα. Αυτά θα φέρουν πρόκριση.

Με τα δάχτυλα επί των τύπων των ήλων, κατά συνέπεια και επειδή άμα είσαι καμένος στο χυλό φυσάς και το γιαούρτι, ο προπονητής μάζεψε τα… μυαλά των παικτών, απαίτησε συγκέντρωση και συνοχή στην ανασταλτικότητα, περιορισμό των περιττών ενεργειών.’

Γι αυτό και πολλοί παίκτες δεν βγήκαν από το καβούκι τους, ειδικά οι δύο πλάγιοι μπακ, Ομάρ και Τσιμίκας, οι οποίοι δεν ρίσκαραν τα ανεβάσματα. Αυτό αμέσως είχε σαν αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να μη φανεί πολύ από τα άκρα του.

Εκεί όπου ο Λάζαρος και ο Ποντένσε, επίσης, ήθελαν (και μπορούν, θα συμβεί) να δώσουν πολλά περισσότερα στον κόσμο τους, που τους περίμενε πώς και πώς, χωρίς όμως και να το καταφέρουν.

Έτσι, απέμενε να αναπτυχθεί ο Ολυμπιακός από το κέντρο, όπου το πρόβλημα όμως είναι διαπιστωμένο. 

‘Στον Μπουχαλάκη δεν μπορεί, δεν γίνεται να στηρίξουν οι Πειραιώτες τις φιλοδοξίες του και ο 21χρονος ο Καμαρά, καλός καλός ναι, ανώριμος όμως ακόμα και λίγος για τις βλέψεις ενός Ολυμπιακού. 

Δεν γίνεται, πώς να το κάνουμε, να πας ψηλά με αυτή τη ραχοκοκαλιά! Γι αυτό και θα πάρει δύο παίκτες για τον άξονα του ο Ολυμπιακός.’

Αμυντικά, με την αυτοσυγκράτηση που ζήτησε ο προπονητής και απέδωσε, ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε. Ήταν βελτιωμένος, σοβαρότερος στα μετόπισθεν.

Η Λεγανές δεν είναι κατώτερη της Λουκέρνης, οπότε εφόσον κυριαρχήσει η σοβαρότητα και δεν υπάρξει ούτε εφησυχασμός, ούτε αλαζονεία εξαιτίας της δεδομένης ανωτερότητας του Ολυμπιακού, ακόμα και χωρίς τις αμέσως προσεχείς, απαραίτητες και βασικές προσθήκες της, η ομάδα λογικά δεν θα «τρομάξει» από τους Ελβετούς. Θα το περάσει το εμπόδιο.

Όσο και αν ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να προκύψει στο γήπεδο ένα σύνολο γοητευτικό, με πνεύμα νικητή, εγωισμό και καρδιά πρωταθλητή, όπως το θέλουν να το βλέπουν, να το χαίρονται και να το καμαρώνουν οι Ολυμπιακοί. Αυτό είναι άλλη υπόθεση.