Γιατί μπορεί αυτή η ήττα να ήταν πάνω κάτω αναμενόμενη, αλλά αυτό που θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη δυσαρέσκεια, είναι ν’ αρχίσουν οι «γκέλες» και στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Για μένα οι εγχώριες υποχρεώσεις είναι πιο δύσκολες από την άποψη πως υπάρχει η απαίτηση η ΑΕΚ να παίρνει τα ματς κι όταν ακόμα δεν έχουμε δει το παραμικρό πλάνο.

Κάποια επιπλέον σχόλια πάνω στα χθεσινά. Η Άντερλεχτ ήταν πολύ καλά διαβασμένη. Γι’ αυτό και πολλοί είδαν το …τυράκι αλλά όχι τη φάκα. Το φαινομενικά καλό ξεκίνημα της «Ένωσης» οφειλόταν στο γεγονός ότι οι Βέλγοι ανεβάζοντας ψηλά την άμυνα τους ρίσκαραν αλλά ήταν σίγουροι για το που θα χτυπήσουν κι άνοιξαν τον ρυθμό. Η ΑΕΚ που ξεκίνησε με ενθουσιασμό εξαιτίας της φάσης του Καράμπελα πήρε θάρρος και άρχισε να ξανοίγεται. Από ένα σουτ του Λυμπερόπουλου που κοντράρει ξεκινάει το πρώτο γκολ, γιατί η ομάδα είναι μπροστά. Η ΑΕΚ δέχτηκε φτηνά και το δεύτερο τέρμα, αλλά κακά τα ψέματα θα μπορούσε να είχε φάει δεύτερο σε κάποιες φάσεις νωρίτερα, όπου υπήρχαν μεγάλα κενά στο κέντρο και κάποια συνήθη πουλήματα της μπάλας. Οπότε η όποια καλή λειτουργία της επιθετικά, μπορεί τελικά και να κόστισε, μιας και πήρε μεγάλα ρίσκα ώστε να βγει μπροστά, αφήνοντας όμως πίσω πολλούς χώρους και έχοντας τον Γκέντσογλου (με ότι σημαίνει αυτό), αλλά και ανέτοιμο, Βάργκας ως χαφ.

Όταν ένα ματς παίρνει δαιμονιώδη ρυθμό, συμφέρει την ομάδα που είναι πιο έτοιμη, πιο συγκροτημένη σαν ομάδα και που ξέρει πολύ καλά γιατί κάνει ότι κάνει. Ασφαλώς και οι Βέλγοι πήραν ρίσκα ανεβαίνοντας ψηλά με τη διαφορά ότι εκείνοι ήταν πολύ σίγουροι για τις αδυναμίες της ΑΕΚ. Είχαν μελετήσει το ότι είναι πολύ εύκολο να τραβάς τα χαφ της ΑΕΚ στην άκρη, με αποτέλεσμα στον άξονα να μένουν… στρέμματα ελεύθερα. ‘Ότι ακριβώς είχαν προσπαθήσει να κάνουν δηλαδή κι οι Γεωργιανοί στο πρώτο ματς της Αθήνας, μόνο που αυτοί δεν είχαν παίκτες επιπέδου Άντερλεχτ.

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος που ήταν κάκιστος και είναι προφανές πως δεν μπορεί πλέον, μίλησε αληθινά σε ότι αφορά την κριτική της ομάδας. Η ομάδα δεν έχει ταυτότητα και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ξεκάθαρη η ευθύνη του προπονητή. Όσο και να προσπαθήσει κάποιος να προσδώσει άλλη ερμηνεία δεν θα τα καταφέρει. Οπότε ο κόουτς πλέον αμφισβητείται εκ των έσω.

Πέρα από τις επιλογές προσώπων, με τον Χιμένεθ υπάρχει προφανές πρόβλημα στο κοουτσάρισμα των αγώνων κι αυτό έχει να κάνει και με την έλλειψη ταυτότητας, αλλά έχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει και καμία ανάγνωση του αντιπάλου ή ικανότητα διαχείρισης του αγώνα. Υπενθυμίζω πως ο Χιμένεθ, με καλύτερο υλικό από το φετινό, σε καθοριστικά ματς την περσινή σεζόν, έκανε ακατανόητα πράγματα. Στο ματς της Τούμπας στα πλέι-οφ με τον ΠΑΟΚ, βγάζει την ΑΕΚ να πρεσάρει μαζικά μπροστά ενώ προηγείται 1-0 με αποτέλεσμα να έρθει το αναποδογύρισμα του ματς, σε ένα σημείο σαφέστατα υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του.

Υπενθυμίζω ότι έχοντας 2-0 στο τσεπάκι και κεφάλι στο σκορ 1-0 στον επαναληπτικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, κατέληξε να το κάνει γκραν-γκινιόλ και να έρθει ένα δώρο του αντίπαλου πορτιέρο για να προκριθεί. Αυτό γιατί σε καμία περίπτωση η ΑΕΚ πλέον δεν είναι ομάδα που μπορεί να επιβάλλει ρυθμό και να τελειώσει τον αντίπαλο της. Θυμίζω ότι ακόμα στα δύο φετινά ματς με την Ντιναμό, η «Ένωση» έχασε τελείως το πρώτο μέρος σε αμφότερα τα ματς άρχισε να παίζει σωστά, όταν έγιναν οι αλλαγές που έπρεπε, αλλά αυτές έπρεπε ν’ αποτελούν τη βασική ενδεκάδα.

ΥΓ: Όταν κάποιος είναι απλήρωτος, σαφώς κι έχει μεγαλύτερο εκνευρισμό. Τα φαινόμενα με τις τζάμπα κόκκινες όμως, δεν είναι μόνο φετινό. Κι οι τσαμπουκάδες του Μανωλά, επίσης δεν είναι κάτι καινούριο. Οπότε δεν μπορεί όλα τα νεύρα ν’ αποδίδονται στο ότι είναι απλήρωτος εκείνος ή οι συμπαίκτες του. Γιατί με την ίδια λογική θα πρέπει ν’ αρπάζονται σε κάθε ματς όλοι τους με κάθε αντίπαλο παίκτη. Σε μια ομάδα που δεν έχει στοιχειώδη οργάνωση και έχει έναν προπονητή που μονίμως μουρμουράει σε βοηθούς, τέταρτους και όπου άλλου βρει, ο εκνευρισμός επιτείνεται κι είναι μεγάλος ο κίνδυνος να υποστεί η ΑΕΚ μπαράζ αποβολών.

Πηγή: sportfm.gr

Χιμένεθ Europa League ΑΕΚ