Στις 18 Αυγούστου αντιμετώπισε την Ντιναμό Τιφλίδας στο ΟΑΚΑ. Μια ομάδα χαμηλής δυναμικότητας, την οποία νίκησε με τα χίλια ζόρια με 1-0. Στις 25 Αυγούστου στη Γεωργία ηττήθηκε από τη συγκεκριμένη ομάδα με το ίδιο σκορ στο 90λεπτο (και προκρίθηκε στην παράταση)! Και προχθές, 21 ημέρες μετά (χωρίς κανένα αγώνα ενδιάμεσα - ούτε καν σοβαρά φιλικά, αφού έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχαν επίσημα), με τις ίδιες ακριβώς αδυναμίες, έχασε φυσιολογικότατα από την Αντερλεχτ με 4-1. Και έπεται συνέχεια...
Κατανοώ ότι δεν μπορεί κανένας να χτίζει στην άμμο. Κι αφού διοικητικά (και κατά συνέπεια, οικονομικά) η ΑΕΚ νοσεί, δεν γίνεται να υπάρχουν και απαιτήσεις άλλων εποχών. Ωστόσο, η παραπάνω κατάσταση δεν γίνεται μονίμως να λειτουργεί ως «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» για το αγωνιστικό τμήμα. Διότι, π.χ., αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει και ο ΠΑΟΚ, όμως οι εικόνες που βγάζει στο χορτάρι ουδόλως μοιάζουν μ' εκείνες των «κιτρινόμαυρων»...
Το ρόστερ του Χιμένεθ είναι συγκεκριμένο και το ξέρει ο Ισπανός. Αλλωστε, σ' αυτά τα τρία επίσημα ματς χρησιμοποίησε 18 παίκτες, οι οποίοι μαζί με τον Κοντοέ και τον Γκερέιρο θα βγάλουν -βρέξει χιονίσει- τη σεζόν ως τα Χριστούγεννα. Μ' αυτούς θα πορευτεί, να τους αλλάξει δεν μπορεί, οπότε ο «καλός μάγειρας» το αποδεικνύει από το πιάτο που τελικά σερβίρει κι όχι από εκείνο που θεωρητικά θα μπορούσε να μαγειρέψει εάν και εφόσον...
«Καλό μάγειρα», λοιπόν, για την ώρα δεν διαθέτει η Ενωση. Τα πιάτα του δεν τρώγονται. Κι όσο κι αν ο «μάγειρας» καταριέται τα υλικά του, αυτά ν' αλλάξουν γεύση και να δέσουν από μόνα τους διαφορετικά στην κατσαρόλα δεν γίνεται. Χρειάζεται να τα ανακατέψει και να βρει και τη σωστή δοσολογία ο «καλός μάγειρας». Να τα νοστιμίσει κάπως. Αν ξέρει...
Ναι, οι ποδοσφαιριστές είναι απλήρωτοι. Ναι, το δυναμικό είναι χειρότερο από πέρυσι, αφού αυτοί που ήρθαν (πλην Γκουντγιόνσεν) είναι χειρότεροι εκείνων που έφυγαν και είχαν σημαντικό ρόλο (Ντιόπ, Μίτσελ, Σκόκο, Μπλάνκο). Ομως, το να παρουσιάζεται μέσα από τις τέσσερις γραμμές ένα σύνολο (με την έννοια της λέξης) που θα προσπαθεί να πιάσει κάθε φορά το -χαμηλό- ταβάνι του είναι υποχρέωση του Χιμένεθ...
Είναι ποδοσφαιρικό αξίωμα ότι οι αγώνες είναι οι «καθρέπτες» της προπόνησης και της δουλειάς που γίνεται εκεί. Και για την ώρα οι «καθρέπτες» είναι σπασμένοι. Πολύ νωρίς κιόλας...
Πηγή: Goal