Μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά. Αρκεί σε κάθε ομάδα να παίζουν οι καλύτεροι. Να παίζουν εκείνοι που μπορούν με μία και μόνο κίνηση να κάνουν τη διαφορά. Για την ΑΕΚ, ο παίκτης που κάνει τη διαφορά και δεν υπάρχει δεύτερος, λέγεται Μάρκο Λιβάγια. Τεράστιος ποδοσφαιριστής, ιδιαίτερος άνθρωπος, που κάποιες φορές αυτομαστιγώνεται και κάνει δύσκολη τη ζωή του.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ την ποιότητα που διαθέτει. Ο Λιβάγια είναι ο πιο ποιοτικός επιθετικός, όχι μόνο της ΑΕΚ, αλλά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ουδείς άλλος έχει την τεχνική του κατάρτιση, την κοφτή ντρίπλα, την κίνηση μέσα και έξω από την περιοχή, τα τελειώματα φάσεων που καθαρίζουν τα μεγάλα ματς. Και αν πέρυσι χάλασε το μυαλό του, η ΑΕΚ του δίνει τη δυνατότητα να το φτιάξει ξανά.
Ο Λιβάγια ήταν καταλύτης στη νίκη πρόκριση της ΑΕΚ στη Ρουμανία. Θεωρώ λανθασμένη την απόφαση του Καρντόσο να τον κρατήσει στον πάγκο και να δώσει φανέλα βασικού στον Βέρντε. Όχι τόσο γιατί είναι ανέτοιμος ο Ιταλός, αλλά επειδή δεν μπορεί ο Κροάτης να μην είναι στη βασική 11άδα. Όχι όταν βρίσκεται σε αυτήν την αγωνιστική κατάσταση που δείχνει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας.
Η παρουσία του Λιβάγια δεν ήταν κάποια είδηση σε ό,τι αφορά την ποιότητα του, αλλά χαρμόσυνο νέο πως έδειξε να βρίσκει τον καλό εαυτό του. Μαζί του, συμπαρέσυρε όλη την ΑΕΚ και κυρίως φαίνεται πως βρίσκει όσα χρειάζεται και ο Μάνταλος. Ανέβηκε κατακόρυφα ο αρχηγός με τον Κροάτη δίπλα του, δείχνει πως ο ένας βρίσκει τον άλλο με κλειστά μάτια και κάνουν τη διαφορά.
Στα άλλα καλά νέα της βραδιάς, το εξαιρετικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Αν για τον Βράνιες δεν είχαμε πολλά να συζητήσουμε και να διαπραγματευθούμε, ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η παρουσία του Σβάρνα. Στο ευρωπαϊκό ντεμπούτο του, όχι μόνο δεν πνίγηκε από την πίεση, αλλά ήταν πολύ καλός. Πρώτος στην μπάλα, σωστός στις επεμβάσεις του, αποφασιστικές κινήσεις.
Φοβερή και η παρουσία του Παουλίνιο, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι που δείχνει πως είναι το δυνατό του σημείο. Εχει δυνάμεις, έχει ρεπερτόριο στο τελείωμα των φάσεων, δείχνει πως δεν φοβάται να πάρει μέτρα. Αντιστάθμισε τη μέτρια μέρα του Χουλτ, που έκανε πολλά αβίαστα λάθη.
Στα θετικά της βραδιάς βέβαια και ο εξαιρετικός πλουραλισμός που έχει η ΑΕΚ στην επίθεση. Αρκεί να διαπιστώσει κάποιος ποιες ήταν οι λύσεις του Καρντόσο, πως μπορούσε να ανακατεύει την τράπουλα, πως μπορεί να κάνει τη διαφορά με τις κινήσεις του. Τεράστιο όπλο στη διάρκεια της σεζόν, ειδικά από τη στιγμή που αυτοί οι παίκτες θα βρουν και την απαιτούμενη χημεία.
Στα αρνητικά θα έβαζα την ένταση και το δυναμισμό στη μεσαία γραμμή, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Η κατάσταση βελτιώθηκε πολύ από τη στιγμή που ανέβασε ρυθμό ο Ζεράλδες. Το ερωτηματικό πάντως παραμένει. Ο Σιμάο είναι παίκτης που μπορεί να δίνει σωστά την μπάλα, να μοιράζει παιχνίδι, αλλά αμυντικά δείχνει να μην έχει το νεύρο που χρειάζεται.
Ο Σιμόες έκλεισε πολλές τρύπες, αλλά δεν έχουν ακόμα τη ζητούμενη άνεση μεταξύ τους. Ισως το κλειδί για όλα αυτά να είναι η ένταξη του Κρίστισιτς στην ομάδα. Σημαντικό, πως ο Σέρβος μπήκε στην ομάδα και χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή. Βέβαια, πρέπει κάποια στιγμή να δούμε και στην ΑΕΚ τον Κρίστισιτς του Champions League.
Κοντολογίς. Η ΑΕΚ κέρδισε χρόνο και ηρεμία. Γέμισε αυτοπεποίθηση, ότι αυτό που κάνει είναι σωστό και μπορεί να οδηγήσει σε σπουδαία πράγματα. Θέλει ακόμα δουλειά, αλλά μη λησμονείτε πως βρισκόμαστε στις αρχές Αυγούστου. Να τελειώσει με την πρόκριση, να λυθεί και άλλο η ομάδα και έπειτα όλα είναι στο χέρι της.