Αναρωτιέται κανείς τι άλλο πρέπει να της συμβεί της ΑΕΚ για να βάλει μυαλό. Πόσες φορές ακόμη θα πρέπει να δει άδειες τις εξέδρες του ΟΑΚΑ για να αντιληφθεί ότι αυτή η ΑΕΚ έχει πάψει εδώ και καιρό να εμπνέει τον κόσμο της. Κι έχει λιώσει η καραμέλα της οικονομικής κρίσης, διότι μέσα σε αυτή την κρίση οι εξέδρες στα γήπεδα των ομάδων που εμπνέουν τον κόσμο τους είναι γεμάτες ή έστω μισογεμάτες.

Η ΑΕΚ που στηρίζεται σε μια εταιρεία περίπου χρεωκοπημένη πρέπει να κάνει κάτι για τον εαυτό της: να φτιάξει ομάδα. Και αφού δεν πετυχαίνει να τη φτιάξει με μεταγραφές, θα έπρεπε επιτέλους να δοκιμάσει να τη φτιάξει με πιτσιρικάδες. Πόσο χειρότερα μπορεί να πορευτεί από όσο πορεύεται με τους ληγμένους ποδοσφαιριστές που μπαινοβγαίνουν στο ρόστερ της τα τελευταία χρόνια;

Το έχω σημειώσει πολλές φορές τον τελευταίο καιρό: αυτό που κάνει ο Λάζλο Μπόλονι σε διάστημα μηνών στον ΠΑΟΚ εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Μανόλο Χιμένεθ και αυτούς που έχουν σχεδιάσει (και) αυτή την ΑΕΚ. Ο Ρουμάνος παρουσιάζει ΟΜΑΔΑ σε διάστημα τριών μηνών, σε αντίθεση με τον Ισπανό που παρουσιάζει τη χειρότερη εκδοχή της ΑΕΚ των τελευταίων ετών. Από ανάγκη ή από σχέδιο, ο ΠΑΟΚ επιτέλους έχει για τα καλά προωθήσει τον Αθανασιάδη. Η ΑΕΚ έχει στη θέση του κάποιον Μπέλεκ, δανεικό, που το ερχόμενο καλοκαίρι, αφότου ψηθεί, θα φύγει.

Αν βρει λεφτά για να ζήσει, αυτή η ΑΕΚ χρειάζεται μια επανάσταση για να αλλάξει τη μοίρα της. Και η επανάσταση δεν μπορεί να έρθει με τα μυαλά που έχει στη διοίκηση και στον πάγκο της.

Απέναντι σε μια τόσο μέτρια ομάδα, η ΑΕΚ κατάφερε να χάσει μέσα σε τέσσερα λεπτά. Απέναντι σε μια πολύ καλύτερη ομάδα, ο ΠΑΟΚ κατάφερε εκτός έδρας να σταθεί όρθια. Πόσα μαθήματα πρέπει να πάρει η ΑΕΚ μέχρι να στρωθεί επιτέλους κάτω για να τα διαβάσει και να διδαχθεί από αυτά για να αλλάξει;