Ο ΠΑΟΚ πλέον καλείται να κυνηγήσει το διπλό στην Ιρλανδία που θα του δώσει και σημαντικότατες ελπίδες πρόκρισης μετά το «βολικό» 1-0 της Τότεναμ επί της Ρούμπιν Καζάν.
Σάμροκ… όπως ΟΦΗ
Ο ΠΑΟΚ κλήθηκε να αγωνιστεί απέναντι σε μία ομάδα σαφέστατα κατωτέρων αγωνιστικών και τακτικών δυνατοτήτων που υιοθέτησε αγωνιστικές τακτικές παρόμοιες με τον ΟΦΗ: παίκτες πίσω από την μπάλα, σκληρά φάουλ, μειωμένο αγωνιστικό πλάτος και παιχνίδι αντεπιθέσεων. Σε σχέση με τον ΟΦΗ οι Ρόβερς είχαν σαφέστατα χειρότερη κίνηση χωρίς την μπάλα, αλλά καλύτερη λειτουργία στα στημένα. Οι Ιρλανδοί επέδειξαν μειωμένες τακτικές αρετές αλλά περίσσια δύναμη και πάθος. Ο προπονητής των φιλοξενούμενων επιστράτευσε ένα αμυντικογενές 4-1-4-1 με τον Ράις σε ρόλο σκούπας μπροστά από τα στόπερ και 3 ζώνες άμυνας. Το επιθετικό πλάνο των Ιρλανδών στόχευε στην εκμετάλλευση των στημένων – κάτι που έγινε – χωρίς όμως να είναι αρκετό να φέρει το θετικό αποτέλεσμα στην Τούμπα.
Οι θεωρητικές ποδοσφαιρικές σταθερές επαληθεύονται
Στο παιχνίδι της Κυριακής παρουσιάσαμε τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα παιχνίδια όπου μία εκ των ομάδων επιδίδεται σε άμυνα «Μαζινό» . Ο ΠΑΟΚ ευτύχησε να δει τα μακρινά σουτ των παικτών του να βρουν στόχο, γεγονός που στην ουσία έφερε και την νίκη. Ο Λάζαρ έκανε ένα μεστό παιχνίδι, δοκίμασε τον Τζαμαϊκανό τερματοφύλακα των Ρόβερς και γενικότερα αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο κέντρου-επίθεσης ενσαρκώνοντας εξαιρετικά τον ρόλο του «box to box» μέσου. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε επίσης με σουτ ο Βιειρίνια που έδειξα ξανά την κλάση του με το γκολ του να είναι εξαιρετικής ποιότητας και εκτέλεσης.
Πέραν των μακρινών σουτ ο Μπόλονι χρησιμοποίησε για ακόμα ένα παιχνίδι την επιθετικότητα των μπακ ως κυρίαρχο επιθετικό πλάνο – στοιχείο ιδιαίτερα κρίσιμο απέναντι σε κλειστές άμυνες. Παρά το γεγονός αυτό ο τραυματισμός του Λίνο και η μέτρια εμφάνιση του Έτο δεν δημιούργησαν τα αναμενόμενα ρήγματα. Την ίδια ώρα ο κινητικός Αθανασιάδης κρύφτηκε πάλι ανάμεσα στα στόπερ δείχνοντας ότι υστερεί σαφέστατα (κυρίως σε κίνηση) απέναντι σε πολύ κλειστές άμυνες και σημαντικά περιορισμένους χώρους.
Ο Βιειρίνια στον άξονα
Σαφέστατα το κυριότερο τακτικό χαρακτηριστικό της αναμέτρησης ήταν η χρησιμοποίηση του Βιειρίνια, σε αρκετά μεγάλο διάστημα του 2ου ημιχρόνου, στον άξονα – είτε ως μεσοεπιθετικός είτε ως στράικερ. Ο Μπόλονι μετά τον τραυματισμό του Αθανασιάδη έδωσε εντολές στον Αντελίνο να κινείται στον άξονα και με οδηγίες να κουβαλά την μπάλα, να επιχειρεί ατομικές προσπάθειες και να κινείται ελεύθερα στον χώρο. Ο Πορτογάλος εναλλάσσονταν σε θέσεις επιθετικού μέσου/φορ με τους Σαλπιγγίδη, Γεωργιάδη και Ίβιτς να αλλάζουν επίσης θέσεις στην επιθετική τετράδα του ΠΑΟΚ. Ο Μπόλονι έκανε ξεκάθαρο ότι περίμενε από τον Βιειρίνια να δημιουργήσει ρήγματα στα αργά στόπερ των Ιρλανδών είτε με ατομικές ενέργειες, είτε με σουτ – όπερ και εγένετο.
Σχόλιο: Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πορτογάλος ανέλαβε κυρίως εκτελεστικό ρόλο και όχι συμμετοχικό/δημιουργικό κατά την διάρκεια της παρουσία του στον άξονα. Παρά ταύτα η κινητικότητα του στον άξονα αποτέλεσε… μαξιλαράκι για τους Ίβιτς, Γεωργιάδη, Σάλπι οι οποίοι απέκτησαν περισσότερο χρόνο και χώρο στο γήπεδο εντείνοντας την κινητικότητα του, έστω και χωρίς ιδιαίτερα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Το πρόβλημα της «αεράμυνας» και τα εύκολα φάουλ
Τέλος, ειδική μνεία χρήζει και ο τρόπος επίτευξης του γκολ των Ρόβερς – γκολ που ήρθε να επιβεβαιώσει το δεδομένο πρόβλημα του «κοντού» ΠΑΟΚ στο ψηλό παιχνίδι. Ο Μπόλονι ήταν και σε αυτό το σημείο απόλυτα σαφής και περιγραφικός: «… Cirilo made a mistake but Miro (Σνάουτσνερ) made a stupid mistake, a stupid faoul…» θέλοντας να αναδείξει την σημασία αποφυγής λαθών και φάουλ στις επικίνδυνες αμυντικές ζώνες. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι η μοναδική «κοντή» ομάδα. Απλά πρέπει να μάθει να ζει με αυτή του την αδυναμία. Ο καλύτερος τρόπος είναι η αποφυγή φάουλ στις αμυντικές ζώνες και δει στα πλάγια της άμυνας. Η ορθή χρήση των φάουλ είναι σημαντικότατη στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και μπορεί να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο της αμυντικής λειτουργία μία ομάδας. Ο Τσιρίλο δεν μπορεί να ψηλώσει, ο Μίρο όμως μπορεί να μάθει που, πότε και πως πρέπει να κάνει ένα φάουλ στον αντίπαλο.
Σχόλιο: Όσοι έχουν προσέξει τον τρόπο, χρόνο και χώρο που κάνει φάουλ ο κατά γενική ομολογία «σκληρός» Γκαρσία μπορεί με ευκολία να καταλάβει την αξία του παίκτη αλλά και των δηλώσεων του Μπόλονι.
Συμπέρασμα
Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε καλά απέναντι σε μία πολύ σκληρή, παθιασμένη, αλλά άτεχνη ομάδα που αμύνθηκε μαζικά. Η συνήθης ενδεκάδα του Μπόλονι (δεν έχει και επιλογές άλλωστε) υστερεί σαφέστατα σε αυτό το κομμάτι, κάτι που φάνηκε και στην αναμέτρηση με του Ρόβερς. Ατομική ποιότητα και μακρινά σουτ έφεραν την νίκη σε ένα παιχνίδι που, ίσως, αποτελέσει την απαρχή μίας ενδιαφέρουσας τακτικής εφαρμογής με τον Βιειρίνια σε ρόλο κεντρικού μεσοεπιθετικού/κρυφού φόρ.
Υ.Γ Οι τραυματισμοί συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό στην ομάδα, κάτι που έφερε και το (έως ενός βαθμού) δικαιολογημένο ξέσπασμα του Μπόλονι κατά του προγραμματισμού των ΕΠΟ/Σούπερ Λίγκα. Όπως και να έχει ο ΠΑΟΚ έχει προπονητή αξίας… ελπίζω να του δώσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ τον απαραίτητο χρόνο να δουλέψει.
ΠΗΓΗ: overlap.gr