Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Σε νοκ άουτ ευρωπαϊκές αναμετρήσεις, αυτό που μετρά περισσότερο από κάθε τι άλλο είναι η πρόκριση. Αντιλαμβάνομαι όσους λένε, πως η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός από τη Σεντ Γκάλεν. Άλλη φανέλα, διαφορετικές παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο. Αλλά σε αυτήν την ιδιαίτερη περίσταση, κανένας αντίπαλος δεν είναι εύκολος. Ρίχτε μια ματιά σε όσα έχουν συμβεί στους φετινούς προκριματικούς και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Καμία ομάδα δεν είναι χαμένη προτού μπει να αγωνιστεί, καμία ομάδα δεν νικά μόνο με τη φανέλα. Νόμος απαράβατος. Αρα, είναι σημαντικό και αρκούντως εξαιρετικό, πως η AΕΚ αυτήν την ώρα που μιλάμε, δεν βρίσκεται σε κατάσταση εσωστρέφειας και στο χείλος της καταστροφής, αλλά έχει μείνει ζωντανή. Εχει ακόμα μια ευκαιρία, απέναντι στη Βόλφσμπουργκ, όπου πλέον πάει να ρίξει μια ζαριά και να δείξει τι μπορεί να καταφέρει για να βρεθεί σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Το σημαντικό για την AΕΚ είναι πως έκανε τη δουλειά. Το σημαντικό για την AEK είναι πώς πήρε την πρόκριση. Σε τέτοιες καταστάσεις το σπουδαίο δεν είναι να παίζεις τα παιχνίδια, αλλά να νικάς. Το πώς και το γιατί έχει ελάχιστη σημασία. Είναι λεπτομέρειες που καθορίζουν τους δυνατούς και τους ικανούς και εκείνους που μένουν πίσω. Σας θυμίζω, ότι πέρυσι για μία άλλη απόφαση του Ολιβέρα που επιχείρησε όχι να κερδίσει το πέναλτι, αλλά να προσπαθήσει να σκοράρει, η AΕΚ έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκριση από την Τραμπζονσπόρ.
Δεν ξέρω πόσα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά, γιατί με τα αν δεν γράφεται η ιστορία, αλλά σίγουρα αυτό που καταλαβαίνω είναι πως φέτος η AΕΚ λειτούργησε με πολύ μεγαλύτερη ωριμότητα. Πριν πάμε στα πολλά ζητήματα τα οποία γέννησε και αυτό το παιχνίδι, πρέπει να σταθούμε στα θετικά. Και στα θετικά αναμφίβολα είναι η εξαιρετική εικόνα που έδειξε η AΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο. Επειτα από μία απογοητευτική κατάσταση στο πρώτο 45λεπτο, η AΕΚ μπήκε έπαιξε σαν αφεντικό και οι Ελβετοί ούτε είδαν καν πως είναι η εστία του Τσιντώτα.
Ηταν θέμα χρόνου να χτυπήσει η AΕΚ τις αδυναμίες της ελβετικής άμυνας και να βρει το γκολ που θα έκανε τη διαφορά. Αρκούσε μία κίνηση του Μάνταλου, που κατά τη γνώμη μου ήταν ο κορυφαίος μαζί με τον Τσιντώτα για την AΕΚ σε όλο το 90λεπτο, για να βγάλει τον Ολιβέιρα τετ α τετ και να τελειώσει η σεμνή τελετή. Το ζήτημα για την AΕΚ είναι πως ξόδεψε και πάλι πάρα πολύ χρόνο για να φτάσει σε αυτό. Και αν στο Αγρίνιο συζητούσαμε για μία κακή αγωνιστική προσέγγιση από τον Καρέρα, εδώ νομίζω πως τίθεται και θέμα ψυχολογικής προετοιμασίας.
Για μένα είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να απασχολήσει την AΕΚ το πώς βρέθηκε σε τόσο παθητικό ρόλο από τους Ελβετούς, οι οποίοι ήταν μία αξιοπρεπής ομάδα, αλλά όχι κάποιο φόβητρο που θα μπορούσε να προκαλέσει πανικό στους "κιτρινόμαυρους". Και όμως, αν δεν ήταν ο Τσιντώτας με σειρά από εντυπωσιακές σωτήριες επεμβάσεις στο πρώτο 45λεπτο, δεν ξέρω αν τα πράγματα θα είχαν φτάσει στο σημείο που η AΕΚ να μπορεί να παίζει τα πάντα στο δεύτερο 45λεπτο και να φέρει το παιχνίδι στα δικά της μέτρα.
Επειτα και από αυτό το παιχνίδι, δεν μπορεί να συζητάμε ακόμα για το αν η AΕΚ χρειάζεται στόπερ. Δεν μπορεί να υπάρχει το "αν" σε αυτή τη διαδικασία. Η AΕΚ χρειάζεται στόπερ, η AΕΚ χρειάζεται έναν παίκτη που θα είναι αφεντικό και θα μπορεί να δίνει τη δυνατότητα στον Τσιγκρίνσκι να παίζει επιλεκτικά σε παιχνίδια που θα είναι πολύ χρήσιμος, θα μπορεί να βοηθήσει στην άνοδο του Σβάρνα και επίσης θα μπορέσετε να συμβάλλει στην προσαρμογή των Χνιντ και Λάτσι, που και αυτοί σίγουρα θέλουν το χρόνο τους.
Δεν μπορεί να συζητάμε για το αν η AΕΚ χρειάζεται ενίσχυση σε αυτή τη θέση. Οπως κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να συζητάμε και αν η AΕΚ χρειάζεται ακόμα έναν ακραίο επιθετικό. Είδατε πόσο μεγάλη διαφορά έκανε στο παιχνίδι της ΑΕΚ ο Γκαρσία με την είσοδο του. Μολονότι ακόμα δεν έχει βρει τα πατήματά του, δεν ξέρει καλά καλά τα ονόματα των συμπαικτών του, ο παίκτης που αποτελεί την πιο ακριβή μεταγραφή της νέας εποχής ήταν εκείνος που μπήκε μέσα και έδωσε άλλον αέρα στη λειτουργία της AΕΚ.
Αυτά είναι σημαντικά στοιχεία, τα οποία δεν μπορεί να αγνοήσει κανένας και δεν μπορεί να τα παραβλέψει. Αυτό που επίσης κατά τη γνώμη μου χρειάζεται, αλλά περιμένω να δω το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο Σάκχοφ στη λειτουργία της ΑΕΚ είναι ένα αφεντικό στη μεσαία γραμμή. Ο Σιμόες τρέχει, είναι παίκτης που κλείνει πάρα πολλούς χώρους, αλλά η AΕΚ χρειάζεται έναν παίκτη που θα είναι σημείο αναφοράς.
Ο Κρίστισιτς, όσο καλή πρόθεση και αν έχεις να τον δεις, είναι πάρα πολλά τα παιχνίδια που ψάχνεις να τον βρεις μέσα στο γήπεδο. Συμφωνώ με όσους υποστηρίζουν, ότι όταν ανεβαίνει ο Σέρβος ανεβαίνει και όλη η AΕΚ, απλά το ζήτημα είναι πως ο Σέρβος δεν αρκεί να ανεβαίνει κάποια λεπτά μέσα στο παιχνίδι. Η AΕΚ χρειάζεται έναν παίκτη που θα είναι αφεντικό στο γήπεδο και που θα ελέγχει τη μεσαία γραμμή.
Στο πρώτο ημίχρονο η AΕΚ έδειχνε κομμένη στα δύο, δεν είχε κέντρο δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα, δεν μπορούσε να κάνει ουσιαστικά καμία φάση. Στο δεύτερο ημίχρονο, όταν αυτό το πράγμα μαζεύτηκε, τότε όλα άρχισαν να γίνονται πολύ πιο απλά. Ο Μάνταλος κατάφερε να αξιοποιήσει παίκτες και να μπορέσει η AΕΚ να βρει το γκολ. Θέμα που επίσης προκαλεί προβληματισμό για τη λειτουργία και το στήσιμο της νέας AΕΚ, είναι η αξιοποίηση παικτών που έχουν ικανότητες, αλλά που αναγκάζονται να παίζουν σε ξένες θέσεις προς αυτούς και άρα δεν μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα.
Το είδαμε να συμβαίνει με τον Λιβάγια, που προφανώς και δεν είναι αριστερός εξτρέμ, τώρα το είδαμε και με τον Ανσαριφάρντ. Ενας ποδοσφαιριστής με ικανότητες, με πολλή διάθεση να προσφέρει αλλά που χαραμίστηκε για πάρα πολύ μεγάλη χρονική διάρκεια σε ένα ρολό που προφανώς και δεν του ταιριάζει. Ολα αυτά είναι στοιχεία, τα οποία πρέπει ο Κάρερα να δώσει απαντήσεις άμεσα, καθώς οι αγωνιστικές υποχρεώσεις τρέχουν και η AΕΚ δεν έχει περιθώρια για καμιά απώλεια που θα τη φέρει πάρα πολύ πίσω.
Για τον Τσιντώτα, δεν έχω να πω πάρα πολλά, γιατί ξέρετε πως εξαρχής πίστευα, ότι πρόκειται για τερματοφύλακα (αν όχι καλύτερο) ισάξιο του Μπάρκα, που ήθελε το χρόνο του για να μπορέσει να παίξει. Για ακόμα ένα παιχνίδι ήταν εξαιρετικός: φοβερά αντανακλαστικά, εξαιρετικές επεμβάσεις, γεμίζει αυτοπεποίθηση και εμπνέει όλη την ομάδα με τον τρόπο που αγωνίζεται. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί το είχε καταφέρει ο Μπάρκας και η AΕΚ έπρεπε να ξαναβρεί έναν παίκτη που θα είχε ανάλογη συμπεριφορά.
Στα μεγάλα κέρδη του αγώνα, προφανώς προστίθεται και ο Βασιλαντωνόπουλος. Αν και η περίπτωση του σαφώς και είναι ένα ζήτημα για τη λειτουργία της AΕΚ. Διότι, όσο ικανός και αν είναι ο Σταύρος, όσο και αν βοήθησε με τη συμπεριφορά του, δεν μπορώ να κατανοήσω πως η AΕΚ τον είχε στην πόρτα της εξόδου μέχρι και πριν από δέκα ημέρες και ξαφνικά βρέθηκε να είναι βασικός και αναντικατάστατος στην 11άδα.
Γέννησε πολλά θέματα αυτό το παιχνίδι. Η AΕΚ δείχνει πως χρειάζεται ακόμα σημαντικές κινήσεις και στην ενίσχυση και στην αγωνιστική φυσιογνωμία της και πρέπει να βρει τις λύσεις πολύ σύντομα. Δεν θα είναι όλες οι ομάδες που θα αντιμετωπίσει επιπέδου Παναιτωλικού και Σεντ Γκάλεν, που αναμφίβολα δεν είναι εκείνες που θα μπορούσαν να τρομάξουν την AΕΚ. Οσο θα πλησιάζουν τα μεγάλα κρας τεστ, η AΕΚ πρέπει να είναι έτοιμη σε όλα τα επίπεδα.