Γρανάδα - ΠΑΟΚ: Να κι ένα ωραίο παράσημο στην ευρωπαϊκή στολή του ΠΑΟΚ.
Να κι ένας όμορφος τρόπος να αποχαιρετήσει τον προπονητή του.
Να κι ένα εύσημο σε αυτό το σύστημα το 3-4-3 που τόσο αποτελεσματικό προκύπτει ότι είναι, όταν ο Δικέφαλος του Βορρά αντιμετωπίζει ομάδες κατά τεκμήριο πιο ισχυρές από τον ίδιο. Όσο δεν του βγαίνει με τα λιμά, με την Κουτσούφλιανη, τη Τζούρτζιανη, τον Πετρόπορο, τόσο καλά τα καταφέρνει με τους δυνατούς, με τους ζόρικους με τους συλλόγους που έχουν στο νου τους να κερδίσουν και όχι να παρκάρουν το Σκάνια μπροστά στο τέρμα.
Εξ ου και η Γρανάδα σήμερα θύμισε Μπενφίκα. Ούτε μία φορά δεν είχε πατήσει περιοχή με αξιώσεις και συνδυασμό η Πορτογαλική ομάδα, ούτε μία φορά δεν πάτησε περιοχή με αξιώσεις και συνδυασμό η Ισπανική ομάδα. Μια φορά μονάχα μπούκαρε αυτός ο σατανάς ο Κένεντυ στο 55’ και πάλι όμως δεν κατάφερε και πολλά πράγματα. Κατά τ’ άλλα, μια κεφαλιά εδώ, ένα σουτ εκεί, φτώχεια και των γονέων για τη Γρανάδα. Μια ομάδα που απέχει μόλις ένα βαθμό από την κορυφή του Ισπανικού πρωταθλήματος και υποτίθεται ότι σκίζει γάτες στη Λα Λίγκα. Ε λοιπόν, του ΠΑΟΚ δεν του έσκισε ούτε τη φόδρα!
Βοήθησαν, βεβαίως, σε αυτό και οι παίκτες με τις ασπρόμαυρες φανέλες, δεν κατεβήκανε μόνοι τους στον αγωνιστικό χώρο οι ποδοσφαιριστές της Γρανάδας. Ο Βαρέλα, ας πούμε, έσβηνε χτες τους αντιπάλους του τον ένα μετά τον άλλο λες και ήταν σχέδια με κιμωλία στον μαυροπίνακα. Ο Κρέσπο ήταν συνεπής και συγκεντρωμένος, ο Ίνγκασον εμφανίσθηκε ξανά στο ρόλο του κρυφού σέντερ φορ, ο Γιαννούλης κράτησε τη θέση του στην άμυνα και στην επίθεση γάζωνε, ο Ροντρίγκο ήταν μια κατηγορία πάνω απ’ αυτό το βάσανο τον Μάτος, όλη η αμυντική γραμμή του ΠΑΟΚ με δύο λόγια τα έβγαλε τα λεφτά της και με το παραπάνω.
Όπως πλήρωσε όσους τον εμπιστεύτηκαν ο σοβαρός και μετρημένος Αουγκούστο, που δεν έχει καμία σχέση με αυτόν τον μαχαλόμαγκα τον Εσίτι. Έτσι παίζουν τα αμυντικά χαφ στο 2020, δεν αρχίζουν τα μπραβιλίκια μπας και φοβηθεί ο αντίπαλος. Όσο για τον παρτενέρ του στην μεσαία γραμμή τον Σβαμπ, αν ήταν λίγο πιο τυχερός θα είχε φέρει τρεις πόντους στη Σαλονίκη. Δεν ήταν, παλιοζωή, συνεχίζουμε με τις καλές, τις παραπάνω από καλές εντυπώσεις.
Το αυτό και με Ζίφκοβιτς, που έφαγε πιο πολύ ξύλο κι απ’ τον Σουγκλάκο στο «Ρεμάλι της Αθήνας», το αυτό και τον Μουργκ που κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν τα έδωσε όλα. Μοναδικός αδύναμος κρίκος, ως συνήθως, ο Τσόλακ που έτρεχε μεν σαν το σκυλί το ατάιγο, πλην όμως δεν κατάφερε για μία ακόμη φορά να βρει στόχο. Ιδίως στη φάση του 29’, όπου κυριολεκτικά έμπλεξε τα μπούτια του, έκανε τους ΠΑΟΚτζήδες να νοσταλγήσουν με χίλια τον Άκπομ. Για να μην τον Πρίγιοβιτς, που κάτι τέτοιες ευκαιρίες τις κάρφωνε σαν πρόκες στο ταβάνι…
Σε γενικές γραμμές πάντως, ο ΠΑΟΚ και οι οπαδοί του οφείλουν να τη χαρούν τη χθεσινή βραδιά, γιατί ήταν ένα επιπλέον βηματάκι στο σωστό δρόμο. Άλλα δύο, πέντε, δέκα, πενήντα βήματα και ο σύλλογος από μεγάλος μόνο στην Ελλάδα θα γίνει μεγάλος και στην Ευρώπη!