Και καλά να τα λέμε εμείς, δημοσιογράφοι και οπαδοί. Άραγε τι να λένε οι προπονητές και οι παίκτες; Και δεν ρωτάω τι λένε δημοσίως, διότι εκεί τα κλισέ πάνε σύννεφο: «σεβόμαστε κάθε αντίπαλο», «αν είμαστε σοβαροί έχουμε καλές πιθανότητες» κλπ. Θα ήθελα να ξέρω τι λένε μεταξύ τους και πώς το βλέπουν το πράγμα.
Αν οι ομάδες πέρναγαν ή δεν πέρναγαν βάσει της κλήρωσης, τότε δεν θα κάναμε τους αγώνες. Ο ΑΠΟΕΛ θα είχε τερματίσει τέταρτος στον όμιλό του, ο Ολυμπιακός επίσης, η Γιουνάιτεντ και η Σίτι θα ήταν στο Champions League και όχι στο Europa και η Τότεναμ δεν θα έβλεπε την πλάτη του ΠΑΟΚ και της Ρουμπίν Καζάν. Οπότε ας αφήσουμε τις σιγουριές, τις βεβαιότητες και τα «με ποιον παίζουμε μετά αφού αποκλείσουμε αυτόν» κι ας δούμε τα πράγματα νηφάλια.
Τι μας έχουν δείξει ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ στις μέχρι τώρα ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις; Πρώτα απ’ όλα, σοβαρότητα. Ο Ολυμπιακός είχε σαν μοναδική κακή στιγμή το πρώτο του παιχνίδι, όπου δεν είχε ούτε έναν επίσημο αγώνα στα πόδια του. Από κει και πέρα, ακόμα και στα παιχνίδια που έχασε, έδωσε την εικόνα μιας ομάδας πειθαρχημένης και τακτικά προσηλωμένης στα πλάνα του Βαλβέρδε, που ήξερε τι ζητούσε στο γήπεδο και προσπαθούσε να το πάρει με υπομονή και χωρίς «τρέλες». Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του, παρά τις λιγοστές εναλλακτικές λύσεις, τους τραυματισμούς και τα υπόλοιπα προβλήματά του, ήταν τόσο σοβαρός που όχι απλά έμεινε αήττητος στον όμιλο, αλλά για 1-2 λεπτομέρειες θα μπορούσε να κερδίσει όλα του τα παιχνίδια. Μιλάμε για την επιτομή της «μπετόν - ομάδας» και της απόλυτης εφαρμογής των οδηγιών του Μπόλονι.
Και τώρα ο ΠΑΟΚ έχει να αντιμετωπίσει το εμπόδιο της Ουντινέζε, που ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι καλύτερη ομάδα από την Τότεναμ - ξέρω όμως ότι έχει μάλλον μεγαλύτερο κίνητρο διάκρισης στο Europa απ’ ό,τι η ομάδα του Ρέντναπ. Άρα, εφόσον δεν μιλάμε για κανένα μεγαθήριο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου κι απ’ τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ στάθηκε τόσο καλά μέσα σε έδρες όπως της Τότεναμ και της Ρουμπίν, σαφώς και έχει τύχη στην διπλή αναμέτρηση. Όπως φυσικά και ο Ολυμπιακός, που στον όμιλό του αντιμετώπισε τρεις ομάδες καλύτερες απ’ τους Ρώσους. Αν δει ο Βαλβέρδε προσεκτικά και τα δυο ματς του ΠΑΟΚ με την Ρουμπίν, ίσως να βγάλει μερικά χρήσιμα συμπεράσματα παραπάνω.
Βεβαίως, σημασία μεγάλη έχει το timing των αγώνων, το πώς θα είναι Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ από φόρμα, τραυματισμούς και πρόγραμμα στο πρωτάθλημα. Και αντίστοιχα τα ίδια για Ιταλούς και Ρώσους. Ειδικά για τους Ρώσους, με το δικό τους «ιδιαίτερο» καλεντάρι, τη χειμερινή διακοπή και προετοιμασία που κάνουν την περιόδο που οι υπόλοιποι παίζουν κανονικά, υπάρχει ένα ερωτηματικό παραπάνω - είναι κάτι σαν τα δικά μας ματς των αρχών Σεπτεμβρίου, που κουβαλάνε κατάλοιπα της προετοιμασίας.
Ακόμα μεγαλύτερη σημασία όμως απ’ όλα τα παραπάνω, είναι να διατηρήσουν οι δυο ελληνικές ομάδες τον ίδιο βαθμό σοβαρότητας που είχαν και στους προηγούμενους ευρωπαϊκούς αγώνες τους. Αν το κάνουν, αν δεν κοιτάνε τον παραεπόμενο αντίπαλο αλλά επικεντρωθούν στον προσεχή, τότε ανεβάζουν τις πιθανότητες να περάσουν. Και μετά, βλέπουμε πόσο πιο πέρα μπορούν να φτάσουν.
ΠΗΓΗ: sport-fm.gr