Αναπόφευκτα επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, η φράση που είπε κάποτε ο μεγάλος Μπιόρν Μποργκ: «Τα ρεκόρ βρίσκονται εκεί για να καταρρίπτονται…». Και δεν αναφερόταν μόνο στο τένις, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη- αθλητισμός. Στον στίβο, στο μπάσκετ, στη Φόρμουλα 1, στο βόλεϊ, στο μπέιζμπολ, στην κολύμβηση, στο ράγκμπι, στο ποδόσφαιρο: λίγο πολύ, όλοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες αδύνατων κατορθωμάτων που τελικά κατέρρεαν με την άνεση, την ευκολία ή και την απλότητα μίας αμμώδους γέφυρας.

 Ένα τέτοιο, παρόμοιο «déjà vu» παρακολουθήσαμε και στο Δουβλίνο όπου το αουτσάιντερ, σύμφωνα τουλάχιστον με τους πεπειραμένους book- makers που έδιναν τη νίκη των Γερμανών στο 1.70 και των Ιταλών στο 3.00, όχι μόνο «στραγγάλισε» μ’ ένα αφοπλιστικό 3-0 το μεγάλο φαβορί, αλλά την ξανά προσγείωσε, απότομα και άτσαλα στον πραγματικό κόσμο.

 Για την Αταλάντα ήταν το ιστορικό, πρώτο Europa League της ύπαρξής της. Για την Ιταλία ένα ακόμη Κύπελλο Uefa, 25 ολόκληρα χρόνια μετά το, επίσης 3-0 με το οποίο η Πάρμα (του Αλμπέρτο Μαλεζάνι) εξαφάνιζε από τη Μόσχα τη Μαρσέιγ. Για τη Λεβερκούζεν, φρέσκια και αήττητη πρωταθλήτρια Γερμανίας για πρώτη φορά στην Ιστορία της ήταν μία άνευ προηγουμένου σφαλιάρα στο «εγώ» και την ψευδαίσθηση ότι είχε γίνει ξαφνικά μεγάλη.

 Η ομάδα του Τσάμπι Αλόνσο, αργή και αγνώριστη σ’ εκείνο που έπρεπε να είναι το μεγάλο της ραντεβού ήρθε στο Δουβλίνο βέβαιη, με βάσει τα λεγόμενα του Ισπανού προπονητή της ότι θα κατάφερνε να παραμείνει αήττητη και για 52ο συνεχόμενο παιχνίδι, σε όλες τις διοργανώσεις.

 

 Δεν είχε υπολογίσει όμως τη «δαιμονιώδη» φόρμα και βραδιά του 26χρονου Άγγλου- Νιγηριανού Αντεμόλα Μία Λούκμαν, που ως πρώην παίκτη της Λειψίας ήξερε πώς ν’ αντιμετωπίσει μία γερμανική άμυνα την οποία και «κάρφωσε» τρεις φορές, μ’ ένα γκολ ομορφότερο από το άλλο. Ένα ιστορικό «χατ- τρικ» που, σε τελικό του Uefa/ Europa League είχε πετύχει το ’75, δηλαδή πριν από 49 χρόνια μόνο ο Γιούπ Χάινκες, στο Τβέντε- Γκλάντμπαχ 1-5. Ενώ, γενικώς σε τελικό Πρωταθλητριών/ Champions League δύο φορές ο Πούσκας, το ’60 και το ’62 με τη Ρεάλ Μαδρίτης, μία ο Ντι Στέφανο, πάλι το ’60 με τη Ρεάλ και μία ο Πιερίνο Πράτι, το ’69 στο «Μπερναμπέου» στο Μίλαν- Άγιαξ 4-1.

 Για την Ιστορία και πριν την πανωλεθρία του Δουβλίνου, η Λεβερκούζεν είχε να ηττηθεί σ’ επίσημο παιχνίδι, από πέρυσι, από τις 27 Μαίου του ’23, 3-0 από τη Μπόχουμ, τελευταία αγωνιστική της Μπουντεσλίγκα ’22-’23. Ενώ το τελευταίο της ευρωπαϊκό νοκ- άουτ ήταν το 1-0 από τη Ρόμα, στα ημιτελικά του Europa League ’23. Έκτοτε έκλεισε, και κατέκτησε το φετινό πρωτάθλημα αήττητη με 28 νίκες και 6 ισοπαλίες. Κέρδισε 9 παιχνίδια, με 3 ισοπαλίες, σε 12 αγώνες του φετινού Europa League. Ενώ στο γερμανικό Κύπελλο πέτυχε το 5 στα 5 φτάνοντας στον Σαββατιάτικο τελικό με την Καϊζερσλάουτερν.

 Όσον αφορά την Αταλάντα, ο θρίαμβός της ενδέχεται να στείλει και 6η ομάδα στο επόμενο Super Champions League: την ίδια ως κάτοχο του Europa League, την πρωταθλήτρια Ίντερ, τις Μίλαν, Γιουβέντους και Μπολόνια, αλλά και τη Ρόμα αρκεί να τερματίσει στην 5η θέση της βαθμολογίας του Campionato.       

Αντεμόλα Λούκμαν Αταλάντα Λεβερκούζεν