Ο Ρόι Κάρολ ανασύρθηκε σε προχωρημένη ηλικία σχεδόν από τα αζήτητα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και αντί ίσως όπως και ο ίδιος περίμενε να κολλήσει ήσυχα σε μια επαρχιακή πόλη κάποια από τα τελευταία ποδοσφαιρικά ένσημα του ,να γίνει μεγάλος πρωταγωνιστής σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Εδώ έχουν συμβεί δύο πράγματα ο Κάρολ "πήρε" γρήγορα από την ερυθρόλευκη εξέδρα και έφτασε μέσα σε δύο βράδια να επιστρέφει τα χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν στους οπαδούς του Ολυμπιακού: το "γαυριλίκι", τη μαγκιά, το έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικο το πασαλιμανιότικο. Μέσα σε δύο βράδια ο βορειοϊρλανδός έγινε σήμα κατατεθέν του Ολυμπιακού. Τα κατάφερε με την παρουσία του, να πιστοποιεί την αυθεντικότητα του ερυθρόλευκου προϊόντος.
Γι' αυτό σας λέω ότι η περίπτωση του Ρόι Κάρλο δεν έχει προηούμενο. Προσέξτε. Ολα αυτά τα πέτυχε ο Κάρολ χωρίς φανταχτερές δηλώσεις χωρίς δημόσιες σχέσεις με την εξέδρα χωρίς θεατρινίστικες χειρονομίες. Τα πέτυχε μέσα από τη δουλειά του, την απόδοση του. Μου είναι άγνωστο πως θα εξελιχτεί από δω και πέρα η καριέρα του στον Ολυμπιακό. Ακόμα κι αν για ένα αναπάντεχο λόγο αύριο το πρωί έκλεινε την καριέρα του και δεν ξανάβαζε γάντια, οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα τον κουβαλούσαν μαζί τους για χρόνια και το όνομα του θα ακουγόταν στις εξέδρες όπως γίνεται συχνά πυκνά μ' αυτά του Ζιοβάνι και του Καρεμπέ.
Γιατί ο κόσμος του Ολυμπιακού υποκλίνεται στην κλάση των σπουδαίων ποδοσφαιριστών που περνούν από το Καραΐσκάκη αλλά ταυτίζεται κυρίως με όσους αναδύουν κάτι ανάμεσα σε ηρωισμό, φιλότιμο και μαγκιά. Ότι παραδοσιακά συνθέτει τους αγνούς και τίμιους γαύρους.
Κατά τα άλλα, ραντεβού στο Χάρκοβο.
ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr