Φαίνεται πως στην περίπτωση του Ρόι Κάρολ αρκούν και περισσεύουν. Ο Βορειοϊρλανδός τερματοφύλακας έγινε ήδη σύνθημα στα χείλη των φίλων του Ολυμπιακού, κι αυτό το κατέκτησε με τον ιδρώτα του μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Δεν αποτέλεσε την αστραφτερή και πολυδάπανη μεταγραφή. Δεν προσέλκυσε κόσμο στο αεροδρόμιο για να τον αποθεώσει, ούτε έκανε μεγαλοπρεπείς δηλώσεις πηγαίνοντας στον Ολυμπιακό, χαϊδεύοντας αυτιά. Ούτε πήγε στο Ρέντη με το στυλ και το ύφος του παίκτη «έχω παίξει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Ο Κάρολ, ότι έχει πετύχει μέχρι σήμερα στους «ερυθρόλευκους», σε αυτό το ελάχιστο διάστημα που (έχει αγωνιστεί και) βρίσκεται στην ομάδα, το κέρδισε με το σπαθί του.

Ποδοσφαιριστής υψηλής κλάσης, έδειξε αυταπάρνηση, μαγκιά και μεγάλη καρδιά στις δύο ονειρικές για τον ίδιο και τον Ολυμπιακό βραδιές, στο «Λουζνίκι» και στο «Γ. Καραϊσκάκης» κόντρα στη Ρούμπιν Καζάν. Αλλά και μεγαλοψυχία. Μετά το τέλος του αγώνα στη Μόσχα, κι ενώ οι συμπαίκτες του είχαν πέσει πάνω του για να τον αγκαλιάσουν για το πέναλτι που απόκρουσε, εκείνος έσπευσε να συγχαρεί τον Μέγιερι «για την σπουδαία δουλειά που έκανε» μέχρι την αποβολή του.

Η απόδοση του Βορειοϊρλανδού γκολκίπερ πάντως την Πέμπτη το βράδυ στο Φάληρο ήταν βγαλμένη σαν από κόμικ. Εκπληκτικές αποκρούσεις (από ένα σημείο και μετά έμοιαζε να παίζει μόνος του απέναντι στους Ρώσους) και ηρωϊκό φινάλε, με τον έμπειρο τερματοφύλακα, αν και τραυματίας από το 70ο λεπτό, να πετάγεται στο δεξί του παραθυράκι, κατεβάζοντας την μπάλα στην κεφαλιά του Βαλντέζ, κρατώντας το μηδέν στην εστία του (91΄).

Η εικόνα μάλιστα αμέσως μετά με τον Κάρολ πεσμένο στο έδαφος να ακουμπάει το κεφάλι του στο δεξί δοκάρι, κρατώντας την μπάλα, σφίγγοντας τα δόντια (προφανώς από τους πόνους που ένιωθε στους οπίσθιους μηριαίους), είναι ικανή από μόνη της - για να δανειστούμε και την φράση του Βαλβέρδε- για να γραφτεί μια καλή δημοσιογραφική ιστορία. Όμως, ο Κάρολ είναι εδώ και πιθανό να έχει να προσφέρει κι άλλες συναρπαστικές βραδιές. Οπότε υπομονή...

Με απόδοση σαν αυτή κόντρα στη Ρούμπιν Καζάν, ο Βορειοϊρλανδός μπορεί να ελπίζει πλέον, ότι θα κεντρίσει το ενδιαφέρον του ομοσπονδιακού τεχνικού της χώρας του και πως σύντομα θα του δοθεί η ευκαιρία να φορέσει ξανά τη φανέλα με τον εθνόσημο.

Το θετικό για τον Ολυμπιακό, πάντως, είναι ότι διαθέτει δύο πολύ καλούς τερματοφύλακες (Κάρολ και Μέγιερι) και σε αυτό το κρίσιμο σημείο της περιόδου, είναι πολύ σημαντικό για τους υπόλοιπους παίκτες να νιώθουν σιγουριά στα μετόπισθεν. Με λίγα λόγια είναι διαφορετικό να έχεις... Rolls (Roy)-ce (Carroll) κάτω από τα δοκάρια...

Όπως, άλλωστε, και «κομαντάντε» Ιμπαγάσα στα χαφ και «τρομοκράτη» Τζιμπούρ στην επίθεση. Οι δυο τους έβαλαν τον Ολυμπιακό μπροστά στο σκορ, ο Μανιάτης με τον Ορμπαϊθ έκαναν αρκετή «βρώμικη» δουλειά στο κέντρο, ο Μέλμπεργκ και ο Α. Παπαδόπουλος αναχαίτισαν αρκετές επιθέσεις των Ρώσων, οι οποίοι όμως προσέκρουσαν για ακόμη μία φορά σε «τοίχο» (Κάρολ).

Στον Ολυμπιακό ετοιμάζουν πια τις βαλίτσες για το Χάρκοβο (5 Μαρτίου), προκειμένου να αντιμετωπίσουν την αήττητη(7 νίκες, 3 ισοπαλίες) μέχρι σήμερα στο Γιουρόπα Λιγκ, Μέταλιστ, για τη φάση των «16» της διοργάνωσης, έχοντας πάλι τη ρεβάνς στο «Γ. Καραϊσκάκης» (15/3). Οι Ουκρανοί διαθέτουν ένα πολύ καλό σύνολο, αρκετά ποιοτικό, που βασίζεται στην ταχύτητα και στις εμπνεύσεις ορισμένων ποδοσφαιριστών και έχει εντυπωσιάσει κυρίως με τα εκτός έδρας αποτελέσματά της.

Ωστόσο, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν την ποιότητα, την εμπειρία, τη γνώση, το βάθος στο ρόστερ και τις δυνατότητες για να πάρουν εκείνοι το εισιτήριο για την προημιτελική φάση του Γιουρόπα Λιγκ. Ο Ολυμπιακός, ο οποίος έφτασε για τέταρτη φορά μέσα στην τελευταία οκταετία στους «16» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δεν είναι ούτε Σάλτσμπουργκ ούτε Μάλμε, ούτε Αούστρια Βιέννης, Άλκμααρ ή Σοσό.

Πηγή: contra.gr
 

Κάρολ Europa League Ολυμπιακός