Η νίκη των λίγων και το τέλος εποχής!

Δυστυχώς (για τους περισσότερους, ευτυχώς για τους λιγότερους), το «παραμυθάκι» τελείωσε. Αν το καλοσκεφτείτε, ένα «παραμυθάκι» ήταν. Ο ΠΑΟΚ πάλεψε με σφεντόνες και προσπάθησε να ρίξει αεροπλάνα, συσπειρώνοντας όλες τις δυνάμεις, βγάζοντας απίστευτη υγεία, μια απίστευτη δυναμική. Το έργο κράτησε 3 – 3,5 χρόνια, όλα τα καλά, άλλωστε, κάποτε τελειώνουν. Νομίζω ότι σε τελική ανάλυση ήταν ωραία χρόνια.

Σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους όχι, η πραγματικότητα είναι πως η εποχή Ζαγοράκη τελείωσε για τον ΠΑΟΚ. Νομίζω ότι για την συντριπτική πλειοψηφία, είναι στενάχωρο, που θα τελειώσει αυτή η εποχή. Τυπικά και αν δεν μεσολαβήσουν… κοσμοϊστορικές εξελίξεις, θα τελειώσει στο τέλος της σεζόν. Η κατάσταση, δεν είναι αναστρέψιμη. Το δηλητήριο, που μπαίνει λίγο – λίγο, έκανε δράση και αντίδοτο δεν υπάρχει.

Έχω την εντύπωση, πως λίγο – πολύ ήταν προδιαγεγραμμένο, απλά σήμερα επικυρώθηκε. Νομίζω ότι αυτό, που είδε και έζησε σήμερα, δεν του αξίζει. Και είμαι βέβαιος ότι πάει πολύ κόντρα στην αισθητική του, αλλά και σ΄ αυτό, που ονειρεύτηκε, όταν πριν από περίπου πέντε χρόνια, πέρασε από το μυαλό του η ιδέα να πάρει τον ΠΑΟΚ.

Ο ΠΑΟΚ ήταν ανέκαθεν μια αυτοκαταστροφική ομάδα. Συνήθως δεν μπορούσε να διαχειριστεί τις αποτυχίες του. Αυτό συμβαίνει σε πολλούς. Το κακό, όμως, είναι ότι μερικές φορές, δεν μπορούσε να διαχειριστεί και τις επιτυχίες του. Αυτή ακριβώς η αδυναμία ενός ολόκληρου συστήματος να διαχειριστεί την επιτυχία του, είναι αυτή που τον έφερε σήμερα σ΄ αυτό το σημείο.

Κι αν θέλετε, το ευρύτερο σύστημα του ΠΑΟΚ (στο οποίο εξέχουσα θέση έχει αυτό, που αποκαλούμε «κόσμος», αλλά κι αυτή η σαβούρα της “trash ενημέρωσης”, την οποία ο ίδιος ο κόσμος αναδεικνύει), δεν κατάλαβε ποτέ, τι ακριβώς πέτυχε ο ΠΑΟΚ τα τελευταία δύο – τρία χρόνια και κυρίως, πως το πέτυχε. Πώς να καταφέρει, λοιπόν, να το διαχειριστεί για να βοηθήσει να γίνει ακόμη καλύτερο;

Δεν θα μπω στη διαδικασία, να εξηγήσω γιατί πιστεύω ότι ο Ζαγοράκης ήταν ότι καλύτερο πέρασε από την ηγεσία του ΠΑΟΚ, για να ενισχύσω και την αίσθηση αυτών, που συμφωνούν, ή να πείσω αυτούς, που τα ξέρουν καλύτερα και διαφωνούν.

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι του χρόνου τέτοια εποχή, πολλοί θα τον αναπολούν. Όπως αναπολούν τώρα και μία από τις βασικές του επιλογές, στα χρόνια, που διοικεί τον ΠΑΟΚ, τον Σάντος. Το τι πραγματικά ήταν και τι πρόσφερε ο Σάντος (για να μην πω τι προσφέρει ακόμη ώρες – ώρες, κι άντε μετά να λες ότι ήταν ο δαίμων του πληκτρολογίου) εκτιμήθηκε όταν έφυγε. Απ΄ όσους ήταν σε θέση να το εκτιμήσουν, βέβαια.

Ήταν βέβαια ένα από τα λάθη του Ζαγοράκη. Αλλά γιατί, διάολε, απ΄ αυτό τον άνθρωπο, έχουμε στερήσει το δικαίωμα στο λάθος; Το λάθος το κατάλαβε όταν το έκανε, κάπου τον Νοέμβριο πήγε να κάνει την τρέλα, αλλά ο Πελεγκρίνι ευχαρίστησε και πήγε στη Μάλαγα (μαζί με τους Σείχηδες την πηγαίνουν βουρ για τη Σεγούντα). Αν τότε έλεγε το «ναι» ο Πελεγκρίνι, απλά ο ΠΑΟΚ μπορεί να είχε σήμερα κατά δύο εκατομμύρια μεγαλύτερο άνοιγμα. Ήταν εκείνη η εποχή, που λέγατε ότι οι δημοσιογράφοι σας παραμυθιάζουν και σας ταίζουν παπά με τα ονόματα, για να μείνει ο Χάβος.

Εν πάση περιπτώσει, ένιωσα πραγματικά ντροπή μ΄ αυτά, που είδα στην Τούμπα στη ρεβάνς με την ΑΕΚ, γιατί όπως αποδείχτηκε, όλα τριγύρω αλλάζουνε, μα όλα τα ίδια μένουν κι εγώ ο μπούφος νόμιζα ότι αυτά είχαν τελειώσει. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει πρώτα να καταστραφεί ο ΠΑΟΚ, για να γίνει (και καλά) καλύτερος.

Και βγαίνοντας από την Τούμπα, είδα πάλι εκείνο το τεράστιο πανί έξω από τη Θύρα 1, που πλέον το παίρνουν στα σοβαρά μόνο οι αφελείς. Νομίζω ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να κατέβει. Αρκετά με τον σαρκασμό.

Ειδικά αυτών, που προτιμούν να κάνουν κουμάντο σ΄ έναν μίζερο ΠΑΟΚ, από το να απολαμβάνουν απλά και να παρακολουθούν, έναν ΠΑΟΚ, που προσπαθεί να γίνει μεγάλος. Και προκειμένου να κάνουν κουμάντο, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναγκάσουν τον Θοδωράκη να πάει σπίτι του. Εδώ και καιρό, άλλωστε, ο Θοδωράκης έπαψε να τους ακούει κι αυτό είναι μεγάλο έγκλημα. Όποιος το έκανε, το πλήρωσε.

Υ.Γ.1. Πραγματικά στενοχωρήθηκα, βλέποντας παίκτες, που τα τελευταία δύο τρία χρόνια ανέβασαν τον ΠΑΟΚ επίπεδο, να φεύγουν σαν κυνηγημένοι από την Τούμπα, να λοιδορούνται και να υβρίζονται. Πραγματικά στενοχωρήθηκα για τον Κοντρέρας, τον Ίβιτς, για τον Μουσλίμοβιτς, για τον Βιτόλο, ακόμη και τον Χαλκιά, που σας φταίει για όλα ή τον Βιεϊρίνια, των 250.000 ευρώ, που ξενέρωσε κι έδωσε τη φανέλα του στον Ιωσηφίδη, πριν μπει στην καταπακτή. Δεν μιλάμε για τον Σαλπιγγίδη, που κι 60 γκολ να βάλει, κάποιοι θα τον περιμένουν απ΄ έξω για να τον βρίσουν. Σαν τον Μακεδονικό Χαλβά. Αγαπημένη γεύση, φανατική συνήθεια.

Υ.Γ.2. Ο ΠΑΟΚ δεν θα πρέπει να το ξεχάσει και θα πρέπει να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ, στον πρόεδρο της ΑΕΚ, στους ποδοσφαιριστές της και κυρίως στους Έλληνες (Δέλλας κ.α.), αλλά και στον Σάχα και φυσικά και στον διαιτητή Μάνδαλο, που δέχτηκαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο, σε συνθήκες ζούγκλας, για να παιχτεί αυτό το σκετσάκι των λίγων δευτερολέπτων και να θεωρηθεί ότι το παιχνίδι τελείωσε κανονικά. Αν το παιχνίδι δεν τελείωνε, δεν περνάει από το μυαλό σας τι θα πάθαινε ο ΠΑΟΚ. Η «Κούλα» και το «ΑΕΚάκι», όπως λένε πολλοί αλαζόνες, αν ήθελε μπορούσε να τον διαλύσει τον ΠΑΟΚ σήμερα.

Υ.Γ.3. Ο ΠΑΟΚ έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα Κύπελλο και να κατεβάσει τουλάχιστο 30.001 οπαδούς του στο ΟΑΚΑ. Να σας πω την αλήθεια, δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν πιο σημαντικό και ποιο ακριβώς πείραξε περισσότερο. Για το παιχνίδι, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Κάποιος μπούφος έλεγε εδώ και καιρό, ότι ναι μεν το Κύπελλο δεν το αφήνεις αν έρθει στο δρόμο σου, αλλά δεν μπορεί να είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για μία μεγάλη ομάδα, διότι είναι ο θεσμός της συγκυρίας. Και δεν μπορείς να κρίνεις μια ομάδα πετυχημένη ή αποτυχημένη, από συγκυρίες. Κακό πλασέ ο Ίβιτς και άουτ, κεφαλιά ψαράκι (!) ο Δέλλας και μέσα.

Υ.Γ.4. Για μία μεγάλη ομάδα, οι στόχοι κρίνονται μέσα από το πρωτάθλημα. Αυτός ο στόχος δεν χάθηκε για τον ΠΑΟΚ τυπικά, αλλά όπως τα έκανε σήμερα…
Όλα αυτά μου είπε να σας γράψω, κάποιος που τον συνάντησα έξω από την Τούμπα φεύγοντας γύρω στις 3 τα ξημερώματα.

ΠΗΓΗ: www.paok24.com