- Εμίρ Μπαϊράμι: Αυτός, ναι, ήταν ο παίκτης που ψώνισε πρώτον - πρώτον πέρυσι το καλοκαίρι ο Αναστασίου με τον Νταμπίζα, όταν πήραν "εντολή διακυβέρνησης" από τον Γιάννη Αλαφούζο. Η ταλαιπωρημένη μέση του Σουηδού δεν του επέτρεψε να παίξει πολύ πέρυσι και ακόμα και στα ματς που αγωνίστηκε έπαιζε επιφυλακτικά και πολύ προσεκτικά, αλλά προφανώς του έκανε πολύ καλό ότι φέτος δεν τον πίεσε κανείς να γυρίσει μια ώρα αρχύτερα και τον βοήθησαν να αφήσει πίσω του κάθε πόνο.

Και προφανέστερα, όταν ο Αναστασίου λέει πόσο τον υπολογίζει και πόσο μεγάλη βοήθεια μπορεί να δώσει, κάτι σαν αυτό που είδαμε στο χορτάρι του Βόλου έχει στο μυαλό του: ο Μπαϊράμι έκανε μια γεμάτη εμφάνιση με πολλά τρεξίματα, με ντρίπλες, με πάσες που άνοιγαν το παιχνίδι της ομάδας του, είχε μια παρ' ολίγο ασίστ στον Πέτριτς στο πρώτο ημίχρονο που έσωσε ο Γιαλούσης πάνω στη γραμμή και μια συγκλονιστική κούρσα στο 70' όπου πέρασε τους πάντες ξεκινώντας αρκετά πριν τη σέντρα. Αν σε όλα αυτά βάλουμε και τα καλά στημένα, τότε μιλάμε πραγματικά για "μεταγραφή" για τον Παναθηναϊκό: αν συνεχίσει έτσι ο Σουηδός, θα δώσει πράγματα που άλλος παίκτης του πράσινου ρόστερ δεν έχει στο ρεπερτόριό του.

- Αμπντούλ Ατζαγκούν: εσχάτως δείχνει να έχει χάσει τη θέση του βασικού από τον Θανάση Ντίνα, ο οποίος ομολογουμένως δείχνει σε καλύτερη κατάσταση. Ωστόσο ο Ατζαγκούν έδειξε πως θα παλέψει για να ξαναβρεί θέση στην 11άδα και δεν θα το κάνει μόνο με όπλο του το γκολ που πέτυχε (ομολογουμένως πολύ ωραίο και ιδιαιτέρως έξυπνο με τον τρόπο που κυνήγησε τη φάση και είδε σε κλάσματα δευτερολέπτου τον αντίπαλο τερματοφύλακα εκτός θέσης), όσο με το αδιάκοπο τρέξιμο και πρέσινγκ ακόμα και στον τερματοφύλακα. Λίγο έλειψε να προλάβει γύρισμα αμυντικού και να πλασάρει για το 0-2, γενικά δεν έδειξε απροθυμία να ακολουθήσει φάση ούτε μια στιγμή, δεν έκανε κατάχρηση ντρίπλας και προσπαθούσε να δίνει τη μπάλα με τη μια.

- Διαμαντής Χουχούμης: είχε να παίξει από την πρεμιέρα κόντρα στον Λεβαδειακό, όπου τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο. Κι ενώ έδειξε σε καλή κατάσταση σωματικά, δεν δείχνει να έχει αγωνιστικό ρυθμό. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν πως έγινε ο κύριος αποδέκτης φωνών και παραπόνων από τον προπονητή του, αφού συχνά έχανε τη θέση του αναγκάζοντας έναν από τους δυο κεντρικούς αμυντικούς να βγαίνουν αριστερά, άρα να αδυνατίζει το κέντρο της πράσινης περιοχής. Θα πρέπει να ανεβάσει πάντως ρυθμούς, διότι κανείς δεν εγγυάται ότι ο Νάνο θα είναι για μια ακόμα χρονιά βιονικός και θα παίζει παντού και πάντα.

- Λουκ Στιλ: θετικό το πρόσημο για τον Άγγλο στο ντεμπούτο του, ανήμερα στα 30στά του γενέθλια. Πιστώνεται την σωστή αντίδραση στο βολέ του Πινάρες στο 80' και την γενικότερα σταθερή του απόδοση, κατηύθυνε σωστά τους αμυντικούς του και συνεννοήθηκε μαζί τους παρόλο που δεν έχουν παίξει μαζί σε άλλο επίσημο παιχνίδι, αλλά έχασε 1-2 εξόδους από κακό υπολογισμό και είχε και μια- δυο κακές μεταβιβάσεις με τα πόδια. Σε γενικές γραμμές πάντως με τη μπάλα στα πόδια έδειξε ότι δεν έχει θέμα και ότι απλά του λείπουν παιχνίδια για να φτάσει στο επίπεδο που πρέπει και που θέλει κι ο ίδιος.

- Κώστας Τριανταφυλλόπουλος: μπαίνει κι αυτός στον "Έλεγχο Προόδου" όχι φυσικά διότι παίζει σπάνια, αλλά διότι παίζει σπάνια στη φυσική του θέση και σχεδόν πάντα ως δεξί μπακ. Και εδώ είναι ένα σημείο όπου πρέπει στον Παναθηναϊκό να πάρουν μια γενναία απόφαση, βλέποντας πόσο άνετος είναι όποτε παίζει στο κέντρο της άμυνας και πόσο δυσκολεύεται στο δεξί άκρο: θα συνεχίσουν να τον εκπαιδεύουν για δεξί μπακ/κεντρικό αμυντικό, με τον κίνδυνο να μην μάθει ουσιαστικά καλά καμία από τις δυο θέσεις; Ή θα ρίξουν το βάρος στο πώς θα προπονηθεί για να γίνει ένας πραγματικά καλός και αθλητικός σέντερ-μπακ, που θα μάθει πράγματα παίζοντας δίπλα στον Σίλντελφελντ και ίσως γίνει αυτός μια μέρα καπιτάνο της άμυνάς του; Ίσως την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα να την έχει ο Χρήστος Μπούρμπος: αν ο Μπούρμπος σταθεροποιήσει την απόδοσή του, τότε δεν θα χρειάζεται και πολύ συχνά ο Τριανταφυλλόπουλος να παίζει στο δεξί άκρο.

Για Δώνη τα έχουμε πει και τα έχουμε δει στα τελευταία ματς και η δική μου εντύπωση είναι πολύ θετική. Καλή εικόνα και από τον Μπούι, που και δοκάρι είχε αλλά κυρίως μάρκαρε σωστά στον χώρο του κέντρου, ο Κλωναρίδης φάνηκε λίγο εκτός κλίματος αγώνα και δεν κατάφερε να κάνει τις γνωστές του κούρσες, ενώ ο Πέτριτς πήγε πολύ μπλαζέ και χαλαρά με το δεξί στη φάση του πρώτου ημιχρόνου και πολύ αργά σε ένα τετ-α-τετ στην επανάληψη όπου τον πρόλαβε ο τερματοφύλακας. Δυστυχώς ο χρόνος δεν κάνει διακρίσεις για κανέναν και η ταχύτητα γίνεται όλο και μικρότερη όταν βαδίζεις στα 34...

Πηγή: sport24.gr

Ολυμπιακός Βόλου Κύπελλο Ελλάδας Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός SPORTS