Δεν έχει υπάρξει στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού άλλη ομάδα σαν τον μπασκετικό Ολυμπιακό η οποία μπορεί να… εξευτελίσει κάθε πρόβλεψη, δημοσιογραφική ή οπαδική. Εκτιμώ, μάλιστα, ότι έπειτα από το χθεσινό ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΤΑΤΡΑΚ που υπέστη στο ΟΑΚΑ, θα περάσουν αρκετά χρόνια και… γενιές αθλητικών συντακτών για να «τολμήσουμε» να ξαναγράψουμε ότι πηγαίνει ως φαβορί στην έδρα του Παναθηναϊκού. Πιπέρι στο στόμα και βέργα στο χέρι!

Κι αυτό γιατί ο Ολυμπιακός χάνει στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων με το που στρίβει το πούλμαν στη… «Σπύρου Λούη». Προτού καν πατήσουν οι παίκτες του στο παρκέ. Όποιοι κι αν οι είναι οι αθλητές στο ρόστερ του, όποιους αντιπάλους κι αν έχουν απέναντί τους! Το μόνο στο οποίο κάθε φορά «πρωτοτυπούν» οι «ερυθρόλευκοι» είναι ο τρόπος με τον οποίο θα ηττηθούν σε ένα «αιώνιο» ντέρμπι. Γιατί η κατάληξη μονίμως παραμένει ίδια!

Δημοσιογραφικά είναι αδόκιμο να ξεκινάς από τον ηττημένο και όχι από τον νικητή. Πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος «νικητής» ξεπέρασε κάθε προσδοκία των ανθρώπων του, ταπείνωσε την έννοια «προβλήματα» και εκτόξευσε δικαιολογημένα τις φιλοδοξίες του για το μέλλον. Διότι αν ο «μισός» Παναθηναϊκός των πιτσιρικάδων, πετυχαίνει τέτοια (συγκλονιστική) ανατροπή και ρίχνει στο καναβάτσο τον πληρέστατο (εκτός Ντάρντεν) Ολυμπιακό, τότε σε λίγους μήνες που το πρότζεκτ Ιβάνοβιτς θα έχει «τρέξει» και θα διαθέτει όλα τα όπλα του στο παρκέ τι θα κάνει; Θα «αναγκάσει» τον αντίπαλό του να μην… κατέβει καν στο γήπεδο;

Μόνο με αυτό τον τρόπο δεν έχει χάσει ακόμη ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ. Να μπουν, δηλαδή, μέσα οι ερυθρόλευκοι και πριν το τζάμπολ να «παραδώσουν» το ροζ Φύλλο Αγώνα στον Παναθηναϊκό!

Το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου 2014, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν ηττήθηκε… απλά. Στην ουσία «διέσυρε» κάθε μορφής «δικαιολογία» την οποία επικαλείται όποτε χάνει από τον Παναθηναϊκό. Άλλες φορές της έφταιξε η διαιτησία, άλλες το εχθρικό κλίμα, άλλες η φανατισμένη εξέδρα και τα αντικείμενα που εκσφενδόνιζε, πάντα κάποιος άλλος «ευθυνόταν» εκτός από τον Ολυμπιακό, τους παίκτες και τον προπονητή του. Ακόμη όμως και δίκιο να είχε σε ορισμένες εξ αυτών για τη διαμαρτυρία του, ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα το «απώλεσε» εξ ολοκλήρου χθες στο ΟΑΚΑ. Το διέσυρε, είναι πιο σωστό. Και με την… ένσταση που κατέθεσε έδωσε το δικαίωμα σε πολλούς να τον αντιμετωπίσουν με χλευασμό. Γιατί το πιο σημαντικό σε μία μεγάλη ομάδα είναι να ξέρει να χάνει. Δεν έφταιξαν για την ήττα ούτε οι… τσιρλίντερς του Παναθηναϊκού ούτε οι 30 οπαδοί που κακώς ήταν στις εξέδρες. Το κακό του το κεφάλι έφταιξε στον Ολυμπιακό, που συμπεριφέρθηκε με «ψυχραιμία» βρέφους όταν δύο λεπτά πριν τη λήξη είχε το παιχνίδι στα χέρια του.

Με απόλυτο κυνισμό καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι οι «ερυθρόλευκοι» σε παρκέ και πάγκο, τα… έκαναν πάνω τους! Δίχως να υπάρχει η παραμικρή αιτία. Οι άνθρωποι έδειξαν ότι φοβούνται να… νικήσουν στο ΟΑΚΑ, ακόμη κι όταν είχαν διαφορά δέκα πόντων και παιδιά άγουρα σε ντέρμπι απέναντί τους! Οσο για τον Γιώργο Μπαρτζώκα, όταν κάποια στιγμή κάνει την αυτοκριτική του, μόνο και μόνο για τους 1000 και έναν τρόπους με τους οποίους έχει χάσει από τον Παναθηναϊκό μπορεί να δηλώσει παραίτηση. Σε ένδειξη σεβασμού προς την ομάδα και τον εαυτό του. Στο κρίσιμο δίλεπτο η ομάδα ήταν καθρέφτης του προπονητή της. Δεν είχε ΙΔΕΑ τι έπρεπε να πράξει, πώς να το πράξει. Καθολική απουσία πλάνου, συγκέντρωσης, πνευματικής ηρεμίας. Φόρεσε το κοστούμι του «λούζερ» και αυτοκαταστράφηκε. Η φάση που ο Μπατίστα καρφώνει και στέλνει τον Παναθηναϊκό στα ουράνια αποτελεί ισοπέδωση της έννοιας «ομάδα» για τον Ολυμπιακό. Κάρφωμα, στην τελευταία φάση, στον αιφνιδιασμό, ούτε στο σχολικό πρωτάθλημα δεν το «επιτρέπει» μία άμυνα. Μόνο ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα στο ΟΑΚΑ το… πέτυχε κι αυτό!

Έγραφα χθες στο coppa.gr ότι αν ο Ολυμπιακός χάσει αυτό το παιχνίδι θα πρόκειται για τεράστια αποτυχία, αν ηττηθεί ο Παναθηναϊκός θα είναι μία ήττα «εντός προγράμματος» έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί τα δεδομένα. Ομολογώ πως από όπου κι αν «έπιανα» το ντέρμπι δεν έβλεπα πως μπορούσε να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Στο ημίχρονο, με το τριφύλλι ένα πόντο μπροστά, εκτιμούσα ότι ο Ολυμπιακός θα το «καθαρίσει» στο τρίτο δεκάλεπτο θεωρώντας ότι κάποια στιγμή θα «φώναζε» το πρόβλημα λύσεων των γηπεδούχων. Να μιλάμε για το τεράστιο βάρος της φανέλας που «μπόλιασε» ενέργεια τους νεαρούς του Παναθηναϊκού είναι μάλλον εύκολο. Ας αφήσουμε όμως στην άκρη την… μεταφυσική, να δούμε την ουσία. Δηλαδή τη δουλειά του «σκληρού» Ιβάνοβιτς ο οποίος κατά τη διάρκεια του ντέρμπι εξήντλησε κάθε δυνατότητας σκέψης και η ομάδα του πιστώθηκε την προπονητική του εφυία.

Ο κόουτς του Εξάστερου πήρε πολλά από πολλούς. Και αυτή τη φορά μην σταθείτε στο τρίποντο του Διαμαντίδη και στη φοβερή τελευταία ασίστ του, ως τον παράγοντα που πήρε το παιχνίδι. Αξίζει να δείτε ποιοι έφεραν τον αγώνα σε εκείνο το φινάλε και στη δυνατότητα να μιλήσει ξανά ο μεγάλος Μήτσος του Παναθηναϊκού.

Παίκτες που δεν είχαν παίξει ξανά σε ντέρμπι αιωνίων (Μποχωρίδης, Σλότερ, Μπατίστα, Μπλουμς, Διαμαντάκος) ή άλλοι οι οποίοι πέρυσι είχαν δεύτερο ρόλο (Γιάνκοβιτς, Παπάς). Την ώρα που η μπάλα έκαιγε ο Νίκος Παπάς οργίασε εις βάρος της άμυνας του Ολυμπιακού. Την ώρα που οι ερυθρόλευκοι ξέφευγαν ο Ιβάνοβιτς έμεινε στο ματς με πεντάδα πιτσιρικάδων. Την ώρα που η δύναμη πυρός του Ολυμπιακού συγκεντρωνόταν κάτω από το καλάθι, ο φοβερός Μπατίστα ντύθηκε Μπατίστ και Λάσμε μαζί.

Όλα αυτά μόνο τυχαία δεν είναι. Αποτελούν αποτέλεσμα δουλειάς, προπόνησης, συγκέντρωσης, καθαρού μυαλού, πάθους αλλά και ιδανικής κατεύθυνσης-καθοδήγησης από τον πάγκο.

Ακόμη και κατόπιν… παραγγελίας, ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη αφετηρία για το φιλόδοξο πρότζεκτ του από το χθεσινό σενάριο του ντέρμπι. Οι πιτσιρικάδες του μεγάλωσαν μέσα σε ένα βράδυ, αφού σε 40 λεπτά κατάφεραν να βιώσουν ότι επιτύγχαναν παιχταράδες συνάδελφοί τους με την ίδια φανέλα χρόνια ολόκληρα.

Ο Παναθηναϊκός και ο προπονητής του «αγόρασαν» χρόνο και ηρεμία για να δουλέψουν. Η ομάδα είναι μόλις στο ξεκίνημά της, χρειάζεται ενίσχυση, αλλά επιβεβαίωσε ότι διαθέτει πολύ ταλέντο. Ο Εξάστερος πήρε εκ νέου «αιχμάλωτους» τους οπαδούς του και θαρρώ πως οι πιτσιρικάδες θα τους φέρουν στο γήπεδο πολύ πιο γρήγορα και μαζικά απ΄ότι περίμενε ο πιο αισιόδοξος εντός ΚΑΕ. Αυτή τη φορά η παραμονή στη… «Χώρα του Ποτέ» έχει για τον Παναθηναϊκό ξεχωριστή αξία. Γιατί δεν επιτεύχθηκε με άπειρο μπάτζετ εκατομμυρίων και παίκτες-κολοσσούς αγορασμένους από την ελίτ της Ευρώπης, αλλά μέσα από σχέδιο που εγκαινιάζει μια «νέα εποχή». Αυτή στην οποία ο λόγος παραδίδεται στα νιάτα…

Πηγή: coppa.gr

 

Κύπελλο Ελλάδας Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός